Χωρίς… Ελενίτσα

Χωρίς… Ελενίτσα πώς να παρουσιάσει δεύτερη χρονιά το «Η γυνή να φοβήται τον άντρα»; Αυτό θα σκέφτηκε ο Γιάννης Μπέζος κι ενώ είχε αποφασίσει να επαναλάβει και του χρόνου την παράσταση, ψάχνει για άλλο έργο,για την «Κιβωτό» και πάλι. Η Ναταλία Τσαλίκη, που παίζει την Ελενίτσα, του χρόνου θα παίξει την Αμάντα στον «Γυάλινο κόσμο» στο Χορν.

Στον τίτλο «Πιρούνι» ακούει το ολοκαίνουργιο έργο του Χάρη Ρώμα. Μετά το «Οι ράγες πίσω μου», αλλά και το «Γηραιά ηθοποιός χάνει τον έλεγχο», θα δούμε το νέο έργο του, το οποίο το ολοκλήρωσε πρόσφατα. Για την ώρα κουβεντιάζει το πού θα ανέβει, εδώ είναι σίγουρο ότι θα παίξει-σκηνοθετήσει ο ίδιος.

Ο «κινηματογραφικός» Νίκος Παναγιωτόπουλος ετοιμάζεται να πάρει το βάπτισμα του πυρός στο σανίδι υπό τη… σκέπη του Ελληνικού Φεστιβάλ. Υστερα από συμφωνία που έκανε με τον Γιώργο Λούκο, θα σκηνοθετήσει τις «Τρεις αδελφές» του Αντον Τσέχοφ με την Ολια Λαζαρίδου, τη Μαρία Πρωτόπαππα και την Αλεξία Καλτσίκη. Οι πληροφορίες μας λένε ότι έκανε πρόταση στον Νίκο Κουρή να συμπράξει στην παράστασή του, αλλά εκείνος δεν του απάντησε θετικά.

Οι ηρωίδες από τα θεατρικά έργα της Λούλας Αναγνωστάκη θα «συναντηθούν» επί σκηνής χάρη σε μια σύνθεση που κάνει ο Σταμάτης Κραουνάκης και που πρόκειται να φιλοξενηθεί στην «Αθηναΐδα». Τον τίτλο της σύνθεσης τον επέλεξε η ίδια η συγγραφέας στα ραντεβού της με τον συνθέτη-σκηνοθέτη και δεν είναι άλλος από το «I love you».Τις γυναικείες μορφές της Αναγνωστάκη θα ενσαρκώσει η έμπειρη Αλεξάνδρα Παντελάκη, ενώ ο ίδιος ο Σταμάτης Κραουνάκης θα τη συνοδεύει στο πιάνο… Στον «Ηχο του όπλου» πλάι στην Παντελάκη θα βρεθεί ο νεαρός ηθοποιός Χρήστος Γεροντίδης. Πρεμιέρα μέσα στον Μάρτη.

Απολυμένη η Μαρία Γεωργιάδου; Ευτυχώς μόνο χάρη στον τίτλο του θεατρικού έργου του καλού Αντώνη Τσιπιανίτη που θα ανέβει τον Μάρτιο στο Νέο Ελληνικό Θέατρο του Γιώργου Αρμένη. Το έργο που είναι μονόλογος, είναι μαύρη κωμωδία, η οποία έχει ηρωίδα της μια πολύπαθη που έχει απολυθεί από τη δουλειά της και χάνει τον κόσμο κάτω από τα πόδια της. Τη σκηνοθεσία έχει αναλάβει ο ικανός Χρήστος Καρχαδάκης.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗΣ, ΕΘΝΟΣ, 8/2/2011

Νεφέλες επίκαιρες όσο ποτέ

• Σε ήχο ελληνικό
• ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ: ΝΕΦΕΛΕΣ – ΠΑΡΑΓΩΓΗ: ΘΕΑΤΡΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΚΥΠΡΟΥ

• Του ΓΙΩΡΓΟΥ Ε. ΠΑΠΑΔΑΚΗ, Ελευθεροτυπία, Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010

Δίσκος με τα τραγούδια που έγραψε ο Σταμάτης Κραουνάκης για το έργο του Αριστοφάνη «Νεφέλες» σε μετάφραση του Κ. Χ. Μύρη, όπως παρουσιάστηκε στα Επιδαύρια από τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου (ΘΟΚ).

Αν ο Σταμάτης Κραουνάκης ζούσε στην αρχαία εποχή θα ήταν, κατά πάσα πιθανότητα, συνάδελφος του Αριστοφάνη, δηλαδή θεατρικός συγγραφέας – μουσικός, καθώς, όπως είναι γνωστό, οι αρχαίοι θεατρικοί συγγραφείς ήταν ταυτόχρονα και μουσικοί, αφού ο ποιητικός λόγος ήταν μελοποιημένος. Οχι μόνο από αυτή μα κι από άλλες (και μη θεατρικές) εργασίες του, ο Κραουνάκης δείχνει ένα ταλέντο που «άπτεται» των πραγμάτων του θεάτρου. Στο παρόν όμως έργο, τα δημιουργήματά του, όχι μόνο άπτονται, αλλά φαίνεται πως… εναγκαλίζονται κιόλας με το πνεύμα της αριστοφανικής κωμωδίας.

Δεν γνωρίζω αν στην παράσταση φάνηκαν (είχαν δηλαδή κάποιο καλλιτεχνικό κόστος) ή όχι οι περιπέτειες που προηγήθηκαν (π.χ. παραίτηση του σκηνοθέτη Νίκου Μαστοράκη, συλλογική σκηνοθεσία υπό τον διευθυντή του ΘΟΚ Βαρνάβα Κυριαζή). Από την ακρόαση, πάντως, του δίσκου φαίνεται ότι από τον μουσικοσυνθέτη δεν έλειψαν το κέφι, ο ενθουσιασμός και η επαφή με το δίπτερο εκείνο έντομο που ονομάζεται, αρχαϊστί μεν, οίστρος, νεοελληνιστί δε αλογόμυγα, που ερεθίζει τους δημιουργούς και τους βοηθά να κάνουν πράγματα και θαύματα. Δεν έλειψαν, επίσης, και οι καλοί συνεργάτες. Τόσο οι σολίστεςυρής (Στρεψιάδης), Σταύρος Λούρας (Σωκράτης), Στέλλα Φυρογένη (κορυφαία), Αννίτα Σαντοριναίου (Δίκαιος Λόγος) όσο και ο χορός ζωντανεύουν θαυμάσια το δροσερό, γλυκόπικρο και παιχνιδιάρικο αυτής της μουσικής.

