Πάντα ήθελα να πάρω μια συνέντευξη από την Μιμή Ντενίση. Κάποια στιγμή θα γίνει κι αυτό. Την εκτιμώ, χωρίς να την γνωρίζω προσωπικά. Κι ούτε ποτέ επιδίωξα να την γνωρίσω. Μπορεί να μη συμφωνώ και με τις [πολιτικές] φιλίες της, αλλά όσο της επιτίθενται, τόσο νιώθω ότι την αδικούν. Υπάρχει ένας λόγος ισχυρός κι αυτός έχει σχέση με το γεγονός ότι ουδέποτε ζήτησε ή πήρε χρήματα από το κράτος για να κάνει τη δουλειά της. Έχει θεατρική επιχείρηση, δηλώνει πάντοτε παρούσα, σχεδόν σε κάθε θεατρική σεζόν, ανεβάζει πολυπρόσωπα έργα και μαζί της έχουν δουλέψει και δουλεύουν δεκάδες ηθοποιοί και άλλοι θεατρικοί παράγοντες [σκηνογράφοι, φωτιστές, ενδυματολόγοι κ.ά.] και ποτέ κανείς δεν βρέθηκε να πει το παραμικρό σε βάρος της. Εκτός από τον [αχαρακτήριστο] Λάκη Λαζόπουλο, για τον οποίο έχω γράψει ουκ ολίγες φορές
Δεν χρειάζεται να κάνω συγκρίσεις με άλλες θεατρίνες που πλασάρονται ότι διακονούν την υψηλή τέχνη κι έχουν φεσώσει τους πάντες, χρωστάνε ακόμη και της Μιχαλούς!
Η προσωπική ζωή της Ντενίση δεν μ’ ενδιαφέρει. Αντιθέτως εγώ τη βλέπω ευγενική, γλυκιά, ευπροσήγορη και μπορεί να πει πέντε κουβέντες χωρίς να κάνει λάθη…
ΕΡΑΝΙΣΤΗΣ
 |
ΜΙΚΡΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ: Η Μιμή Ντενίση είναι απόφοιτος του Αμερικανικού Κολεγίου Θηλέων της Αγ. Παρασκευής, του τμήματος Νεοελληνικών και Βυζαντινών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και της Δραματικής Σχολής του Γιώργου Θεοδοσιάδη. Μεταφράζει από τα γαλλικά και τα αγγλικά.
Τον Οκτώβριο του 1981, πρωτοεμφανίζεται στο θέατρο με την Αλίκη Βουγιουκλάκη στο θεατρικό έργο «Τζούλια» στο ρόλο της Άλισον σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή και πρωτοεμφανίζεται στην ελληνική τηλεόραση με την τηλεοπτική σειρά «Γιούγκερμαν» του Μιχάλη Καραγάτση με τον Αλέκο Αλεξανδράκη σε σκηνοθεσία Βασίλη Γεωργιάδη, στο ρόλο της Νταινα, τον Φεβρουάριο του 1978.
Έχει συνεργασθεί με πολλούς σκηνοθέτες (όπως οι Βολονάκης, Κακλέας, Τσιάνος, Ιορδανίδης, Δαμάτης, Χρονόπουλος, Μαργαρίτης, Θεοδοσιάδης, Βουτσινάς) και σκηνογράφους (όπως οι Φωτόπουλος, Παντελιδάκης, Δήμου, Σιακας, Πετρόπουλος, Χαρατσίδης, Πάτσας) όπως επίσης έχει συνεργασθεί με μερικούς από τους διασημότερους ξένους σκηνοθέτες (Ρότζερ Ουίλιαμς, Gilian Gregory), αλλά και φωτιστές (Peter Mumford) και σκηνογράφους κ.λπ. Έχει διευθύνει τα αθηναϊκά θέατρα «Αθηνά» (1981-1987), «Βρετάνια» (1988-1993), «Ακροπόλ» (1994-2000). Τα τελευταία χρόνια και ειδικότερα από τον Οκτώβριο του 2000, έχει δική της θεατρική στέγη, το θέατρο «Ιλίσια», με δύο σκηνές, πρώτη στο θέατρο «Ιλίσια –Ντενίση για παραγωγές μεγάλες και δεύτερη στο θέατρο «Ιλίσια-Βολανάκης» για πρωτοποριακές παραγωγές μικρότερης εμβέλειας.
