Category Archives: Θεατρικοί χώροι

Θεατρικά έργα ανεβαίνουν σε… αυλές σπιτιών

Το Χώμα από τη Γιολάντα Μαρκοπούλου και το Συνεργείο στο Μεταξουργείο

  • Καλλιτέχνες δίνουν νέο νόημα σε παραμελημένους χώρους, προσφέροντας και ανάσα ζωής σε υποβαθμισμένες γειτονιές

[Του Αποστολου Λακασα, Η Καθημερινή, 28/7/2012].  «Οταν περπατώ σε παλιά εγκαταλελειμμένα κτίρια, σκέπτομαι πώς θα ήταν η Αθήνα διαφορετικά. Πώς θα ήταν ένα άλλο τοπίο, μία διαφορετική καθημερινότητα» αναφέρει στην «Κ» η σκηνοθέτις Γιολάντα Μαρκοπούλου, η οποία στις αρχές του καλοκαιριού ανέβασε τη θεατρική παράσταση «Το χώμα» στην αυλή ενός εγκαταλελειμμένου σπιτιού στο Μεταξουργείο. Συνέχεια

Θέατρο σε ξενοδοχεία και γραφεία του ΤΕΒΕ. ΘΙΑΣΟΙ ΣΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΟΥ «ΠΑΡΑΞΕΝΟΥ»

  • Παλιά γραφεία, ξενοδοχεία και μπαρ από πάγο «μεταποιούνται» εκ των ενόντων σε χώρους θεατρικών παραστάσεων, σε μια Αθήνα που μετράει ήδη 200 σκηνές και 400 παραστάσεις ετησίως
  • Πόσοι θεατές μπορούν να στριμωχτούν σε ένα μπαρ ξενοδοχείου ή στα παλιά γραφεία ένός ασφαλιστικού ταμείου; Πόσοι αντέχουν να δουν θέατρο σε έναν χώρο προβών, δίχως υποδομές; Και όμως. Τουλάχιστον οκτώ θεατρικές ομάδες στην Αθήνα των 200 «κανονικών» θεατρικών σκηνών επιλέγουν τέτοιους χώρους, αντισυμβατικούς θεατρικά, για τις παραστάσεις τους. Οικονομική λύση ή ανάγκη για εντυπωσιασμό; «Η πρόκληση κρύβεται στη δημιουργία της μαγείας του θεάτρου σε έναν μη κατάλληλα διαμορφωμένο χώρο», υποστηρίζουν οι νεαροί σκηνοθέτες των εκτός θεατρικών σκηνών παραστάσεων.
  • «Ο οικονομικός παράγοντας παίζει σημαντικό ρόλο», λέει στα «ΝΕΑ» ο σκηνοθέτης Γρηγόρης Χατζάκης, που ανεβάζει τις παραστάσεις «Ο πουπουλένιος» και «Χάνσελ και Γκρέτελ» σε ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο στου Ψυρή, όπου πριν από τρία χρόνια στεγάζονταν γραφεία του ΤΕΒΕ. «Το ενοίκιο μιας σκηνής φτάνει τα 400 ευρώ την ημέρα. Έτσι, πολλές θεατρικές ομάδες επιλέγουν για παράδειγμα μπαρ, όταν ο ιδιοκτήτης το παραχωρεί δωρεάν για να διαφημιστεί και εκείνος».
  • «Η πληθώρα τέτοιου είδους παραστάσεων φανερώνει την ανάγκη των σκηνοθετών να εκπλήξουν τον «δύσκολο» και υποψιασμένο θεατή. Στη σκηνή, η παράσταση γίνεται πίνακας ζωγραφικής» λέει ο Γρηγόρης Χατζάκης, που στα «Φτερά του Έρωτα», το 2006, ταξίδεψε τους θεατές στους δρόμους της Αθήνας, με ένα λεωφορείο του ΟΑΣΑ. Σε ένα design κεντρικό ξενοδοχείο, το «Fresh Ηotel», ξετυλίγεται ο έρωτας ενός ζευγαριού που γνωρίζεται μέσω ερωτικής αγγελίας με στόχο την πραγματοποίηση μιας ακραίας ερωτικής φαντασίωσης. «Μια πορνογραφική σχέση», βασισμένη στην γαλλική ταινία (1999) του Φρεντερίκ Φοντέν θέλει το ζευγάρι των ηρώων να συναντιέται σε ξενοδοχείο.
  • Στο Ιce Club του ξενοδοχείου, όπου όλα είναι φτιαγμένα από πάγο και οι θαμώνες μπορούν να παραμείνουν για είκοσι μόνον λεπτά, συναντιούνται για πρώτη φορά. «Ο πάγος αντιπροσωπεύει τα συναισθήματά τους. «Τα βάζουν σε πάγο» και δεν προχωρούν σε σχέση από φόβο» λέει η σκηνοθέτρια Μαριάννα Κάλμπαρη. «Το θέατρο υπάρχει παντού» προσθέτει για το αντισυμβατικό θεατρικό εγχείρημα. «Ακόμα και στην καθημερινή μας επικοινωνία. Δεν το κάνει ο χώρος αλλά η συνθήκη θεατής- ηθοποιός».
  • Ανάμεσα στα βιολοντσέλα και τα πνευστά της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, στην αίθουσα προβών του Ωδείου Αθηνών ανεβαίνει η παράσταση «Μockob- Selim Μid-». «Ο Γ. Βιζυηνός δίδαξε δραματολογία στο Ωδείο Αθηνών, γνώρισε τον τελευταίο έρωτα της ζωής του και εκδήλωσε τα συμπτώματα που τον οδήγησαν στο Δρομοκαΐτειο. Επιλέξαμε έναν χώρο στον οποίο έχει βάλει τη σφραγίδα του ο λογοτέχνης για να φέρουμε το κοινό πιο κοντά στην πραγματικότητα» λέει ο σκηνοθέτης Γιώργος Σαχίνης που είχε ανεβάσει και παράσταση για τη ζωή του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη στο σπίτι του ποιητή.
  • «Με την ομάδα «Όχι παίζουμε», εντοπίζουμε χώρους που συνδέονται με τη ζωή κάθε λογοτέχνη με τον οποίο θα ασχοληθούμε. Άλλωστε, μαζί με τους αρχαιολογικούς χώρους, είναι και αυτοί οι χώροι μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς μας» προσθέτει ο σκηνοθέτης που θεωρεί ότι οι μοντέρνες τάσεις στο θέατρο αποδεικνύουν «τη ρευστότητα και τη δυναμική τής τέχνης».