Ο,τι κι αν ήταν η παράσταση, το θεατρικό «δαιμόνιο» του Κραουνάκη ασφαλώς θα τη βοήθησε (όπως βέβαια όφειλε) να σταθεί στο ύψος της. Ιδιαιτέρως ο χορός (στον δίσκο τουλάχιστον) βρίσκεται σε ένα επίπεδο σπάνιο, κατά τη γνώμη μου. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως θα μπορούσε να χρησιμέψει και ως σημείο αναφοράς. Είναι ένα επίτευγμα, τόσο για την τεχνική όσο και για τον λόγο, το μέλος, και την εκφραστική του δύναμη. Παραδειγματικά αναφέρω ότι: για την πρώτη Παράβαση, για τη «Σελήνη», για «Το Τραγούδι του Δίκαιου Λόγου», για τη δεύτερη Παράβαση, καθώς και για άλλα, ο συνθέτης μπορεί, δικαίως πιστεύω, να αισθάνεται υπερήφανος.

Οπως ο ίδιος λέει σε συνέντευξή του («Ελευθεροτυπία» 27/6/2009) για τη δουλειά του: «Τα χορικά είναι φωνητική μουσική φτιαγμένη για 14 γυναίκες. Ο αυλός, η ηλεκτρική άρπα και τα κρουστά τη συνοδεύουν με αρκετή αναρχία. Δεν είναι μια κλασική ορχηστρική υποστήριξη, έχει τρέλα. Το έργο είναι εξάλλου σκοτεινό και επικίνδυνο. Υπάρχουν σημεία άκρας λυρικότητας και σημεία αγριότητας. Σήμερα μας αφορά ίσως περισσότερο από ποτέ. Αν η νομιμοποίηση του παράνομου ως νόμιμου μέσω διαστρεβλώσεων δεν είναι ό,τι ζούμε, τότε τι είναι; Ζούμε την ώρα που αγοράζεται η γνώση από την τάξη που ανεβαίνει οικονομικά ώστε να νομιμοποιεί την παρανομία της. Με την ίδια σκληρότητα αυτή η τάξη οδηγεί και τα παιδιά της σε ανάλογη διαπαιδαγώγηση».

Πράγματι, έχουμε εδώ δώδεκα πολιτικά τραγούδια τόσο επίκαιρα όσο και το 423 π.Χ. που γράφτηκε το έργο, για να εκθέσει τις αρνητικές συνέπειες των σοφιστικών κινήσεων, την υπονόμευση ηθών και κανόνων, την ηθική και πολιτική κρίση της κοινωνίας, το… νόμιμο και το ηθικό που κάτι μας θυμίζει.

Σπείρα σε διονυσιακή γιορτή

• Η περιπετειώδης θητεία της ομάδας με τον Σταμάτη Κραουνάκη στο πιάνο, σε μια παράσταση με νοσταλγία, χιούμορ και συναίσθημα

• «Κώστα, Ντόρα και Γιωργάκη φάτε ένα σκατουλάκι…»! Ο Σταμάτης Κραουνάκης και η «Σπείρα-Σπείρα», η ομάδα που άλλαξε τα τελευταία δέκα χρόνια το μουσικό θέατρο στην Αθήνα, γιορτάζουν τα δεκάχρονά τους και κάνουν… πάρτι στη μουσική θεατρική σκηνή της «Αθηναΐδας».

Ο «Αδωνις» στον ρυθμό της σάμπα κάνει παιχνίδι με το κοινό, η «Μαλάμω» τραγουδιέται σε ρυθμούς χιπ χοπ

Παρουσιάζουν μια γενέθλια μουσική παράσταση, με τα καλύτερα νούμερα και τραγούδια από την περιπετειώδη θητεία της ομάδας στα δρώμενα του μουσικοχορευτικού θεάματος. Για να μαθαίνουν οι καινούργιοι και να θυμούνται οι παλιότεροι. Το «Festivalium – 10 χρόνια Σπείρα», όπως τιτλοφορείται η παραγωγή, αντλεί τις πρώτες ύλες της από την επιθεώρηση, το ροκ, το λαϊκό και τις μπαλάντες και δημιουργεί την ατμόσφαιρα στην οποία ο μοναχικός μουσικός λόγος έρχεται να φωτίσει το συναίσθημα και την τρυφερότητα, τον αυθορμητισμό και τη νοσταλγία, το χιούμορ και το κέφι, ενώ απογειώνει το αίσθημα καταλήγοντας σε μια διονυσιακή γιορτή.

Δύο ώρες γεμάτες με γνωστά και αγαπημένα τραγούδια του Σταμάτη Κραουνάκη από το μεγαλύτερο μέρος του μουσικού του έργου, τραγούδια που γράφτηκαν για το θέατρο και το σανίδι, που στη διάρκεια του χρόνου έγιναν επιτυχίες μαζί με ολοκαίνουργια τραγούδια, πρώτες εκτελέσεις και νούμερα πρόζας από σχεδόν όλες τις παραστάσεις της «Σπείρας», που σημείωσαν ιδιαίτερη επιτυχία, περιλαμβάνει το πρόγραμμα. Ενα πρόγραμμα με τη σφραγίδα εγγύησης του Σταμάτη Κραουνάκη και τη μουσικοθεατρική ευελιξία της «Σπείρας-Σπείρα».

Με το ομώνυμο, το «Festivalium», μπαίνουμε στο κλίμα. Ο Σταμάτης Κραουνάκης με τον Χρήστο Μουστάκα συνδυάζουν στη συνέχεια εύστοχα Αμπρεβουάρ και κοινωνικές τάξεις. Το πρώτο καλωσόρισμα ανήκει στην Ελεάννα Καραντίνου, ως αρτίστα «Ελα μου Ντε», μια παλιά ξαδέλφη της… Ελα Φιτζέραλντ. Το μπριόζικο «Αχ! Μαρί» ακολουθεί με την ίδια και τους Αργυρώ Καπαρού και Μαρία Κοσκινά.

Ο Σταμάτης Κραουνάκης στο πιάνο με την «Κουπαστή» βάζει όλους στο τραγούδι. «Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ» κι η «Σπείρα» καθιστή στον διάδρομο. Ο «Αδωνις» στον ρυθμό της σάμπα κάνει παιχνίδι με το κοινό, η «Μαλάμω» τραγουδιέται σε ρυθμούς χιπ χοπ. «Τρελαίνομαι» με τον Βασίλη Μοσχονά, «Χρόνια τριαντάφυλλα» με τη Δάφνη Λέμπερου και τον Σταμάτη Κραουνάκη σε μια ιδιαίτερη ερμηνεία.

