Ακραία… φιλολαϊκές λύσεις

«Αρτος και θεάματα» είναι, στην κυριολεξία, η «πρόταση αντί-δρασης» που «εφαρμόζει» το θέατρο «Ομμα», με έδρα το Ηράκλειο της Κρήτης.

Οι άνθρωποί του, με επικεφαλής τον Αντώνη Διαμαντή, απευθύνονται σε συλλόγους εργαζομένων, συνταξιούχους, πολύτεκνους, μετανάστες, μειονότητες που δεν μπορούν να δουν θέατρο, καλώντας τους στην παράστασή τους («Κοντραμπάσο» του Ζίσκιντ), έναντι του συμβολικού ποσού του 1 ευρώ. Στο τέλος, σε κάθε θεατή προσφέρεται συμβολικά ένα καρβέλι φρέσκο ψωμί.

Υπάρχει και παράσταση που καλεί τον θεατή μετά το πέρας της να την… κοστολογήσει κατά βούληση. Αναλόγως με το βαθμό… ικανοποίησής του. Το κοστολόγιο ξεκινά από… μηδέν ευρώ. Ο λόγος για το «Dominatrix» της Μ.Ρ. Αναστασάκη απ’ την ομάδα «πρόταση». Σημαντική λεπτομέρεια: όσοι εργάστηκαν για την παράσταση το έκαναν αμισθί. [Ελευθεροτυπία, Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010]

ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΦΩΣ… αλλά κάποιος έσβησε το διακόπτη!

• Στους  χαλεπούς  καιρούς  που  ζούμε  ηρθε να  προστεθεί  αλλη μία  ιστορία, καθημερινής  παράνοιας αλλά  και  επιβολής  της  εξουσίας  με  το  χειρότερο τρόπο.

• Ο λόγος  για  το πολύπαθο κλάδο  των ηθοποιών, που δεν έφτανε η  ασυγκράτητη ανεργία  που μαστίζει το εππάγελμα, δεν έφτανε η  συμπεριφορά μιας  κοινωνίας  που ούτε λίγο ούτε πολύ θεωρεί το επάγγελμα  μας, κάτι σαν αυτό της  πόρνης (μέχρι σήμερα  ούτε καν ενόρκους  στα δικαστήρια δεν μας  παίρνουν), έρχεται να  προστεθεί και η   νέα απόφαση του Υπουργείου Παιδείας ( ? ) με υπογραφή της  ίδιας  της  Υπουργού, Κας Διαμαντοπούλου, που εκπαραθυρώνει  συλλήβδην από όλα τα σχολεία  της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας  εκπαίδευσης  τους  ηθοποιούς, ούτως  ώστε να  μην μπορούν να  διδάξουν  τα  Πρακτικά μαθήματα  του Θεάτρου (δηλ .Υποκριτικής και Ορθοφωνίας) και τα παραδίδει  στους  θεωρητικούς θεατρολόγους  και σε άσχετους με το  αντικείμενο  δάσκαλους και Καθηγητές.

• Κι όλα  αυτά σε  εποχές  δύσκολες, όπου η εργασία  είναι πολύτιμη. Ποτέ δε πίστευα  όταν τελείωνα  την Δραματική μου Σχολή -το  ΩΔΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ- με δασκάλους  όπως ο Κωστής Λειβαδέας, Ντίνος Δημόπουλος, Γρηγόρης Βαφιάς , Δημήτρης Μυράτ, Μήτσος  Λυγίζος, Μαρία Χόρς, Αλέξης Διαμαντόπουλος, Ηρώ Λάμπρου, Ηρώ Σισμάνη, Γιάννης Στεφανέλης, κ.ά., ότι θα  ερχόταν μια μέρα όπου  δε  θα  μου επιτρεπόταν να  διδάξω αυτά που  ο Δάσκαλοί  μου, μου έμαθαν, σε μαθητές  του Δημοτικού, του Γυμνασίου ή του Λυκείου.

• Κι ο λόγος;

• Γιατί δεν είμαι  ΙΣΟΤΙΜΟΣ  με  άλλους  συναδέλφους, γιατί δε  πήρα  μια  ΣΦΡΑΓΙΔΑ  πανω  σε  ένα  χαρτί που ονομάζεται  ΔΙΠΛΩΜΑ  ΑΝΩΤΕΡΗΣ  ΣΧΟΛΗΣ  ΔΡΑΜΑΤΙΚΗΣ  ΤΕΧΝΗΣ. Άραγε  αυτή η ΣΦΡΑΓΙΔΑ είναι τόσο  δυνατή που μπορεί να  αναιρέσει  τη Γνώση; Να  αναιρέσει όσα  οι  καταξιωμένοι μου Δάσκαλοι μου έμαθαν?