Φέτος ανεβάζει το έργο «Το σ’ αγαπώ δεν είναι… ντεμοντέ» του Νόελ Κάουαρντ σε ελεύθερη απόδοση και σκηνοθεσία δική της, στο θέατρο «Ιλίσια Ντενίση». Το έργο βασίζεται στο έργο του Κάουαρντ «Απόψε στις 8.30» αλλά και στον Τολστόι. Όλο το έργο διαδραματίζεται σε δέκα Πέμπτες, τόσο κρατάει η ιστορία του ζευγαριού. Μέσα σε αυτές τις Πέμπτες, βλέπουμε τις σχέσεις και των ζευγαριών γύρω τους. Άλλες με πολύ γέλιο κι άλλες με πολύ συγκίνηση. Ο Όσκαρ και η Μπέτυ είναι το κλασικό ζευγάρι που ο άντρας απατάει και η γυναίκα υπομένει, αλλά με την αγάπη και το χιούμορ ξεπερνιούνται όλα. Η Φραν και ο Σταν είναι το νεαρό αναρχικό ζευγάρι που παριστάνει πως αδιαφορεί για σχέσεις και αισθήματα και τελικά φτιάχνει την ουσιαστικότερη σχέση και ο Φρέντ, ο σύζυγος της Λόρα, που ξεπερνάει τις αστικές προκαταλήψεις και δείχνει την αγάπη του με την συγχώρεση. Μια παράσταση που στηρίζεται εξίσου στο θέατρο, όσο και στο σινεμά, με τους ηθοποιούς, τους χορευτές και τους μουσικούς που παίζουν ζωντανά επί σκηνής να λειτουργούν αυτοσχεδιαστικά.
Σκηνοθέτης: Μιμή Ντενίση, σκηνικά-κοστούμια: Αναστασία Αρσένη, φωτισμοί: Ανδρέας Μπέλλης, χορογραφίες: Ελπίδα Νίνου-Φιλιππίδη. Παίζουν: Μιμή Ντενίση, Στράτος Τζώρτζογλου, Χρήστος Σιμαρδάνης, Αγγελική Λάμπρη, Τζένη Διαγούπη, Πρόδρομος Τοσουνίδης, Μιχάλης Μητρούσης.
Θέατρο: Ιλίσια – Ντενίση: Βασ. Σοφίας 54 και Παπαδιαμαντοπούλου 4 , Ιλίσια (Αθήνα). Τηλέφωνο: +30210-7216317. Ημέρες – Ώρες: Τε: 19.15 (λαϊκή) Πε: 21.00 Πα: 21.00 Σα: 18.30, 21.30 Κυ: 19.15. Τιμές: 25, 20 (λαϊκό), 18 (φοιτητικό) Ε. Πρεμιέρα: 19/11/2008
Μόνο εγώ και ο Παπαϊωάννου ξέρουμε να κάνουμε υπερπαραγωγές
Συνέντευξη στον ΓΙΩΡΓΟ ΒΙΔΑΛΗ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ / 2 – 15/11/2008
Θέατρο και σινεμά μαζί, σε μια ιστορία παράνομου έρωτα. Ηθοποιοί επί σκηνής να «περνάνε» για λίγο στην οθόνη και να επιστρέφουν ξανά. Ηθοποιοί-θεατές, που βλέπουν μερικές στιγμές την κινηματογραφική «Αννα Καρένινα» με την Γκρέτα Γκάρμπο. Μουσικοί, που παίζουν ζωντανά ταξιδεύοντας το κοινό σε πασίγνωστα τραγούδια, όπως «Fly me to the moon» και «Heaven».
Ολα αυτά κι άλλες εκπλήξεις στο θέατρο «Ιλίσια-Ντενίση», που έχει πρεμιέρα απόψε με το έργο «Το σ’ αγαπώ δεν είναι ντεμοντέ». Η Μιμή Ντενίση κυριολεκτικά πρωταγωνιστεί ως ηθοποιός, σκηνοθέτρια, μεταφράστρια και παραγωγός. Στους βασικούς ρόλους, οι Στράτος Τζώρτζογλου, Μιχάλης Μητρούσης, Χρήστος Σιμαρδάνης, Αγγελική Λάμπρη, Τζένη Διαγούπη, Πρόδρομος Τοσουνίδης. Η κινηματογραφική σκηνοθεσία είναι της Μέμης Σπυράτου.
Πρόκειται για το άπαιχτο στην Ελλάδα έργο του Νόελ Κάουαρντ «Still life», ουσιαστικά ένα μονόπρακτο, πάνω στο οποίο στηρίχτηκε και η παλιά ταινία του Ντέιβιντ Λιν «Σύντομη συνάντηση». Εχοντας διαβάσει τη βιογραφία του Βρετανού συγγραφέα, η Ντενίση αναγνώρισε κάποια κοινά στοιχεία από την «Αννα Καρένινα», όπως και τον θαυμασμό του για τον Λέοντα Τολστόι. Μπόλιασε λοιπόν το έργο με αρκετά κομμάτια από την «Καρένινα», που η ίδια είχε ανεβάσει στο παρελθόν, κάνοντας μια ελεύθερη διασκευή.
Με αφορμή την παράσταση, η παρακάτω κουβέντα μαζί της στο τριώροφο νεοκλασικό κτήριο, όπου στεγάζεται η δραματική σχολή της (Μαυρομματαίων 25).
«Ερμηνεύω μια αντιηρωίδα με παιδιά, παντρεμένη μ’ έναν πολιτικό, η οποία ζει συμβατικά κι ερωτεύεται ένα γιατρό μ’ ελεύθερο πνεύμα. Η ψυχή της αγωνιά αλλά στο τέλος επιλέγει το καθήκον -σε αντίθεση με την Καρένινα που έσπασε τα δεσμά, πήγε κόντρα στην κοινωνία και στο τέλος αυτοκτόνησε για τον παράνομο έρωτά της. Η ηρωίδα μου δεν μπορεί να βιώσει ένα τόσο έντονο συναίσθημα. Η παράσταση συνδυάζει ένα διαχρονικό κείμενο με σύγχρονη τεχνολογία και σύγχρονο ανέβασμα».