Παίζουν

●«Μockob- Selim Μid» στο Ωδείο Αθηνών (Ρηγίλλης και Βασ. Γεωργίου Β΄ 17-19, τηλ. 6947-247.218)

●«Ο πουπουλένιος» και «Χάνσελ και Γκρέτελ (Η Εποχή των Γουρουνιών)» στο Κτίριο (Σαρρή και Αριστοφάνους, Ψυρή, τηλ. 6978-195.726).

●«Μια πορνογραφική σχέση» στο Fresh Ηotel (Σοφοκλέους 26 και Κλεισθένους, τηλ. 6936-563.802).

●«Ρuerto Grande» στον Χώρο Ιστορικής Μνήμης-Μέγαρο Εθνικής Ασφαλιστικής (Κοραή 4, τηλ. 6949-079.893).

●«Το σπίτι» στο Βios (Πειραιώς 84, τηλ. 210-3425.335).

●«Δε θα μείνω πολύ» στο ΑπλάΚαφέ Βar (Αδριανού 1, Θησείο, τηλ. 210-3255.552) ●«Οι αδέσποτες σκύλες στο βαλς των βρώμικων δρόμων» στο Κ44 Βar (Κωνσταντινουπόλεως 44, τηλ. 210-6430.605).

  • Δάφνη Κοντοδήμα, ΤΑ ΝΕΑ: Παρασκευή 29 Μαΐου 2009

Και η ΑΠΟΨΗ του αναγνωστικού κοινού:

Αγαπητή συντάκτρια, ενδιαφέρον θα είχε να κάνετε ένα ρεπορτάζ για το κατά πόσο στις «μεταποιήσεις» των διαφόρων χώρων σε θέατρα και μπάρ λαμβάνονται υπόψη ουσιώδη ζητήματα ασφάλειας όπως πυρασφάλεια και κυρίως Στατικής ασφάλειας (Στατικής επάρκειας) έναντι των νέων φορτίων (θεατές σκηνή κλπ). Ρωτήστε έναν Πολιτικό Μηχανικό. Θα σας εξηγήσει σχετικά. ίσως σας πεί κιόλας ότι πολλές φορές η βεβαίωση στατικής επάρκειας εξαντλείται σε μία απλή σφραγίδα έναντι αμοιβής χωρίς να ελέγχονται και πολλά πολλά.