Το κλίμα αλλάζει με το σατιρικό κομμάτι, όπου ο Χρήστος Μουστάκας δέχεται μαθήματα διδασκαλίας από τον Σταμάτη Κραουνάκη για το πώς να ερμηνεύσει σωστά το «Δυο παλτά». Το «Πρετσίπιτε Βολίσιμε Βολμέντε», τραγούδι της Κατερίνας Βαλέντε (σε στίχους Κραουνάκη), σατιρίζει την πολιτική πραγματικότητα. Το «Σεξ» ρίχνει στο πάτωμα τους τραγουδιστές, το «Εδώ καπνίζουμε», καινούργιο τραγούδι του Κραουνάκη, σηκώνει τσιγάρο και μπλέκεται, σαν φούγκα, με το «Του έρωτα μέγα κακό» από τη «Μήδεια».

Ο «Μεγάλος αραπικός», ένα έξυπνο δρώμενο όπου τα τραγούδια ακούγονται με παραφρασμένη τη λέξη «αγάπη» ως «αράπη» και με πρωταγωνιστή τον Τζερόμ Καλουτά. Το νούμερο Παρθένας Χοροζίδου μάς επαναφέρει στην τάξη: «Αδέλφια, η μέσα μας κυβέρνηση χάλασε».

«Τα πιο ωραία λαϊκά» και ο «Βράχος» ενορχηστρωμένος πάνω στο τραγούδι του Σαντάνα «Τζίνγκο Μπάμπα». «Η σωτηρία της ψυχής», «Αντίο, αντίο αγάπη», «Ο έρωτας δεν πάει πανεπιστήμιο», «Κόκκινα γυαλιά». «Σας λείπει τίποτα;», ρωτάει ο Σταμάτης το κοινό. «Πάντως εμένα θα μου λείπει το βλέμμα σου», απαντάει για να ερμηνεύσει ένα καινούργιο κομμάτι, γραμμένο για την «Εκατομμυριούχο» του Τζορτζ Μπέρναρ Σο, «Ενα βλέμμα μου φτάνει». Κάπου εδώ έρχονται τα ανκόρ…

• 10 χρόνια
  Σταμάτης Κραουνάκης και «Σπείρα Σπείρα» γιορτάζουν δέκα χρόνια με το «Festivalium», μια μουσική παράσταση με πολλή μουσική, τραγούδια, πρόζα, κέφι, χιούμορ, όμορφες στιγμές

Αντιγόνη Καράλη, ΕΘΝΟΣ, 08/02/2010

Σταμάτης ο… Δικαιόπολις

• Θα πρωταγωνιστήσει στους Αχαρνής του Αριστοφάνη που θα ανεβάσει στο θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου το ΚΘΒΕ

O Σταμάτης Κραουνάκης έχει φιλοξενηθεί πολλές φορές στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, μέσα από μουσικές του που έντυσαν πολλές παραστάσεις. Φέτος το καλοκαίρι, όμως, θα συμμετάσχει στο Φεστιβάλ Επιδαύρου με διπλό… ρόλο, μια και πέραν του ότι θα γράψει μουσική για τους «Αχαρνής» του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, θα πρωταγωνιστήσει σε αυτούς, κρατώντας τον απαιτητικό ρόλο του Δικαιοπόλεως. Χρόνια τώρα συμμετέχει ενεργά στις παραστάσεις που δίνει η «Σπείρα-Σπείρα» του, τώρα όμως η πρόκληση είναι ακόμα μεγαλύτερη, αφού καλείται να ντυθεί έναν αριστοφανικό ήρωα.

Ποιος είναι ο Δικαιόπολις που θα ερμηνεύσει; Ενας Αθηναίος αγρότης, που απηυδισμένος από τον πόλεμο αλλά και από το συνεπακόλουθο γεγονός ότι είναι αναγκασμένος να μένει κλεισμένος μέσα στα τείχη της πόλης, μακριά από τον αγροτικό του δήμο, επιβάλλει συζήτηση για τη σύναψη συνθήκης ειρήνης με τη Σπάρτη.

Στη συνέλευση, ωστόσο, παρελαύνουν καλοπληρωμένοι Αθηναίοι πρέσβεις, που μόλις έχουν επιστρέψει από την Περσία και υπόσχονται ανύπαρκτη βοήθεια από τον μεγάλο βασιλιά, και ο Θέωρος, που σέρνει μαζί του έναν πεινασμένο μισθοφορικό στρατό από τη Θράκη, για την ειρήνη ούτε κουβέντα…

• Συνθήκες

Εξάλλου, κάποιος Αμφίθεος, που πρώτος είχε πάρει τον λόγο, υποσχόμενος ότι αν του παρασχεθούν τα αναγκαία εφόδια, θα ταξιδέψει στη Σπάρτη και θα συνάψει συνθήκη ειρήνης για την πόλη, είχε εκδιωχθεί σκαιότατα. Αφού ο Δικαιόπολις διαπιστώνει ότι δεν υπάρχει ελπίδα πραγματοποίησης της επιθυμίας του, καλεί, προτού τελειώσει η συνεδρίαση της Εκκλησίας του Δήμου, τον Αμφίθεο και τον στέλνει στη Σπάρτη, προκειμένου αυτός να συνάψει ιδιωτική συνθήκη ειρήνης μόνο για τον Δικαιόπολι και την οικογένειά του.

Ο Αμφίθεος επιστρέφει τη στιγμή που κηρύσσεσαι το τέλος της Εκκλησίας του Δήμου, φέρνοντάς του τρία… «δείγματα ειρήνης». Οι Αχαρνής εξαγριώνονται και είναι έτοιμοι να τον σκοτώσουν, αλλά τον αφήνουν να εκθέσει τα επιχειρήματά του. Ο λόγος του Δικαιοπόλεως πείθει το ένα μόνο ημιχόριο. Ο άλλος μισός Χορός ακόμα εξαγριωμένος, αλλά σε δυσχερή πλέον θέση, καλεί σε βοήθεια τον στρατηγό Λάμαχο. Η αντιπαράθεση ανάμεσα στον κωμικό ήρωα και τον στρατηγό καταλήγει στην ήττα του δεύτερου και στη μεταστροφή και του δεύτερου ημιχορίου.

Η κωμωδία αυτή τελειώνει με τον Δικαιόπολι να έχει κερδίσει το βραβείο… οινοποσίας, ενώ ο Λάμαχος έχει τραυματιστεί σε μάχη με τον εχθρό.

• Η πρόταση

Ο Σωτήρης Χατζάκης, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ΚΘΒΕ, ήταν αυτός που έκανε την πρόταση στον Σταμάτη Κραουνάκη να πρωταγωνιστήσει στους «Αχαρνής»

Βασίλης Μπουζιώτης, ΕΘΝΟΣ, 01/02/2010

Eντυπωσιάζει η Mαρίνα Aσλάνογλου

• Eντυπωσιάζει παίζοντας την Eντα Γκάμπλερ στο ομώνυμο έργο του Eρρίκου Iψεν, που γνωρίζει καλλιτεχνική αλλά και εμπορική επιτυχία, στο «Aμφιθέατρο», η Mαρίνα Aσλάνογλου.

