Το Εθνικό σερβίρει ασιατικούς µεζέδες

• Γυναίκες σε αντρικούς ρόλους και το αντίστροφο. Μετανάστες από την Ασία και Δυτικοί. Ολοι «χωρούν» στην παράσταση – ταχυφαγείο «Ο Χρυσός Δράκος» που φέρνει στην κρατική σκηνή η σκηνοθέτιδα Κατερίνα Ευαγγελάτου

Γευστικά πιάτα από την κινέζικη και ταϊλανδέζικη κουζίνα «σερβίρει» το Εθνικό Θέατρο στη Νέα Σκηνή, όπου στήνεται το ταχυφαγείο «Ο Χρυσός Δράκος». Αφορµή είναι το οµώνυµο έργο του Γερµανού Ρόλαντ Σίµελπφενιχ, το οποίο ανεβαίνει από την Κατερίνα Ευαγγελάτου. Παράνοµοι µετανάστες από Κίνα και Βιετνάµ και ντόπιοι πελάτες συνθέτουν την εικόνα µιας σύγχρονης πολυπολιτισµικής κοινωνίας. Ενα σύγχρονο έργο που µεταφράστηκε για την παράσταση από τη Ρούσα Δάλλα και παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

Οι σκηνικές οδηγίες του συγγραφέα είναι σαφείς: Οι γυναίκες υποδύονται τους ανδρικούς ρόλους όπως και οι νέοι παίζουν τους µεγαλύτερους σε ηλικία και το αντίστροφο… Η Κατερίνα Ευαγγελάτου δεν ένιωθε να καταπιέζεται. Αντιθέτως, λάτρεψε το κείµενο για τη γοητεία και τα πολλά επίπεδά του. Ως νέα και δραστήρια σκηνοθέτιδα, αρέσκεται στην αναζήτηση του διαφορετικού, λειτουργεί ενστικτωδώς και επιλέγει έργα άγνωστα για το ελληνικό κοινό. «Στο θέατρο επικρατεί η “διαφορετικολαγνεία”. Υπάρχει η αποθέωση του διαφορετικού, το οποίο ίσως έχει οδηγήσει στον αποπροσανατολισµό της τέχνης», εξηγεί στα «ΝΕΑ».

Η αίσθηση της πρόβας είναι έντονη, καθώς οι ηθοποιοί (Φιλαρέτη Κοµνηνού, Νίκος Χατζόπουλος, Εύη Σαουλίδου, Δηµήτρης Παπανικολάου, Νικόλας Αγγελής) κάνουν µικροδιορθώσεις ο ένας στον άλλον επί σκηνής. Ακόµη, εκφωνούνται οι παύσεις και οι σκηνικές οδηγίες ανάµεσα στη δράση ενώ σχολιάζουν τους ρόλους.

«Απαιτείται η µη ταύτιση του ηθοποιού µε τον ρόλο και µια κριτική στάση. Από αυτές τις σκηνές βγαίνει και το χιούµορ της παράστασης», λέει η νεαρή σκηνοθέτιδα.

Το θέατρο δεν ήταν για εκείνη µονόδροµος, ούτε… πεπρωµένο, αλλά συνειδητή επιλογή. Θυµάται τη µητέρα της και ηθοποιό Λήδα Τασοπούλου ν’ απαντάει µε χιούµορ σε όσους έλεγαν ότι η κόρη της θα γίνει σκηνοθέτης ή ηθοποιός: «Το παιδί θα γίνει χηµικός». «Φοβόταν ότι στο θέατρο θ’ αντιµετωπίσω δυσκολίες επειδή είµαι κόρη δική της και του Σπύρου Ευαγγελάτου. Είναι αλήθεια ότι το επίθετό µου κάνει κάποιους περισσότερο σκεπτικούς απέναντί µου. Εγώ είµαι περήφανη επειδή στο σπίτι µου καλλιέργησα κατάλληλα νου και ψυχή ώστε ν’ ακολουθήσω τον δρόµο µου», λέει.