• Σκέφτομαι: ΠΟΙΟΣ θα  έλεγε σήμερα  στον Χόρν, την Καρέζη, τον Παπαγιανόπουλο, τη Αλέκα Παϊζη, τον Κατράκη και τόσους  άλλους μεγάλους ηθοποιούς ΠΩΣ  ΕΧΟΥΝ  ΑΔΙΑΒΑΘΜΗΤΟ ΔΙΠΛΩΜΑ που δεν τους  το ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ το Υπουργείο Παιδείας, εφ’ όσον δεν έχουν πάρει-που δεν θα είχαν πάρει-την ΙΣΟΤΙΜΙΑ; Ποιός θα πει το ίδιο στον Καρακατσάνη, τον Κωνσταντίνου, τη Λυδία Κονιόρδου, τον Κιμούλη, και τόσους  άλλους που δεν έχουν την ισοτιμία, ότι ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΑΝ ΔΙΔΑΞΟΥΝ ΜΑΘΗΤΕΣ  τις αξίες  του Θεάτρου;

• Αυτή η σφραγίδα  είναι πιο πολύτιμη από  τις  ΑΞΙΕΣ  της ΤΕΧΝΗΣ  τις οποίες  διδάσκω και τώρα  που δεν την  έχω  ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΙΚΑΝΟΣ  να  τις  διδάξω; Είμαι Διπλωματούχος Ηθοποιός, Απόφοιτος  Ανώτερης Σχολής  Δραματικής  Τέχνης του Ωδείου Αθηνών από το  1986, που  είχα  την ατυχία  να μην προβώ σε πράξη Ισοτιμίας τίτλου Σπουδών του  Πτυχίου μου στο  ΙΤΕ, (Ιδρυμα Τεχνολογικής Εκπαίδευσης) μέχρι τέλος  του 2003, οπόταν ίσχυε  αυτή η διαδικασία. Μέχρι πέρσι  δίδασκα  Θέατρο και Ορθοφωνία  -από το  2007 έως  σήμερα  δηλαδή  4  σχολικά  χρόνια- στο ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ-ΚΡΗΤΗΣ, και  αυτό γιατί  μέχρι πέρσι  μας  προσελάμβαναν με  διαγωνισμό στον οποίο  δεν ισχυε  η Ισοτιμία  των Διπλωμάτων μας. Αλλά σήμερα  ανακοινώθηκε η  εγκύκλιος του Υπουργείου Παιδείας  που όλους  τους  Ωρομισθίους  καθηγητές θεάτρου των  Καλλιτεχνικών σχολείων της  Ελλάδας (Αθήνα, Ηράκλειο και Θεσσαλονίκη) μας  πετά στην κυριολεξία στο Δρόμο ΧΩΡΙΣ  ΝΑ ΜΑΣ  ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΫΠΗΡΕΣΙΑ (μιας και δεν υπάρχει Πίνακας  στο Υπουργείο για να περαστούν τα μόριά μας) και χωρίς  να  ΕΧΟΥΜΕ  ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ  ΔΩΣΟΥΜΕ  ΑΣΕΠ.

• Το Ιστορικό  έχει  ως  εξής: Ο κλάδος ΠΕ 1841 Δραματικής Τέχνης  συστάθηκε με την Υπ. Απόφαση  13934/Δ2/ΦΕΚ204Β/2/3/2001, κατα την οποία  απαιτείτο ως  βασικό προσόν Πτυχίο ΤΕΙ, αντίστοιχης  ειδικότητας ή Ισότιμων αναγνωρισμένων Σχολών Δραματικής Τέχνης της Ημεδαπής. Μέχρι τώρα δεν υπήρχαν τμήματα  ΤΕΙ αντίστοιχης  ειδικότητας, και με  αναγνώριση από το ΙΤΕ, γινόντουσαν δεκτοί στον Ενιαίο Πίνακα Αναπληρωτών απόφοιτοι των Δημόσιων Ανώτερων Σχολών του Εθνικού Θεάτρου και Κρατικού Θεάτρου Β.Ελλάδας (Αρμοδιότητας  Υπουργείου Πολιτισμού) του Κρατικού Ωδείου, αλλά και Ιδιωτικών Ανώτερων Δραματικών Σχολών, Αναγνωρισμένων από το Υπουργείο Πολιτισμού.