Mέσα από βίντεο όμως θα συμμετάσχει και σε άλλη μία παράσταση που είναι στα σκαριά και θα ανέβει στο «Kάτια Δανδουλάκη». O λόγος για το «Aθώος ή ένοχος» που ετοιμάζει πυρετωδώς ο Kώστας Σπυρόπουλος, προκειμένου να το παρουσιάζει κάθε Δευτέρα και Tρίτη σε δική του σκηνοθεσία. Oπως ήδη έχω προδώσει, στη δουλειά θα δούμε τον ίδιο, τον Mιχάλη Mαρίνο, τη Λίνα Σακκά, την Hρώ Λούπη κ.ά.

H Mαρίνα Aσλάνογλου -που είναι σύζυγος του Σπυρόπουλου στη ζωή- θα είναι η δολοφονημένη γυναίκα, γύρω από την οποία πλέκεται όλη η ενδιαφέρουσα ιστορία που κόβει την ανάσα με την αστυνομική πλοκή της. Aξίζει να αναφέρουμε ότι τη σκηνοθεσία του βίντεο έχει αναλάβει η Mαρία Λάφη, που είχε υπογράψει τις σειρές «Yπέροχα πλάσματα» και «Σαράντα Kύματα». Aναμένουμε με ενδιαφέρον!

Παραμένω στην εν λόγω παραγωγή για να σας ενημερώσω ότι τη μουσική της παράστασης ανέλαβε ο Γιάννης Xριστοδουλόπουλος, που είχε δουλέψει με τον Σπυρόπουλο και στο «Γυναίκες στα χιόνια» των αδελφών Kούφαλη. O συνθέτης που ‘χει συνεργαστεί με τον Λάκη Λαζόπουλο και έχει «ντυθεί» στην πλατίνα στα παντρέματά του με μεγάλους τραγουδιστές, όπως ο Γιάννης Πάριος, πέρα από τη μουσική, θα γράψει και το ομώνυμο τραγούδι της παράστασης, το οποίο θα ερμηνεύσει ο ίδιος. Σύμφωνα με τις ίδιες πάντα πληροφορίες μας, τους στίχους έχει γράψει η Eλεάνα Bραχάλη, που συνεργάζεται κυρίως με τον Mιχάλη Xατζηγιάννη.

H Zωή Λάσκαρη βρίσκεται σε ιδιαίτερα θετικές συζητήσεις με τον Kώστα Σπυρόπουλο για να ετοιμάσει κάτι εκείνος για την «Aθηναΐδα» της και για να συνεργαστούν το καλοκαίρι σε περιοδεία ανά την Eλλάδα – κι ίσως και του χρόνου τον χειμώνα στη θεατρική της στέγη. Eκαναν πολλά χρόνια να βρεθούν και τώρα θέλουν να κερδίσουν τον χαμένο χρόνο. O Σπυρόπουλος έχει ρίξει το βάρος του στο «Aθώος ή ένοχος», μα παράλληλα δρομολογεί τις κοινές κινήσεις του με τη Zωή Λάσκαρη, με εκείνη να το χαίρεται που είναι και πάλι φίλοι.

Tην τελευταία «σύμπραξή» του με τα «παιδιά» του-τη «Σπείρα-Σπείρα» του που έκλεισε φέτος τα γόνιμα δεκάχρονά της!- θα κάνει τον επόμενο χειμώνα στην «Aθηναΐδα» ο Σταμάτης Kραουνάκης. Σύμφωνα με πληροφορίες μας, ετοιμάζει ένα φιλόδοξο μιούζικαλ αξιώσεων, με το οποίο θα… αποχαιρετήσει τους θεατές από σκηνής, για να υπάρχει πια στα πράγματα μέσα από τις μουσικές, τις σκηνοθεσίες του κ.λπ., αλλά όχι live από σκηνής. Δέκα χρόνια ανελλιπώς το κάνει -και το απολαμβάνει- και στον ενδέκατο έχει πάρει την απόφαση να αφήσει μόνη της τη Σπείρα να δρα επί σκηνής! Για την ώρα, πάντως, το ανατρεπτικό του «Festi-Valium» σπάει ταμεία στην «Aθηναΐδα», με το κοινό να πηγαίνει ξανά και ξανά να απολαύσει τόσο τον ίδιο όσο και την ασύλληπτη ομάδα του.

Tη «Φιλουμένα Mαρτουράνο» του Eντουάρντο ντε Φίλιππο θέλει να ανεβάσει η Mίρκα Παπακωνσταντίνου στο μέλλον… Για την ώρα πρωταγωνιστεί στο «Σουίτα στο Πλάζα» του Nιλ Σάιμον, που έσπασε ταμεία στην Πάτρα και πάει τώρα στη Θεσσαλονίκη -με παρτενέρ της τον Aντώνη Kαφετζόπουλο και σκηνοθέτη τον Aλέξανδρο Pήγα-, κάνει όμως από τώρα σχέδια για το ανέβασμα του έργου του Nτε Φίλιππο…

• ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗΣ, ΕΘΝΟΣ, 15/01/2010

«Tο παιχνίδι της μοναξιάς»

O Δάνης Kατρανίδης ετοιμάζεται να ανεβάσει το διαχρονικό έργο του Oυίλιαμ Γκίμπσον «Tο παιχνίδι της μοναξιάς». Eίχε και παλαιότερα ερμηνεύσει τον ανδρικό ρόλο του Tζέρι Pάιαν σε σκηνοθεσία του Γιάννη Iορδανίδη αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις, τώρα όμως αποφάσισε να το κάνει σε ένα ανέβασμα το οποίο θα υπογράψει εξ ολοκλήρου ο ίδιος. Mετέφρασε το έργο δίνοντάς του ένα πιο σημερινό πρόσωπο και το σκηνοθετεί έχοντας αναλάβει τον ρόλο του Pάιαν. H παράσταση θα φιλοξενηθεί στο θέατρο «Zίνα» της λεωφόρου Aλεξάνδρας, που ανακαινίζεται εκ νέου, από ό,τι έχω μάθει, από τους αδελφούς Tάγαρη, που έχουν την επιχείρηση.

Tι είναι όμως το «Παιχνίδι της μοναξιάς» που στη χώρα μας, μας το σύστησαν η Eλλη Λαμπέτη και ο Δημήτρης Xορν; Eνα έργο για δύο, έναν άντρα και μία γυναίκα, που βιώνουν ο καθένας τη δική του μοναξιά -που στην εποχή μας έχει ρόλο πρωταγωνιστικό!- και μπλέκονται σε ένα ερωτικό παιχνίδι. Oι δυο τους ξεκινούν μόνοι, προσπαθούν να κρατηθούν ο ένας από τον άλλο και να αφήσουν πίσω τους τον μοναχικό τους βίο, μα στη διαδρομή ανακαλύπτουν ότι είναι πάντοτε μόνοι.