Η µητέρα της πέθανε το 2005, έναν χρόνο πριν από το ντεµπούτο της στο Εθνικό. «Δεν κατάφερε να δει παράστασή µου. Κάτι που κληρονόµησα από τη µητέρα µου είναι το πάθος της διδασκαλίας», λέει η σκηνοθέτης που το 2006 δίδασκε στο Τµήµα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστηµίου Πελοποννήσου και συνεχίζει µε σεµινάρια στην Αθήνα.

«Εύχοµαι να ήµουν κάποια τελείως διαφορετική από αυτή που είµαι», λέει ο ηθοποιός Νίκος Χατζόπουλος, ως 28χρονη αεροσυνοδός µε το ψευδώνυµο Μπάρµπι στον «Χρυσό Δράκο». Εχει ευχηθεί ποτέ κάτι τέτοιο; «Τα τελευταία χρόνια ήταν δύσκολα για εµένα. Δεν έχω πει όµως ποτέ κάτι τέτοιο», απαντά.

Σήµερα νιώθει ότι στην Ελλάδα έχει «πεδίο δράσης». Υστερα από σπουδές σε Αθήνα, Λονδίνο και Μόσχα, έφερε φρέσκιες ιδέες και για το Αµφι-Θέατρο του πατέρα της. «Η συνεργασία µας είναι µοναδική», λέει. «Ηδη έχουν ανέβει τρία έργα στην “Είσοδο Κινδύνου”, η οποία δηµιουργήθηκε για να προσελκύσει νέα εγχειρήµατα και νέους ανθρώπους», σχολιάζει η σκηνοθέτης που τον Ιανουάριο θα παρουσιάσει στο θέατρο Θησείον το έργο «Cοck» του Μάικ Μπάρτλετ.

• Οι οικονοµικές δυσκολίες επηρεάζουν τη δουλειά σας;

«Η νέα γενιά σκηνοθετών δεν έχει παραδώσει τα όπλα. Είµαστε µαχητικοί και επιβιώνουµε κάνοντας παράλληλα πολλές δουλειές. Εχω µάθει να δουλεύω µε χαµηλό προϋπολογισµό, µε λίγους ηθοποιούς και να προσαρµόζω τη σκηνοθεσία µου. Οι άξιοι µπορούν και µε λίγα, µας λένε. Γιατί να µην µπορούν µε λίγα και οι αθλητές, οι διευθυντές, οι πολιτικοί, οι παρουσιαστές της τηλεόρασης; Το πρόβληµα είναι ότι δεν δέχονται το θέατρο ως µέρος της παιδείας. Υπάρχουν βέβαια φίλοι µου που φεύγουν για την επαρχία για να εργαστούν. Με εξοργίζει η ανεργία. Οταν µετά από λαµπρές σπουδές, οι νέοι επιστρέφουν σπίτι τους και δεν βρίσκουν δουλειά».

ΙΝFΟ

«Ο Χρυσός Δράκος» του Ρόλαντ Σίµελπφενιχ, στη Νέα Σκηνή – Νίκος Κούρκουλος του Εθνικού Θεάτρου (Αγ. Κωνσταντίνου 22-24, τηλ. 210-5288.170) από 22 Οκτωβρίου. Εισιτήρια: 18 και 13 (φοιτητικό) ευρώ

• Αντιµέτωποι µε την εµπορία ανθρώπων

«Οι µετανάστες είναι δίπλα µας, κι ας άργησαν να µας χτυπήσουν την πόρτα», λέει η Κατερίνα Ευαγγελάτου. Στον «Χρυσό Δράκο», οι µετανάστες από την Ασία και οι Δυτικοί έρχονται αντιµέτωποι µε τα γηρατειά, το πεπρωµένο, την αποξένωση, το trafficking (εµπορία ανθρώπων). Ολα αυτά στο κτίριο Τσίλερ, λίγα µέτρα από την πλατεία Οµονοίας. «Η εκπαίδευση παίζει ρόλο στο πώς αντιµετωπίζουµε τους µετανάστες. Ισως το γεγονός ότι το νοµοθετικό πλαίσιο δεν είναι ξεκάθαρο για εκείνους, επηρεάζει και στην αύξηση της εγκληµατικότητας. Δυστυχώς, µια µεγάλη µερίδα των Ελλήνων είναι ρατσιστές απέναντι στο διαφορετικό (καταγωγή, χρώµα του δέρµατος, σεξουαλικές προτιµήσεις)».