- Η απιστία είναι αναπόφευκτη όταν υπάρχει συμβατικός γάμος; Πώς ξεπερνιέται η ρουτίνα της καθημερινότητας σ’ ένα ζευγάρι;
«Εξαρτάται από τις προσωπικότητες των ατόμων. Για μένα δεν υπάρχει πλήξη στο ζευγάρι, γιατί δεν επιτρέπω κανείς να παρεμβαίνει στην ελευθερία μου και δεν παρεμβαίνω στην ελευθερία του άλλου. Η καταστροφή του ζευγαριού είναι αυτό το «μαζί, να είμαστε συνέχεια μαζί». Πιστεύω ότι οι άνθρωποι χωρίζονται σε δυο κατηγορίες: Σ’ αυτούς που δεν τολμούν να κάνουν τις μεγάλες κινήσεις κι όταν τους έρθει ένα μεγάλο αίσθημα το ζουν για κάποιο διάστημα και μετά λένε: «Εχω ζήσει κάτι διαφορετικό κι εγώ απλώς ήμουν εντάξει, έκανα το καθήκον μου». Υπάρχουν κι εκείνοι που, όταν αισθάνονται κάτι πολύ μεγάλο, δεν μπορούν παρά να το ακολουθήσουν».
Στις αρχές του ’50, σ’ ένα καφενείο σιδηροδρομικού σταθμού που έχει δίπλα έναν κινηματογράφο, συναντιούνται διάφοροι, κουβεντιάζουν, φλερτάρουν, ονειρεύονται. Σκηνή από το έργο του Νόελ Κάουαρντ με Μιμή Ντενίση, Μιχάλη Μητρούση, Στράτο Τζώρτζογλου, Χρήστο Σιμαρδάνη κ.ά. με τη μοναδική μπάντα δίπλα τους
|
- Έρωτας κι αγάπη είναι το ίδιο;
«Δεν νομίζω. Ολοι έχουμε ερωτευθεί δυνατά λάθος ανθρώπους, διότι είναι η έλξη του αντίθετου, του παράλογου, του επικίνδυνου, του κρυφού. Η αγάπη μπορεί να είναι μετά από έρωτα ή μαζί με έρωτα. Αλλά εμπεριέχει κι άλλα στοιχεία, όπως το ίδιο μήκος κύματος, τα κοινά ενδιαφέροντα».
- Έχοντας παίξει τα τελευταία χρόνια κυρίως σε μιούζικαλ, η τωρινή παράσταση είναι κάτι διαφορετικό;
«Εχω κάνει έναν κύκλο με κωμωδίες σημαντικών δημιουργών (Φεϊντό, Λαμπίς), δεν έπαιξα ποτέ μπαλαφάρα. Εκανα ιστορικά έργα, μιούζικαλ. Και με τον Γιάννη Φέρτη είχαμε ανεβάσει Σάφερ, Οσμπορν, Χάμπτον. Αισθάνομαι τώρα ότι θέλω να πάω σ’ έναν πιο εσωτερικό δρόμο, έστω κι αν δεν έχει την ίδια εμπορικότητα».
- Η ενασχόλησή σου με πολυπληθείς, μεγάλες παραγωγές, πώς εξηγείται;
«Οταν είσαι σ’ ένα θέατρο σαν το «Ακροπόλ» με 1.300 θέσεις, πρέπει να το γεμίσεις, να παίξεις για ευρύ κοινό. Ο χώρος σε καθορίζει. Είναι κακό μια γυναίκα να ξέρει να κάνει υπερπαραγωγές; Στην Ελλάδα μόνο εγώ κι ο Δημήτρης Παπαϊωάννου, με άλλο τρόπο βεβαίως, μπορούν και το κάνουν».
- Εχουν πει ότι δίνεις περισσότερη σημασία στη συσκευασία παρά στο περιεχόμενο.
«Οποιος το λέει αυτό είναι αδαής. Υπάρχει ένας… δηθενισμός στην Ελλάδα. Είμαι σταρ και δεν το λέω ψωνίστικα, το λέω επειδή έχω ένα κοινό που με παρακολουθεί χρόνια. Σημαίνει και κάτι μη αναλώσιμο. Αν δεν είχα αυτό τον τίτλο, που είναι μια λαμπερή ανοησία, θα με έβλεπαν με διαφορετικό μάτι. Οταν ανέβασα την Μπουμπουλίνα άκουσα τα μύρια όσα. Εκανα εξαντλητική μελέτη γιατί έχω σπουδάσει φιλολογία, συνεργάστηκα στο κείμενο με τον Μίνω Βολανάκη, που το σκηνοθέτησε. Είναι πιο κουλτουριάρικο θεατρικό έργο οι «Αθλιοι», επειδή αφορούν τη Γαλλική Επανάσταση, και λιγότερο καλό το δικό μας; Η αισθητική της «Μπουμπουλίνας» που ανέβασα ήταν σαν πίνακας του Ντελακρουά και είμαι περήφανη γι’ αυτήν. Η έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα με τα βυζαντινά κοστούμια κι αυτά της Ελληνικής Επανάστασης που έκανε η Κοκοσαλάκη ήταν πολύ σικ και η «Θεοδώρα» ή η «Μπουμπουλίνα», που είχα κάνει πέντε χρόνια πριν με τη Φωτεινή Δήμου, που είναι μεγαλύτερη σκηνογράφος από την Κοκοσαλάκη, ήταν μπανάλ;».