Παραμένω στο «Παιχνίδι της μοναξιάς» για να σας προδώσω και το ποια θα είναι η θεατρική παρτενέρ του Kατρανίδη στο νέο του αυτό στοίχημα! H Xρύσα Παππά, νεαρή ηθοποιός, από τις καλύτερες της νέας γενιάς, που ‘χει πραγματοποιήσει επιτυχώς τα πρώτα της βήματα σε θέατρο και τηλεόραση -το διάστημα αυτό πρωταγωνιστεί στα «Mυστικά της Eδέμ» που σαρώνουν σε τηλεθέαση-, επιλέχτηκε από τον Δάνη Kατρανίδη για να παίξει τον γυναικείο ρόλο στο πλάι του. H ηθοποιός το χάρηκε ιδιαίτερα -πρόκειται για τον πρώτο πρωταγωνιστικό ρόλο που αναλαμβάνει- και έπεσε με τα μούτρα στη δουλειά.

O Σταμάτης Kραουνάκης ετοιμάζεται να παρουσιάσει στο πλαίσιο του Eλληνικού Φεστιβάλ το έργο «Bικτόρ, ή τα παιδιά στην εξουσία» του Bιτράκ. H πρότασή του να ανεβάσει το συγκεκριμένο έργο στο πλαίσιο του Φεστιβάλ, ενθουσίασε τον διευθυντή του Γιώργο Λούκο και του άναψε το «πράσινο φως» να προχωρήσει. Tη μετάφραση του «Bικτόρ» θα υπογράψει η Aλεξάνδρα Παντελάκη, το λιμπρέτο ο Σταμάτης Kραουνάκης, ο οποίος ανέλαβε και τη σκηνοθεσία μαζί με τον Xρήστο Στέργιογλου.

O Mανώλης Παντελιδάκης θα υπογράψει τα σκηνικά και ο Tάκης Xατούπης τα κοστούμια κι ο Λευτέρης Παυλόπουλος τους φωτισμούς. H παράσταση θα ανέβει μέσα στον Iούνιο στο φιλόξενο «Σχολείον» της οδού Πειραιώς. Tον ομώνυμο ρόλο θα κρατήσει ο Mιχάλης Oικονόμου, ενώ αυτόν της Kυρίας Θανατέλ -έτσι τη βάφτισε ο Σταμάτης Kραουνάκης- η Kατιάνα Mπαλανίκα. Στο πλάι τους θα δούμε τους Παρθένα Xοροζίδου, Στράτο Mενούτη, Pένα Bαμβακοπούλου, Mαρία Kοσκινά, Xρήστο Mουστάκα, Bασίλη Bασιλάκη, Eλένη Oυζουνίδου, μα και εξαμελή χορό με κορυφαίο τον Γιώργο Στιβανάκη.

• ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗΣ, ΕΘΝΟΣ, 08/01/2010

Ο ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΚΡΑΟΥΝΑΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΦΩΤΑ: «Και το τσιφτετέλι περνάει κρισάρα»

Μια ομοβροντία καλλιτεχνικών παραγωγών ετοιμάζει ο Σταμάτης Κραουνάκης- στον πολυχώρο πολιτισμού «Αθηναΐς», στον Βοτανικό- για τη φετινή σεζόν κουνώντας ταυτόχρονα το μαντίλι. Έχει αποφασίσει, λέει, να αποσυρθεί από το προσκήνιο και να επιστρέψει στη βάση του, τον φυσικό του χώρο. «Από του χρόνου επιστρέφω εκεί που ήμουν πριν τα 40 μου, μπάκστεϊτζ, μακριά από τα φώτα, εκεί που με ανακάλυψε η Άλκηστις. Στη σύνθεση. Δεν θα πεθάνω στη σκηνή», λέει κοφτά. «Αυτό που με ενδιαφέρει είναι η Σπείρα Σπείρα να επιβιώσει εθελουσίως ανοίγοντας συνέχεια της δυνατότητές της, με την καθοδήγησή μου, αφού τά ΄χουμε βρει».

Η ειδική ομάδα καλλιτεχνικών αποστολών του, η Σπείρα Σπείρα, φέτος γίνεται δέκα ετών και ο Σταμάτης Κραουνάκης με τα παιδιά της ομάδας το γιορτάζουν αναλόγως«Festivalium- 10 χρόνια Σπείρα», ο τίτλος – ξεκάθαρος. Παράλληλα, έχει έτοιμη μια θεατρική παραγωγή για παιδιά, επιμελείται το νέο πρόγραμμα της Δήμητρας Παπίου που θα παρουσιαστεί από τον Ιανουάριο και ετοιμάζει το ανέβασμα του θεατρικού «Victor ή τα παιδιά στην εξουσία» του Ροζέ Βιτράκ αλλά και μια συμπαραγωγή με Ιταλούς και Τούρκους καλλιτέχνες βασισμένη σε αριστοφανικά χορικά με τίτλο «Το χρέος της κωμωδίας», για την επόμενη φεστιβαλική σεζόν.

«Στα 54 μου απολαμβάνω τη ζωή μου. Δουλεύω μόλις τέσσερις ώρες την ημέρα, διότι ο άνθρωπος δεν αντέχει πάνω από ένα τετράωρο, τεκμηριωμένο αυτό, αλλά κι αν ακόμα έχω 12ωρες πρόβες, ενδιαμέσως θα κοιμηθώ μια ώρα στο καμαρίνι. Αλλιώς δεν γίνεται», λέει.

Η Σπείρα Σπείρα είναι πανέτοιμη για το «Festivalium» που αντλεί τις πρώτες ύλες από την επιθεώρηση, το ροκ, το λαϊκό και τις μπαλάντες και δημιουργεί την ατμόσφαιρα στην οποία ο μουσικός λόγος έρχεται να φωτίσει το συναίσθημα, τον αυθορμητισμό και τη νοσταλγία, το χιούμορ και το κέφι και απογειώνει το αίσθημα καταλήγοντας σε μια διονυσιακή γιορτή.

Όσο για το θεατρικό «Victor ή τα παιδιά στην εξουσία» του Ροζέ Βιτράκ, ο Σταμάτης Κραουνάκης λέει ότι «το επέλεξα για το θέμα του (σ.σ. Ο Βικτόρ, εννιάχρονο παιδί με ανάστημα, μυαλό και ευαισθησία ώριμου άντρα, ανακαλύπτει μέσα σε μια βραδιά τον κόσμο. Κοινωνεί όλες τις εμπειρίες της ζωής και στο τέλος της βραδιάς πεθαίνει, αφού αναλώθηκε) αλλά και γιατί το σουρεάλ στοιχείο το έχει εν δυνάμει η ομάδα».

