Ούτε μία συγγνώμη! Περίοδο μεγάλης οδύνης και πόνου διανύει η Κάκια Ιγερινού. Η γνωστή σεναριογράφος και ηθοποιός ζει και πάλι τα δραματικά γεγονότα του περασμένου καλοκαιριού, τότε που ο λατρεμένος της σύζυγος, ο ηθοποιός Νίκος Γαροφάλλου, έχασε τη ζωή του σε τροχαίο στο Λουτράκι. Μεθαύριο Πέμπτη έχει οριστεί η πρώτη δικάσιμος και η Κάκια Ιγερινού ετοιμάζεται να έρθει αντιμέτωπη με τον εφιάλτη. Ηδη τον ξαναζεί… αναπόφευκτα. Στο πλευρό της έχει τον γιο τους, τον Βαγγέλη, και την Πηνελόπη, την κόρη που είχε αποκτήσει ο αδικοχαμένος ηθοποιός από τον πρώτο του γάμο, την οποία η σεναριογράφος τη θεωρεί και δικό της παιδί.
Ο Νίκος Γαροφάλλου της λείπει αφάνταστα. «Κάθε μέρα που περνάει, όλο και πιο πολύ. Για 36 χρόνια δεν χωρίσαμε ούτε μία μέρα! Μπαίνω στο σπίτι μας και του φωνάζω νομίζοντας πως θα με ακούσει και θα απαντήσει» είχε πει παλαιότερα στην «Espresso» η Κάκια Ιγερινού. «Εμείς δεν θέλουμε να πάρουμε εκδίκηση από κανέναν. Ο άνθρωπός μας χάθηκε, δεν έρχεται πίσω. Σβήσαμε. Κανένας όμως δεν ήρθε να μας ζητήσει μία συγγνώμη. Ούτε μία συγγνώμη ρε παιδιά! Αυτό μας διέλυσε στην κυριολεξία!» είναι το μεγάλο παράπονο που εκφράζει στους ανθρώπους της η σεναριογράφος και τα μάτια της γεμίζουν δάκρυα. Στο μυαλό της επιστρέφουν καρέ-καρέ όλα όσα έζησε εκείνη τη ζεστή καλοκαιρινή νύχτα της 20ής Αυγούστου. Ο Νίκος Γαροφάλλου βγήκε για τη βραδινή του βόλτα που έμελλε να είναι και η τελευταία της ζωής του. Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, τον χτύπησε αυτοκίνητο που έτρεχε με ιλιγγιώδη ταχύτητα.
«Εγώ βρισκόμουν στην Αθήνα και εργαζόμουν και ο Νίκος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο ως άτομο αγνώστων στοιχείων, αν είναι δυνατόν! Ο γιος μας ειδοποιήθηκε από έναν φίλο του και έτρεχε μέσα στη νύχτα, ένα παλικάρι 24 χρόνων!» θυμάται η Κάκια Ιγερινού και ένα μόνο πράγμα περιμένει τώρα: «Να εφαρμοστεί ο νόμος». Τις δύσκολες αυτές ώρες η Κάκια Ιγερινού έχει στο πλευρό της φίλους και συναδέλφους του Νίκου Γαροφάλλου, αλλά και το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Espresso» ετοιμάζουν κινητοποιήσεις, ζητώντας να λάμψει η αλήθεια και να δικαιωθεί η μνήμη του αγαπημένου τους ανθρώπου.
ΧΡ. ΔΟΤΣΙΟΥ – Τ. ΠΑΠΠΑ, Espresso, 08/06/2010
//