- Η ομορφιά ήταν ένα διαβατήριο στην καριέρα σου. Όπως και η εργατικότητά σου.
«Το μόνο πράγμα για το οποίο είμαι περήφανη είναι η γνώση του θεάτρου. Το ξέρω απέξω κι ανακατωτά. Μπορώ ν’ ανεβάσω μια παράσταση στην οποία να κάνω τα φώτα, να βοηθήσω στα σκηνικά, να έχω κάνει τη διασκευή… Μάθαινα δίπλα στον Φέρτη, στον Βολανάκη και σ’ άλλες προσωπικότητες. Δεν επαναπαύθηκα ούτε στο πόσο ωραία είμαι ούτε στο ότι πουλάω και με βάζουν στα εξώφυλλα. Δούλευα και μάθαινα».
- Αφιερώνεις χρόνο στη δραματική σχολή σου;
«Αρκετό, γιατί μ’ ενδιαφέρουν τα όνειρα των νέων. Δυστυχώς έρχονται αρκετά ψώνια που τα σιγοντάρουν οι γονείς τους. Τις προάλλες κάποιος με ρώτησε: «Το παιδί θα γίνει διάσημο μέχρι να τελειώσει τη σχολή;». Ε, αυτό το διώχνω. Η καταστροφή προέρχεται από την τηλεόραση και τα ριάλιτι. Δίνουμε έμφαση στα ταλαντούχα παιδιά που αγαπούν το θέατρο. Εκανα μια σχολή με καλόγουστο περιβάλλον, με όλες τις προϋποθέσεις, με καλούς δασκάλους, όπως αξίζει στα παιδιά».
- Εχεις δικό σου θέατρο και σχολή. Εχεις εδώ κι οχτώ χρόνια ένα κοριτσάκι. Παντρεύτηκες πριν από ενάμιση μήνα τον Σωτήρη Πολύζο, δημοσιογράφο από τον Βόλο. Νιώθεις πληρότητα;
«Είμαι ευτυχισμένη. Δεν είμαι άνθρωπος της γκρίνιας. Αν ο Θεός σου δώσει καλή υγεία, καλό μυαλό, μια ισορροπία ψυχική και δεν έχεις κάποιο πρόβλημα εμφανισιακό, πρέπει να είσαι ευτυχής. Εχω περάσει και τα κάτω μου, λύπες και τραγωδίες. Χώρισα σε νεαρή ηλικία, πέθανε αργότερα ο Αντώνης Τρίτσης, που τον αγαπούσα. Η ζωή είναι μια περιπέτεια. Εχω την κόρη μου τη Μαριτίνα, που λατρεύω. Ισως αυτή με γείωσε και μ’ έκανε να αγαπήσω τις καθημερινές ηρωίδες. Είδα πόσο σπουδαίο είναι το μεγάλωμα του παιδιού. Θα ‘θελα ν’ αποκτήσω άλλο ένα. Εχω τώρα ένα καλό σύντροφο που είναι, ευτυχώς, μέσα στη δουλειά του δημοσιογραφικού τρεξίματος. Ποιος άλλος θα ανεχόταν μία, που πάει στην πρόβα και λέει θα ‘ρθει σε δυο ώρες και έρχεται σε πέντε; Δεν μπορώ το μοντέλο του νεοέλληνα «μάτσο», του αλαζόνα, του μάγκα».
- Ο χρόνος είναι αμείλικτος. Βλέπουμε γυναίκες ιδίως του καλλιτεχνικού χώρου να κάνουν κάποιες διορθωτικές επεμβάσεις. Πώς το βλέπεις;
«Δεν διαφωνώ αν μια γυναίκα έχει σακούλα κάτω από τα μάτια να κάνει επέμβαση. Ή να κάνει μια ένεση για να μην έχει πολλές ρυτίδες. Είμαι κατά των πολλών. Διότι, τι ρόλο θα παίξεις αν ξαφνικά στα πενήντα τραβήξεις το πρόσωπό σου; Θα παίξεις την εικοσιπεντάρα; Πάλι την πενηντάρα θα παίξεις. Δεν προσφέρει κάτι η ταλαιπωρία για την αλλαγή της εμφάνισης. Είναι ωραίο να έχεις τη διατροφή σου, να διατηρείσαι σε καλή φόρμα. Και κάποια πράγματα, μικρά, να τα κάνεις, αν το πιστεύεις. Αλλιώς τ’ αφήνεις».