• Το ΙΤΕ, (Ίδρυμα Τεχνολογικής  Εκπαίδευσης) χορηγούσε σταθερά την Ισοτιμία σε όσους  ενδιαφέρονταν για την εκπαίδευση και  είχαν υποβάλει  αίτηση. Εγώ  όμως, (που από το 2000 ζω μόνιμα  στην Κρήτη, όπου εδρεύει και το Θέατρο που  δουλεύω το ΘΕΑΤΡΟ ΟΜΜΑ ΣΤΟΥΝΤΙΟ), όπως  και αρκετοί  συνάδελφοι, δέν  είχαμε  ενημερωθεί  ούτε  γνωρίζαμε  για την εν λόγω ΤΥΠΙΚΗ αυτή διαδικασία  της  Ισοτιμίας του Πτυχίου μας, (Αναγνωρισμένου από το Κράτος) με  αποτέλεσμα  να μην το καταθέσουμε  πρός  θεώρηση και να  μην πάρουμε  την Ισοτιμία. Τα πτυχία μας (εσωτερικού) ήταν και είναι ακριβώς  ίδια   με  τους  συναδέλφους  που πήραν την Ισοτιμία. Η Ανωτατοποίηση του ΤΕΙ, είχε ως  συνέπεια να  μη μπορεί να  δοθεί Ισοτιμία Ανώτερης με  Ανώτατη Σχολή και  βάσει το Νόμο 3149/ΦΕΚ 141Α/10/6/2003, συνήλθε το Ε.Σ του ΙΤΕ και αποφάσισε να ΜΗ ΧΟΡΗΓΕΙ πια  Ισοτιμία για τον Κλάδο (με την πράξη  12 /19/6/2003, ανακάλεσε την απόφαση της πράξης 6/ 11/3/1994). Οι πτυχιούχοι ΠΕ1841, προσλαμβάνονται από την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση για  τα  προαιρετικά μαθήματα των Ολοήμερων από Πίνακες  της Οικείας Διεύθυνσης.

• Για  να  είναι όμως νομικά δυνατή η ένταξη Υποψηφίων ΠΕ1841 στον Ενιαίο Πίνακα Δραματικής Τέχνης ΧΩΡΙΣ ΙΣΟΤΙΜΙΑ ΤΕΙ, ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΝΟΜΙΚΗ ΡΥΘΜΙΣΗ η οποία αναμένεται από το 2003  ως  σήμερα.

• Δηλαδή αναμένεται να ορισθεί νέος Φορέας ο οποίος  θα χορηγεί  την Ισοτιμία  στα  πτυχία  και ΠΡΙΝ αλλά και μετά  το  2003. Αυτό το νομικό κενό  τό  έχει  εντοπίσει  και  ο  ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ  ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ  απο το  2004 με  έγγραφό του  πρός  το Υπουργείο Παιδείας  που αν θέλετε μπορώ να σας προσκομίσω  την σχετική  10σέλιδη απόφασή  του, η οποία αναφέρει αυτό το νομικό κενό. (αν θέλετε  μπορώ να σας  στείλω  την απόφαση αυτή).

• Το αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι: Ολοι οι ηθοποιοί που  δεν πήραν την Ισοτιμία:-να έχουν μέχρι σήμερα ένα  ΑΔΙΑΒΑΘΜΗΤΟ ΔΙΠΛΩΜΑ , που το αναγνωρίζει το Υπουργείο Πολιτισμού αλλά δεν το αναγνωρίζει ως Ανώτερο, το Υπουργείο Παιδείας. ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ  ΚΡΑΤΙΚΟ (η ΑΠΟΛΥΤΗ ΠΑΡΑΝΟΙΑ?) -να  μην μπορούν  να  κάνουν αίτηση να  διδάξουν σε  Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια  εκπαίδευση -να μην μπορούν να κάνουν Μεταπτυχιακό σε κανένα τμήμα κανενός  Ελληνικού Πανεπιστημίου.

• Ενώ αντίθετα το Δίπλωμα μας  -και  χωρίς  την ισοτιμία- αναγνωρίζεται  από  όλα σχεδόν τα Πανεπιστήμια  και τα  τμήματα θεάτρου της Ευρωπαϊκής ένωσης  και μπορούμε  εκεί να κάνουμε  μεταπτυχιακό (η απόλυτη τρέλλα?) -όταν  δουλεύουμε στο Δημόσιο να πληρωνόμαστε με το μισθό απόφοιτου… Λυκείου
• –  το Δίπλωμά  μας να  μην αναγνωρίζεται ως Δεύτερο Πτυχίο αν  πιάσουμε  μια  δουλειά  και  έχουμε  ήδη  ένα  πτυχίο..