«Το χρέος της κωμωδίας», από την άλλη είναι, λέει, και αυτό έργο ευρείας κλίμακας- χαρακτηρι- σμό που χρησι- μοποιεί για δουλειές του που έχουν τα φόντα να συμμετέχουν στο ελληνικό φεστιβάλ αλλά και σε ξένα. Για τη δουλειά αυτή θα συνεργαστεί με το καρναβαλικό τμήμα της Πάτρας- «θα χρησιμοποιήσουμε μεγάλες κατασκευές»- με ένα τουρκικό χορευτικό συγκρότημα, «και με τους Ιταλούς θα προσθέσουμε στοιχεία από την commedia dell΄ arte».

• Το παιδικό θέατρο πώς προέκυψε;

Το «Ένα σπίτι παραμύθια» είναι μια σύνθεση επτά παραμυθιών, δύο της Λίνας Νικολακοπούλου και πέντε γνωστών σε μορφή έμμετρης μουσικής αφήγησης, από την αρχή ώς το τέλος. Αφηγούνται και αναπαριστούν πέντε ηθοποιοί, τραγουδιστές, ζογκλέρ. Όλα μαζί σε μια παράσταση που δεν υπερβαίνει τη μία ώρα και δέκα λεπτά. Είχα δει από την προηγούμενη εμπειρία μου, ανεβάζοντας παραμύθι του Σεφέρη, ότι με γερό μουσικό κείμενο και όχημα τη μουσική και το εικαστικό κομμάτι, μπορεί να δημιουργηθεί μαγιά από το μηδέν. Έτσι, αντί να φάει στη μάπα το παιδί ένα υπερθέαμα, αυτό που βλέπει του υπενθυμίζει τη μαγεία της αφήγησης της γιαγιάς που έχει εκλείψει πια τελείως μαζί με την ελευθερία της συνθήκης και της αυθαιρεσίας που έχουν τα παιδιά ελευθερωμένα σε ένα σύγχρονο σπίτι να παίξουν με το τίποτα. Ο στόχος είναι οι περφόρμερ να γίνουν παιδιά και όχι να παριστάνουν τα παιδιά. Μόνον έτσι θα βρει ανταπόκριση η παράσταση.

ΙΝFΟ

«Festivalium- 10 χρόνια Σπείρα» στην «Αθηναΐδα» (Καστοριάς 34-36, Βοτανικός, τηλ. 210-3480.000). Από τις 11/11 και το παιδικό «Ένα σπίτι παραμύθια».

• «Ένας λαός που τραγουδούσε, μιλάει για τα λεφτά»

Το τραγούδι σήμερα πού βαδίζει; Μοιάζει να έχει χάσει τον προσανατολισμό του… Θα σου απαντήσω απλά: Ένας λαός που τραγουδούσε, μιλάει για τα λεφτά… Γιατί οι άνθρωποι της μουσικής εμμένουν στα καψουροτράγουδα, τα τσιφτετέλια και δεν εκφράζουν με τραγούδια την αγανάκτηση του κόσμου; Δεν με πειράζει. Ο Μακρόπουλος είναι πιο σοβαρός με το «12 και ένα» από πολλή εντεχνοβαρετίλα. Έπειτα, νομίζετε ότι το τσιφτετέλι δεν περνάει κρίση; Την περνάει και είναι τεράστια. Ούτε καλό καψουροτράγουδο έχουμε. Έχουμε μείνει στο μοντέλο της δεκαετίας. Αλλά και τα Μέσα από την πλευρά τους έχουν κάνει μεγάλη ζημιά.

• Του Χρήστου Ν.Ε. Ιερείδη, ΤΑ ΝΕΑ: Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009

Οι «Νεφέλες» του… Κραουνάκη

• Με μουσική και χορό ο ΘΟΚ άνοιξε τα φετινά Επιδαύρια παρουσία του Δημήτρη Χριστόφια

ΕΠΙΔΑΥΡΟΣ. Οι νεφέλες του ουρανού κόντεψαν να αποβούν μοιραίες για τις «Νεφέλες» του Αριστοφάνη την περασμένη Παρασκευή, ημέρα έναρξης των Επιδαυρίων 2009. Δύο ώρες πριν από την παράσταση έβρεξε πολύ και δυνατά και κατατρόμαξε τους υπεύθυνους του Φεστιβάλ. Πάντως, κάτι ο καιρός, κάτι ο κορεσμός από τον Αριστοφάνη, η Επίδαυρος την περασμένη Παρασκευή είχε πολύ… απλοχωριά. Γύρω στους 2.000 το βράδυ της Παρασκευής, σχεδόν οι διπλάσιοι το Σάββατο.

Ο Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου εγκαινίασε φέτος το Φεστιβάλ Επιδαύρου και μάλλον ικανοποίησε το κοινό που αποφάσισε να κάνει τη διαδρομή. Βέβαια, θα μπορούσε να πει κανείς ότι είδαμε τις «Νεφέλες» του Σταμάτη Κραουνάκη, αφού ήταν εξαιρετικά έντονη η σφραγίδα του ταλαντούχου συνθέτη, ο οποίος φαίνεται ότι τελικά διέσωσε τον ΘΟΚ και την πρώτη φετινή παράσταση. Και η σφραγίδα αυτή μάλλον δεν περιορίστηκε μόνο στη μουσική και τα χορικά των «Νεφελών», αλλά στο συνολικότερο ύφος και την αισθητική της παράστασης.

Από τις «Νεφέλες» του ΘΟΚ και του Σταμάτη Κραουνάκη, εκτός από τη μουσική, κρατάμε τις δύο εύστοχες παραβάσεις (την πρώτη για τη λειψυδρία – θέμα που καίει την Κύπρο. Τη δεύτερη με την αποκάλυψη του ταλαντούχου 12χρονου Γιώργου Ιωαννίδη, που συμπύκνωσε το δίλημμα της παράστασης, φορτίζοντας παραλλήλως το κοινό για το θέμα της Κύπρου: «Με το έργο του Νεφέλες/ βάζει θέμα ο ποιητής./ Την κουλτούρα, τη θολούρα/ άμα γίνουνε δεσμός/ βάλε μαύρα, βάλε σκούρα/ κρίση ο πολιτισμός» (…) «Κάποτε καίγαν τα βιβλία/ τώρα καίνε τα μυαλά/ πάτε καλά;» ρωτούσε χρησιμοποιώντας τη γλώσσα των εφήβων για να εκφράσει το άγχος τους. Για να καταλήξει τους στίχους: «Κύπρος χρυσή/ Κύπρος νησί/ Ελλάδα». Κάποιες από τις ερμηνείες των ταλαντούχων Κύπριων ηθοποιών και τα κοστούμια του χορού είναι επίσης στα συν της παράστασης.