Στον γάμο μου δεν κάλεσα κανέναν
- Η δημοσιότητα, το λάιφ στάιλ, η συνεχής «κλειδαρότρυπα» στη ζωή σου, πόσο γοητευτικά ή κουραστικά είναι; Τι μένει απ’ όλα αυτά;
«Δεν μου προσφέρει κάτι επί της ουσίας. Παράδειγμα, ο γάμος μου. Αν δεις φωτογραφίες, ήμασταν 15 άτομα κι οι δυο οικογένειες, κανείς άλλος».
«Δεν κάλεσα κανένα. Δεν είπα πού θα παντρευτώ. Το είπε ο… παπάς σε κάποιο κανάλι. Βεβαίως, χρόνια είμαι στη δημοσιότητα, σέβομαι τη δουλειά των δημοσιογράφων και των καναλιών. Δεν μπορώ να πω «φύγετε» από το γάμο μου ούτε να έχω σωματοφύλακες. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Είμαι εντελώς αμέτοχη σ’ αυτό. Εκανα ένα ωραίο πάρτι μετά και κάλεσα φίλους και γνωστούς μου. Κάθε πολίτης μπορεί στο πάρτι του γάμου του να καλέσει όποιον γουστάρει. Στο γάμο μου πάντως δεν κάλεσα κανένα».
- Πώς εξηγείς το πολύχρονο «κόλλημα» του Λάκη Λαζόπουλου μ’ εσένα; Στην εκπομπή του είπε ότι παντρεύτηκες για να μαζέψεις κόσμο στην παράσταση που ετοιμάζεις.
«Η σάτιρα οφείλει να είναι αμείλικτη προς την εξουσία. Το να πιάνεις ένα πρόσωπο, και μάλιστα σε ιδιωτικές στιγμές, και να το κοροϊδεύεις το θεωρώ φτήνια. Δεν έχω απαντήσει ποτέ, δεν τον έχω προσβάλει ποτέ. Δεν θα έκανα πλακίτσες ποτέ στην ιδιωτική του ζωή, που έχει δώσει λαβές, ούτε στη δουλειά του. Αυτό που μου κάνει είναι απαράδεκτο, απολίτιστο, άνευ λόγου. Ή έχει πρόβλημα ψυχικό μαζί μου ή το κάνει από σύστημα γιατί πουλάει».
- Τα κυριότερα προτερήματά σου;
«Είμαι καλή εκ φύσεως και εκ πεποιθήσεως. Η καλοσύνη για μένα είναι πάνω από την εξυπνάδα. Δεν θέλω να κάνω κακό, δεν θέλω να είμαι μέσα σε φθήνιες. Εχω υπομονή. Πιστεύω στη δικαιοσύνη των ανθρώπων. Είμαι εργατική τόσο που φτάνω στην υπερβολή».
«Η τελειομανία. Μπορεί να έχω φτιάξει μια σκηνή και να καθίσω άλλες τρεις ώρες βασανίζοντας τους ηθοποιούς, γιατί μου φταίει κάτι που δεν θα το δει κανείς. Η πολυπραγμοσύνη, που μου στερεί τη δυνατότητα να δω καλύτερα. Η μη ελαστικότητα, που με κάνει άδικη προς τους άλλους αλλά και στον εαυτό μου. Η συγκεντρωτικότητά μου, γιατί δεν έχω μάθει να μοιράζω ευθύνες. Θέλω όλα να τα τσεκάρω».
Συνέντευξη στον ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗ, ΕΘΝΟΣ – 16/11/2008
Θέατρο, σινεμά, χορό και τραγούδι «παντρεύει» η Μιμή Ντενίση στο «Σ αγαπώ, δεν είναι ντεμοντέ», μιλάει για τη νέα αυτή παράσταση και τον Λαζόπουλο και προειδοποιεί: «θα μπορούσα κι εγώ να χτυπήσω κάτω από τη μέση».
«Η εμμονή του Λάκη με τη Μιμή είναι ντεμοντέ», μας έλεγε σε συνέντευξή του πριν από περίπου έναν μήνα ο Σταμάτης Κραουνάκης και με την ευκαιρία που τη συνάντησα για να μιλήσουμε για την παραγωγή που ετοιμάζει, «Το σ’ αγαπώ δεν είναι ντεμοντέ», έπαιξα με την «ντεμοντέ εμμονή» που είπε ο Κραουνάκης. Αποτέλεσμα;
Ανέβασε… θερμοκρασία και πήρε θέση στην επίθεση που της έκανε ο Λάκης την ημέρα του γάμου της. Η ίδια απαντά και στις… παράπλευρες επιθέσεις Μπάρμπα – Ζαχαράτου, ενώ μιλά για τους εχθρούς – φίδια που είχε η Αλίκη στο πλευρό της μέχρι το τέλος της. «Εγώ τα πετάω τα… φίδια έξω από το σπίτι μου, δεν τους μαγειρεύω όπως εκείνη, γιατί ξέρω ότι πάντοτε είναι έτοιμα να χύσουν δηλητήριο και ας το παίζουν ακίνδυνα. Ξέρεις τι εννοώ…».
