- Αυτή την εβδομάδα η παράσταση «Φορτουνάτος» του Μάρκου Αντώνιου Φόσκολου, που σκηνοθέτησε η Μάρθα Φριντζήλα και παρουσιάζεται στη Νέα Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, στο κτίριο Τσίλερ, αργεί. Ομως ας μην απογοητεύονται οι θεατρόφιλοι. Οι παραστάσεις ξεκινούν πάλι την Τρίτη του Πάσχα και θα συνεχιστούν μέχρι τις 17 Μαΐου. Οι θεατές έχουν την ευκαιρία, σε μια τρίωρη παράσταση, να παρακολουθήσουν ένα από πρώτα έργα της νεοελληνικής δραματουργίας, σε μια δροσερή παράσταση, που έχει κέφι, καλές ερμηνείες και ευφάνταστα κοστούμια (φρόντισε γι’ αυτά ο Αγγελος Μέντης) φτιαγμένα όλα από ευτελείς… πετσέτες! Ο «Φορτουνάτος» γράφτηκε γύρω στα 1652 και το χειρόγραφο του «Φορτουνάτου» από τον γιο του φυλάσσεται σήμερα στη Μαρκιανή Βιβλιοθήκη.
- Η Μάρθα Φριντζήλα είχε παραγγελία από το Εθνικό να σκηνοθετήσει ένα νεοελληνικό έργο. Αρχισε να διαβάζει κάποια που της προτάθηκαν, αλλά δεν την ενθουσίαζε να καταπιαστεί πάλι μ’ ένα έργο που θέμα του είχε τα εσωστρεφή αδιέξοδα των ανθρώπων. «Αντιπρότεινα ένα από τα παλαιότερα έργα της νεοελληνικής δραματουργίας γιατί ήθελα να πάω από την αρχή, σ’ αυτή την πιο αφελή αντιμετώπιση των πραγμάτων που ασχολούνται με πραγματικά αδιέξοδα», λέει στην «Κ» η Μάρθα Φριντζήλα. Αναρωτηθήκαμε πώς αντιμετώπισαν οι ηθοποιοί τη γλώσσα του «Φορτουνάτου» και η απάντηση ήρθε άμεση από τη Μάρθα Φριντζήλα: «Φρίκαραν. Στην πρώτη ανάγνωση κρατιόμασταν ο ένας από τον άλλον. Στην αρχή ήταν ένα απολύτως άγνωστο κείμενο. Ομως “καθάρισε” γρήγορα. Πιστεύω ότι αυτό που βοηθάει καμιά φορά είναι το μέτρο, είναι 15σύλλαβος. Είναι στο DNA μας. Μας πάει».
- Η Μάρθα Φριντζήλα θέλησε να κάνει ένα λαϊκό θέατρο. Οραματίστηκε την παράσταση σαν να παιζόταν στην πλατεία ενός χωριού, με τον κόσμο να συμμετέχει και να συνομιλεί με τους ηθοποιούς. «Ετσι την αντιμετώπισα κι εγώ κι ο βοηθός μου, ο Καμίλο Μπεντανκόρ, που έχει βαθιά γνώση της Commedia και δουλέψαμε πολύ αυτοσχεδιαστικά». Η Μάρθα Φριντζήλα θα ήθελε να έχει στη διάθεσή της περισσότερα χρήματα, ώστε να έχει ζωντανή μουσική, «να γίνεται γλέντι. Το Εθνικό όμως, όπως ξέρετε, περνάει δύσκολες εποχές». Μήπως λοιπόν και οι πετσέτες του Αγγελου Μέντη, ήταν μια λύση, ελλείψει χρημάτων; «Δεν ξέρω, ίσως αυτό το παιδί το τρελό, ο Μέντης, να το είχε στον νου του και να σκέφτηκε “δεν έχω λεφτά για βελούδο. Θα πάρω το πιο κοντινό: πετσέτα», λέει η ταλαντούχα μουσικός και σκηνοθέτις που είχε τόση εμπιστοσύνη στον Αγγελο Μέντη, ώστε είδε τα κοστούμια μία εβδομάδα πριν την πρεμιέρα.
- Της Ολγας Σελλα, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Tετάρτη, 15 Aπριλίου 2009