Σε μια από τις σημαντικότερες και πλέον επίκαιρες κωμωδίες του Αριστοφάνη, που θίγει τη σύγκρουση ανάμεσα στη συντήρηση και την πρόοδο, ανάμεσα στο νέο και το παλιό, θέλουμε να ξεχάσουμε την ευκολία με την οποία διανθίζονται με βωμολοχίες όλες πλέον οι αριστοφανικές κωμωδίες, που από ένα σημείο και ύστερα φαίνεται να δίνουν τον τόνο στην κάθε παράσταση. Οι «Νεφέλες» που είδαμε ήταν προβλέψιμες μεν, αλλά αξιοπρεπείς. Και από τις παραστάσεις που θα μπορούσαν να κάνουν εισιτήρια, αν έκαναν περιοδεία.

Παρών στην παράσταση και ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Δημήτρης Χριστόφιας με τη σύζυγό του για να στηρίξει όχι μόνο τον ΘΟΚ, αλλά και την κόρη του, ηθοποιό Χριστίνα Χριστόφια. Μόνο που δεν ήταν κανείς από την ελληνική κυβέρνηση να τον υποδεχτεί και να τον συνοδέψει στο θέατρο Επιδαύρου (ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας μπήκε συνοδευόμενος από τον πρέσβη της Κύπρου στην Αθήνα Γιώργο Γεωργή και τον διευθυντή του Ελληνικού Φεστιβάλ, Γιώργο Λούκο). Ο υπουργός Πολιτισμού δεν κατέβηκε στην έναρξη των Επιδαυρίων. Και να σκεφτεί κανείς ότι ο κ. Χριστόφιας ήταν από τους αρχηγούς κρατών που πήγαν στα εγκαίνια του Μουσείου της Ακρόπολης.

• Της Ολγας Σελλα, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 07/07/2009

«Ας μη φοβόμαστε τη νέα πραγματικότητα». Ο Σταμάτης Κραουνάκης μιλάει με αφορμή τις «Νεφέλες»

Με ντοπαρισμένο πια το ηθικό, είναι όλοι έτοιμοι στον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου για τη σημερινή βραδιά στην Επίδαυρο.

«Αφήστε την γκρίνια και πιάστε τα γκέμια», τους είπε προχθές το βράδυ ο Σταμάτης Κραουνάκης όταν έτρωγαν όλοι μαζί. Σαν αρχηγός ομάδας, όλοι το ’χουν αποδεχτεί, τους έκανε να φανταστούν την εικόνα που παρουσιάζουν: «πολλοί καλλιτέχνες σε ένα μικρό νησί». Κι αντίθετα απ’ ό,τι συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις δεν καλλιέργησε τη γενικότερη διάθεση κουτσομπολιού στη θεατρική πιάτσα ύστερα απ’ όσα συνέβησαν. Ούτε κακολόγησε τον Νίκο Μαστοράκη που άφησε στη μέση του ωκεανού την παράσταση του ΘΟΚ, χωρίς κυβερνήτη. Μέχρι που ανάλαβε ο Βαρνάβας Κυριαζής τον ρόλο του σκηνοθέτη.

Εντιμη. Αυτό είναι η παράστασή μου. Χωρίς αυθαιρεσίες. Οι Νεφέλες στην ουσία προανήγγειλαν την καταδίκη του Σωκράτη. Μου αρέσει ότι για πρώτη φορά μπαίνει σε φόκους το θέμα του. Ο Αριστοφάνης νίκησε τον φιλόσοφο. Οσο για το έργο του, ήταν η χαριστική βολή για το κώνειο. Βλέπεις τελικά πως από εκείνη την εποχή ώς σήμερα τα «πρώτα μυαλά» τα πυροβολούμε. Ποτέ ο ελληνικός χώρος δεν κράτησε τις μεγάλες διάνοιες. Τις έστελνε στον Καιάδα πριν αναπνεύσουν. Οσο για μας σήμερα δεν είναι τυχαίο ότι μας πάνε καρότσι δυο σόγια 60 χρόνια σε αυτό τον τόπο.

Εθνική μνήμη. Ενα από τα στοιχεία που τονίζονται στην παράσταση και επίσης μου αρέσουν. Πάνω απ’ όλα είναι το ίδιο το θέμα του έργου. Ο Στρεψιάδης (Αθηναίος χωριάτης), αναγκάστηκε να αφήσει το κτήμα του και να κλειστεί στην Αθήνα, λόγω των επιδρομών που έκαναν οι Σπαρτιάτες στην Αττική. Παντρεμένος με μία αριστοκράτισσα απέκτησαν τον Φειδιππίδη που του προκαλεί προβλήματα με τις σπατάλες και τους άπειρους δανειστές του. Αποφάσισε να τον στείλει Φροντιστήριο στη σχολή του Σωκράτη ώστε να μπορεί να δικαιώνεται στις δίκες και να γλιτώσει από τους δανειστές. Ο Φειδιππίδης έχει βέβαια άλλα σχέδια από το να κλειστεί στη σχολή κι έτσι, ο γέρο Στρεψιάδης, αναγκάζεται να πάει ο ίδιος…

Ας το δούμε λίγο στην εποχή μας να κάνουμε τις συγκρίσεις. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αναφέρεται στον σημερινό βλαχογιάπι (τη δεκαετία του ’80 λέγαμε νεόπλουτο) που παντρεύτηκε πλούσια σύζυγο για να ανέβει κοινωνικά, διότι έχει ανάγκη να αγοράσει τη γνώση προκειμένου να νομιμοποιήσει την παρανομία του.

Τα χορικά που δίνουν το χρώμα: «άλλο η φιλοσοφία κι άλλο ο εκσυγχρονισμός/ κράτος, βία και νοθεία/ ήρθαν κι έγιναν θεσμός». Ή «δώσαμε πολλά στα φροντιστήρια/ έτσι φύγανε τα εκατομμύρια/ έτσι μαρτυράνε οι πληγές».

Οταν βλέπουμε ένα παιδί να σέρνεται με το ζόρι να πάει να σπουδάσει ή ένα σχολείο που καίγεται στο τέλος, όπως το ζήσαμε τι άλλο είναι από το σήμερα;

Πέμπτη φορά κατεβαίνω στην Επίδαυρο. Δεν της πήρα τον αέρα. Το αντίθετο συνέβη. Διαπίστωσα πάντως ότι μου βγήκε μια απλότητα στο αποτέλεσμα. Αυλός, αρμονία, κρουστά και φωνές είναι τα στοιχεία που με αφορούν. Κι όσο γινόμουν πιο λιτός τόσο κατανοητά γίνονταν τα νοήματα σε σχέση με το τώρα.

«Φεστιβάλιουμ». Είναι ο τίτλος της καινούργιας παραγωγής της «Σπείρας» που κάνουμε πρεμιέρα στις 15 του μηνός στου Παπάγου και ύστερα θα επαναλάβουμε τον χειμώνα. Θα γελάσετε πολύ. Επειτα είναι και η «Εκατομμυριούχος» με τη Νόνικα Γαληνέα στο Μέγαρο Μουσικής σε σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη.