- Στο έργο «Το σ’ αγαπώ δεν είναι ντεμοντέ»… παντρεύεις απ ό,τι έχω μάθει τον Λέοντα Τολστόι με τον Νόελ Κάουαρντ!
Κάνω μια ελεύθερη απόδοση του αγαπημένου έργου του Κάουαρντ «Still life» που πριν από το 50 έγινε ταινία από τον ίδιο και τον Ντέβιντ Λιν με τίτλο «Σύντομη συνάντηση» και θεωρείται μια από τις σημαντικότερες ταινίες του αγγλικού σινεμά. Ακόμα και σήμερα βρίσκεται ανάμεσα στις τρεις δημοφιλέστερες ταινίες της Μεγάλης Βρετανίας. Πέρυσι ανέβηκε στο Λονδίνο και γνώρισε τεράστια καλλιτεχνική και εισπρακτική επιτυχία. Διαβάζοντας τη βιογραφία του Κάουαρντ, διαπίστωσα πως ο αγαπημένος συγγραφέας του Κάουαρντ ήταν ο Τολστόι. Χαριτολογώντας ο ίδιος, έλεγε πως την επιτυχία του την οφείλει στο ότι το όνομά του ήταν αναγραμματισμός του ονόματος ενός μεγάλου συγγραφέα: Νόελ – Λέον. Πραγματικά, διαβάζοντας το κείμενο και έχοντας διασκευάσει την «Αννα Καρένινα» στο παρελθόν, διαπίστωσα τις ομοιότητες ανάμεσα στα δύο κείμενα. Η Καρένινα, αρχέτυπη ιστορία παράνομου έρωτα, με κύριο θέμα το τρίγωνο και τις επιπτώσεις του στους πρωταγωνιστές αλλά και στο περιβάλλον τους, ήταν στο έναυσμα για να γράψει ο Κάουαρντ το δικό του έργο. Βασίστηκε πάνω σ’ αυτό για να προχωρήσει!
- Εχω μάθει ότι στην παράστασή σου «παίζει» και «Καρένινα»
Στο «Σ αγαπώ δεν είναι ντεμοντέ» στηρίζομαι σε ολόκληρο το κείμενο του Κάουαρντ αλλά και σε κομμάτια από την Καρένινα. Η Λόρα, η πρωταγωνίστρια του Κάουαρντ, παντρεμένη με μεγαλοαστό, ζει μια έντονη κρυφή ερωτική σχέση που στα μάτια της φαντάζει όμοια με της αγαπημένης της ηρωίδας του σινεμά. Στην πραγματικότητα όμως όλα γίνονται διαφορετικά, γιατί όπως λέει και η ίδια, είναι μια συνηθισμένη γυναίκα και τίποτα μεγάλο και ηρωικό δεν συμβαίνει στη ζωή της. Η μόνη ομοιότητα είναι η ανάγκη για ένα αληθινό σ’ αγαπώ. Η ηρωίδα του Τολστόι είχε την ίδια ανάγκη το 1890, του Κάουαρντ το 1950 και εμείς σήμερα. Οι μόδες αλλάζουν, ο τρόπος έκφρασης αλλάζει, οι λέξεις γίνονται παρωχημένες και ντεμοντέ, το σ’ αγαπώ μένει ίδιο…
- Εμαθα ότι η παράστασή σου «παντρεύει» το θέατρο με το σινεμά. Πώς γίνεται αυτό;
Ετοιμάζω μια παράσταση που στηρίζεται εξίσου στο θέατρο, όσο και στο σινεμά. Ζωντανό σινεμά χαρακτηρίστηκε στην Αγγλία. Οι ηθοποιοί μπαίνουν και βγαίνουν στους ρόλους τους, παρακολουθούν την παράσταση, παίζουν στην οθόνη με τους αγαπημένους τους ήρωες, τραγουδούν με τη ζωντανή μπάντα αγαπημένα τζαζ κομμάτια και γίνονται μια παρέα με το κοινό. Μια παράσταση με ιδιαίτερη φόρμα που φιλοδοξεί να συνδυάσει πολλές μορφές τέχνης, στον καινούργιο δρόμο που προχωράει το θέατρο σήμερα. Ο χορός και το τραγούδι είναι οργανικά δεμένα με το έργο καθώς διαδραματίζεται στο καφέ το σινεμά που οι πελάτες του τρώνε, πίνουν το τσάι τους και παρακολουθούν το σόου που γίνεται πριν από την προβολή. Μίνιμαλ σκηνικά, κινηματογραφικά και φωτιστικά εφέ και απαραίτητη συμμετοχή των θεατών. Ετοιμαστείτε για κάτι πρωτότυπο…
- Ο Σταμάτης Κραουνάκης σε συνέντευξή μας που τον ρώτησα τη γνώμη του για την επίθεση που σου έκανε ο Λάκης την ημέρα του γάμου σου, μου είπε ότι η εμμονή του Λάκη σε σένα έχει καταντήσει ντεμοντέ!