• Τελειώνοντας  σας  αναφέρω ότι η Υπουργική απόφαση για  τη  χορήγηση Ισοτιμίας παραβιάζει κατάφωρα το Σύνταγμα  δηλαδή είναι ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ  διότι: Το άρθρο 16 του Συντάγματος αναφέρεται στην μεν  παρ.5, στη Ανώτατη Εκπάιδευση, η οποία παρέχεται στη χώρα μας  από τα ΑΕΙ και ΤΕΙ, στη δε παρ.7 του αρθρου 16, ορίζει ειδικότερα τα  εξής:
• «Η Επαγγελματική εκπαίδευση παρέχεται από το Κράτος και με σχολές ανώτερης βαθμίδας για χρονικό διάστημα όχι μεγαλύτερο από τα τρία χρόνια (σημ.Τα διπλώματα  θεάτρου και αναγνωρισμένες Ιδιωτικές σχολές  είναι τριετής) όπως προβλέπεται ειδικότερα από το νόμο, που ορίζει και τα επαγγελματικά δικαιώματα όσων αποφοιτούν απο τις σχολές  αυτές».

• Αυτή λοιπόν η συνταγματική διάταξη, αφενός κατοχυρώνει την ανώτερη επαγγελματική εκπαίδευση και αφετέρου προβλέπει ρητά την υποχρέωση του Κράτους να θεσπίσει νόμο ο οποίος να ρυθμίσει, όλα τα θέματα τα σχετικά με την εκπαίδευση αυτή ιδίως τα επαγγελματικά δικαίωματα των απόφοιτων των σχολών της  Ανώτερης επαγγελματικής εκπαίδευσης. Άρα ήταν και είναι αντισυνταγματική η απόφαση για την ισοτιμία… επίσης είναι προφανές ότι η κατάργηση του ΙΤΕ (που παρείχε την Ισοτιμία) δεν έρχεται μόνο σε πλήρη αντίθεση στο άρθρο 16 παρ.7  του Συντάγματος αλλά παραβιάζει τις αρχές εμπιστοσύνης και το Κράτος  ΔΙΚΑΙΟΥ γιατί καταργεί τα επαγγελματικά μας  δικαιώματα..  Ήδη,  τρεις  συναδέλφισες ηθοποιοί, έχουν ήδη  καταφύγει στο ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ και έχουν προσβάλει την απόφαση περί ισοτιμίας   περιμένοντας δικαίωση από το Δικαστήριο. Η απόφαση  δεν έχει  βγεί  ακόμα….

• Περιμένουμε δικαίωση, που αν δεν υπαρξει, θα πρεπει να  καταφυγούμε στο ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ. Το Σωματείο Ελλήνων ηθοποιών έκανε και κάνει  συνεχείς  κινητοποιήσεις  προς  το Υπουργείο Παιδείας  καταθέτοντας  πλήθος  υπομνημάτων  για  το παράνομο του πράγματος.

Το Υπουργείο και  η ηγεσία  του «κωφεύει» παίζοντας ένα μικροπολιτικό παιχνίδι κοιτάζοντας  να βολέψει άλλες  συντεχνίες. Μας παραπέμπει  πάντα στο Υπουργείο Πολιτσμού  ως  υπεύθυνο να καλύψει  το νομικό κενό… που το ίδιο  δημιούργησε. ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ  ΣΤΗΝ  ΕΛΛΗΝΙΚΗ  ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, για να μας  προστατέψει από την αυθαιρεσία  του Κράτους. Ελπίζουμε  και στη  δική σας  στήριξη. Μπορείτε να στείλετε  αυτό το μήνυμα και σε  άλλους  συναδέλφους. Αν  ευαισθητοποιηθούμε πολλοί κάτι μπορεί να  γίνει. Στείλτε το όνομα  και το μέιλ σας  στο theater@otenet.gr για να  δικτυωθούμε… Να  αρχίσουμε να  μαζεύουμε  υπογραφές  διαμαρτυρίας. Πιστεύω ότι κανείς συνάδελφος δε θέλει ΑΔΙΑΒΑΘΜΗΤΟ  ΔΙΠΛΩΜΑ-ΜΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΟ (ή καλύτερα Ημι-Αναγνωρισμένο). Το οφείλουμε στον εαυτό μας  αλλά και  στους δασκάλους  μας. Για να  δικαιωθούμε  όλοι οι ηθοποιοι για  το… αυτονόητο, για όσους  επιθυμούν  έχω  όλα τα σχετικά  στοιχεία και αποφάσεις  στη διάθεσή τους… και αποφάσεις  στη διάθεσή τους…

ΑΝΤΩΝΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