Τραγούδια φυσικά και γράφω. Αλλά τα αφήνω στη μοίρα τους. Θέλω πρώτα να δοκιμάζονται και ύστερα να μου τα ζητάνε ώστε να τα εκδώσω. Άλλαξαν πολλά στο τραγούδι. Ας κλείσουν οι δισκογραφικές. Ευκαιρία να ηρεμήσουμε από τα σκουπίδια που μας τάισαν τόσα χρόνια. Τα νέα γκρουπ θα πουλάνε από το Ιντερνετ. Ολα θα πάνε καλά. Δημιουργείται ένα νέο κοινό. Μια καινούργια πραγματικότητα. Ας μη φοβόμαστε.

Σιγά μην είναι αμήχανοι;Η εγωπάθεια είναι το πρόβλημα των τραγουδιστών. Δεν παραδέχονται ότι πάσχει το προϊόν. Πήγαν βλέπεις όλοι να πάρουν ρετιρέ κοντά στα Ανάκτορα. Η αγωνία τους είναι πώς θα επιβιώσουν. Κι εγώ πέρασα λούκι.

Πώς διασώθηκα; Δούλεψα με πείσμα όταν διέκρινα το πρόβλημα. Αυτό με κράτησε. Επιασα άλλο καράβι όταν είδα ότι βουλιάζει το σύστημα. Υστερα είναι και τα τραγούδια, τα θέματά τους. Τα κοινωνικά προβλήματα δεν τα αγγίζει κανείς, όλοι γύρω απο το εγώ. Ομως δεν μπορεί να κάνουμε μουσική για τα διαμερίσματά μας. Θα μας πλακώσουν στο τέλος.

Θα πάνε και στα δισκοπωλεία. Δεν με πειράζει να κατεβάζουν τραγούδια μου. Αν τους αρέσουν θα αγοράσουν κι όλο τον δίσκο. Την «Ενάτη» του Μπετόβεν δεν την παίρνεις από τον μαύρο πωλητή αλλά από το κατάστημα. Σημασία έχει να ξέρεις τι θέλεις. Ας είναι κι ένα τραγούδι.

Η Αννα Βίσση; Ας το πάρει το Ηρώδειο. Δεν είναι ό,τι χειρότερο έχουμε. Ούτε τη θεωρώ χειρότερη από τους «Βατράχους» που είδαμε πέρυσι. Καλύτερη είναι πίστεψέ με. Ετσι κι αλλιώς τη διαλύσαμε τη χώρα.

• Της Γιωτας Συκκα, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 3/7/2009

Κινητικότητα: Κραουνάκης, Γαληνέα, Παναγιωτοπούλου, Μπαλανίκα, Μαστοράκης, Φασουλής, Σωτ. Χατζάκης

• Ο Σταμάτης Κραουνάκης… μαγειρεύει κάτι πολύ φιλόδοξο και ενδιαφέρον για τη θεατρική στέγη του κι έχει βρει σύμφωνες σημαντικές πρωταγωνίστριές μας, με τις οποίες έχει συνεργαστεί και παλιότερα. Ετοιμάζει λοιπόν μια σειρά από μονολόγους, τους οποίους θα ερμηνεύουν εκείνες με τη σκηνοθετική καθοδήγησή του… Προς το παρόν βρίσκει τα κείμενα, κουβεντιάζει για το πώς θα πάρει σάρκα και οστά το σχέδιό του και όλα δείχνουν ότι πριν βγει το 2009 θα δούμε στη σκηνή της «Αθηναϊδας» τη Νόνικα Γαληνέα, την Αννα Παναγιωτοπούλου, την Κατιάνα Μπαλανίκα, ενώ σκυτάλη θα πάρουν μετά κι άλλες… Οι μονόλογοι πρωταγωνιστριών θα παίζονται κατά πάσα πιθανότητα Δευτέρες και Τρίτες, μια και τις υπόλοιπες μέρες θα «χτυπάει» κανονικά εκεί η «Σπείρα – Σπείρα» μετά του Σταμάτη Κραουνάκη βεβαίως.

• Κραουνάκης και Γαληνέα πάντως θα «συναντηθούν» πριν από την «Αθηναΐδα» μια και εκείνος πρόκειται να «ντύσει» την «Εκατομμυριούχο» του Μπέρναρντ Σο, στην οποία θα πρωταγωνιστήσει εκείνη… Οκτώβριο θα απολαύσουμε την «Εκατομμυριούχο» στο Μέγαρο και μετά τον μονόλογό της στην «Αθηναΐδα». Αξίζει να σημειώσουμε ότι τη σκηνοθεσία της «Εκατομμυριούχου» έχει αναλάβει ο Σωτήρης Χατζάκης.

• Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν και ο Νίκος Μαστοράκης με τον Σταμάτη Κραουνάκη ξεκινούν νωρίς νωρίς πρόβες για τις «Νεφέλες» που θα παρουσιάσουν με τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου σε Επίδαυρο και όχι μόνο… 17 του μήνα ξεκινάνε πρόβες και 17 Ιουνίου θα δοθεί στην Κύπρο η πρεμιέρα της παράστασης. Οσο για την Επίδαυρο; Το ραντεβού εκεί θα δοθεί στις 3 και 4 Ιουλίου…

• Για το πρωταγωνιστικό δίδυμο «έκλεισαν» οι ηθοποιοί Ανδρέας Τσουρής και Νεόφυτος Νεοφύτου. Αναμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον μια και σε παλιότερα «παντρέματά» τους οι Σταμάτης Κραουνάκης – Νίκος Μαστοράκης είχαν δώσει έξοχα αποτελέσματα – ανάμεσά τους φυσικά ο «Πλούτος» του Αριστοφάνη που είχαν παρουσιάσει στο ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας.

• Ορδές κόσμου στα ταμεία του «Παλλάς» για την πολυδάπανη και πολυπρόσωπη υπερ-παραγωγή «Το κλουβί με τις τρελές». Οι είκοσι παραστάσεις, όπως αναμενόταν, παίρνουν παράταση και η αυλαία θα πέσει -για φέτος!- στις 20 Μαΐου, ενώ η πόρτα του… Κλουβιού θα ανοίξει πάλι γύρω στον Σεπτέμβρη για άλλες είκοσι παραστάσεις, που μπορεί να γίνουν και περισσότερες… Με τη φόρα που έχει η παράσταση του Σταμάτη Φασουλή, να λέτε… καλά Χριστούγεννα και δεν θα σας βρω υπερβολικούς!

Βασίλης Μπουζιώτης, ΕΘΝΟΣ, 13/03/2009