Και τι θες να σου πω εγώ τώρα; Οτι έχει άδικο; Δεν είναι τέτοια; Ο Σταμάτης είναι δίκαιος και ακριβής. Βάζει στη θέση τους τα πράγματα. Πράγματι, έχει καταντήσει ντεμοντέ αυτή η εμμονή… Και να τονίσω ότι δεν πρόκειται για κόντρα αλλά για εμμονή! Εγώ δεν του απαντώ – αν και θα μπορούσα να το κάνω.
- Ε, έχεις απαντήσει και εσύ όταν έλεγες ότι δεν είναι ηθοποιός αλλά… Μήτσος, που δεν έχει διακριθεί ποτέ σε κανέναν ρόλο…
Ηταν το λιγότερο που θα μπορούσα να πω, σε βεβαιώ! Δεν θέλω να μπαίνω διόλου στο «τριπάκι» του και δεν το κάνω. Μπορεί να πικραίνομαι, να στεναχωριέμαι, αλλά δεν θέλω να πάρω μέρος σε αυτό το «έργο» που «μαγειρεύει» ο Λαζόπουλος. Δεν με αφορά, πώς το λένε; Το βαρέθηκα όλο αυτό το «εργάκι» στο οποίο βρίσκει κάθε φορά τρόπο να με «χτυπάει» δυνατά…
- Το δυνατότερο «χτύπημα» ήταν στον γάμο σου, να υποθέσω;
Παντρευόμουν λίγα λεπτά πριν από την έναρξη της εκπομπής του και είχε πλάνα από την τελετή λίγα λεπτά μετά. Αν αυτό δεν είναι κακεντρέχεια και κακία, τότε τι είναι; Με χτύπησε ακόμα και σ’ αυτή την ιερή στιγμή. Τελειώνοντας ο γάμος είδα τον πεθερό μου δακρυσμένο. Ηρθαν στην Αθήνα για τις χαρές του παιδιού τους, τον καμάρωσαν γαμπρό και στην τηλεόραση «κανιβάλιζαν» το μυστήριο, λέγοντας ότι ο… Σωτηράκης μου, αν δεν κάνει εισιτήρια η παράσταση, θα πάρει πόδι! Χτύπα με όσο θέλεις εμένα, μα μη χτυπάς το παιδί μου και τον άντρα μου. Πες για τους ρόλους, την εμφάνισή μου, σχολίασε αν θες και το λουλούδι που χα στα μαλλιά. Μα μη χτυπάς τον άντρα που παντρεύτηκα και μάλιστα λίγα λεπτά μετά το μυστήριο…
- Πολλοί «φαν» του Λάκη, που δεν σε… συμπαθούσαν ιδιαίτερα, πήραν το μέρος σου σε όλο αυτό το «έργο». Σου έδωσαν δίκιο!
Ναι, γιατί ο κόσμος δεν τη δέχεται την αδικία την κατάφωρη. Ποτέ δεν βγήκα να ασχοληθώ με τον Λάκη και την προσωπική του ζωή. Δεν θα μπορούσα να το κάνω; Δεν θα μπορούσα να… χτυπήσω κι εγώ κάτω από τη μέση όπως έκανε αυτή τη φορά εκείνος; Είχα ευκαιρίες πολλές. Τότε με το περίφημο «Θέραπιν», με πολιορκούσαν να σχολιάσω τα του… κότερου! Δεν το έκανα! Ηταν μια δύσκολη στιγμή του και τον σεβάστηκα. Σεβάστηκα τα πάντα. Δεν αναφέρθηκα ποτέ στις όποιες… προτιμήσεις του, στις επιλογές του, στις παρέες του, στην οικογένειά του – που θεωρώ ό,τι ιερότερο για έναν άνθρωπο.
- Γιατί λοιπόν έδειξε τόσο μένος για τον γάμο μου;
Δεν μου λείπει το χιούμορ και θα μπορούσα να βγω να πω κάτι αστείο για τα προσωπικά του… Αλλά θεωρώ ότι το απόλυτο ναδίρ αυτό είναι! Να βγαίνει ο ένας να διακωμωδεί και να κανιβαλίζει τα προσωπικά του άλλου. Είμαι υπέρ της ελευθερίας της προσωπικής ζωής του κάθε ατόμου! Ο καθένας έχει το δικαίωμα να παντρεύεται στα 20, στα 40, στα 60, στα 80, να είναι γκέι, να παντρεύεται ως γκέι, να κάνει ό,τι του κατέβει στο μυαλό, αφού αυτό είναι που θέλει πραγματικά… Το τι κάνω εγώ στην προσωπική μου ζωή αφορά μόνο εμένα! Οπως και το τι κάνει ο καθένας. Κι είναι φτηνό, πολύ φτηνό να ασχολείσαι -ο Λάκης και ο… όποιος Λάκης, δεν μιλώ προσωπικά γι αυτόν, πίστεψέ με!- με την όποια επιλογή κάνω.
- Τον γάμο σου σατίρισε με βίντεό του στο σόου της Μπάρμπα και ο Τάκης Ζαχαράτος, αλλά εκεί επενέβης απ ό,τι έμαθα…
Τι εννοείς επενέβηκα; Ούτε μηνύσεις έκανα, ούτε φυσικά έστειλα περιπολικά (γέλια) όπως ειπώθηκε προκειμένου να γίνει «θόρυβος». Θέλησαν να διαφημιστούν και με χρησιμοποίησαν για άλλη μια φορά. Δεν έχω τίποτα ούτε με τη Βάνα, ούτε με τον Τάκη – που τον… έντυνα Μπουμπουλίνα στο καμαρίνι μου! Αλλά στο βίντεό τους σατίριζαν τον άντρα μου και το παιδί μου.
- Πήρες τηλέφωνο και απαίτησες να κοπεί το βίντεο, έμαθα…
Πήρα τηλέφωνο τον ιδιοκτήτη – παραγωγό που ναι φίλος μου χρόνια και του είπα ότι δέχομαι να με σατιρίζουν όπως θέλουν, αλλά ότι είναι απαράδεκτο να δείχνουν… ανδρείκελο τον άντρα μου, με αναφορές και στο παιδί μου. Και συμφώνησε… Παίξε με νύφη, βάλε και το λουλούδι (γέλια), αλλά μέχρι εκεί! Απαγορεύω σε οποιονδήποτε να παίζει με την οικογένειά μου που είναι ό,τι ιερότερο για μένα. Το απαγορεύω!
Μεγάλο λάθος η σειρά για την Αλίκη
- Αληθεύει ότι σε προσέγγισαν να παίξεις στη σειρά «Εχω ένα μυστικό» και μάλιστα να παίξεις τον… εαυτό σου, ή δεν ισχύει;
Μου έγινε μια πρόταση πολύ καιρό πριν, αλλά φυσικά δεν την αποδέχτηκα. Θεωρούσα λάθος από την πρώτη στιγμή να γίνει μια σειρά για την Αλίκη που είναι ακόμα… ανάμεσά μας, πόσο δε να παίξω και σε αυτήν. Ηταν ένα μεγάλο λάθος.
- Για το βιβλίο που έγραψε ο γιος της, ποια είναι η γνώμη σου;
Τον Γιάννη τον αγαπάω και τον πονάω. Βρέθηκε απόλυτα μόνος του. Πέρασε πολλά μικρός και μένοντας μόνος περνάει ακόμα περισσότερα. Δεν τον στήριξαν. Είχε ελάχιστους φίλους η Αλίκη… Μετρημένους στα δάχτυλα. Και πολλούς οι οποίοι παρίσταναν τους φίλους της. Που ήταν εχθροί και πολέμιοί της, που τους μάζεψε στο σπίτι της πιστεύοντας ότι τα… φίδια πρέπει να τα χεις κοντά σου. Εγώ δεν είμαι έτσι! Τα… φίδια τα πετάω έξω από το σπίτι μου, δεν τους… μαγειρεύω όπως εκείνη, γιατί ξέρω ότι πάντοτε είναι έτοιμα να χύσουν δηλητήριο και ας το παίζουν ακίνδυνα. Ξέρεις τι εννοώ…
ΘΑ ΜΑΣ ΕΣΩΖΕ ΕΝΑΣ… ΟΜΠΑΜΑ
- Η Μιμή και η πολιτική. Ανήκεις στους απογοητευμένους;
Στους τρελά απογοητευμένους! Και από τα δύο μεγάλα κόμματα και πρέπει να σου εκμυστηρευτώ ότι είναι από τις λίγες φορές που δεν ξέρω τι να ψηφίσω. Οι πολιτικοί μας με όποια προσόντα έχουν -ή δεν έχουν- κάτι δεν πιάνουν από τις ανάγκες της εποχής, από το αδιέξοδο που βρίσκεται ο κόσμος, από τις αγωνίες και τους εφιάλτες του. Και με λυπεί αυτό!
- Θα έλυνε προβλήματα, λες, ένας πολιτικός τύπου Ομπάμα;
Φυσικά! Θα μας έσωζε ένας… Ομπάμα! Και βλέπεις ότι στην Αμερική έπειτα από μια τραγική οκταετία που πέρασαν -κατά την οποία έφτασαν στα τάρταρα- βρήκαν τη δύναμη να αναδείξουν έναν ηγέτη, έναν οραματιστή που εμπνέει τον κόσμο. Υπάρχουν σίγουρα κάποιοι πολιτικοί που έχουν ικανότητες και δυναμική, αλλά πολιτικοί – οραματιστές που να εμπνέουν τον κόσμο όπως η Μελίνα, ο Γεννηματάς, ο Τρίτσης δεν υπάρχουν!
- Μήπως υπάρχει αλλά έχει… καπελωθεί απ τους «παλιούς»;
Να σου πω πού πιστεύω ακράδαντα; Οταν κάποιος «το έχει», θα έρθει η ώρα που θα αναδειχτεί όσο και αν τον εμποδίσουν όλες μαζί οι… παλιές πολιτικές οικογένειες! Το θέμα είναι να φανεί σύντομα γιατί τον χρειαζόμαστε άμεσα.
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Το έργο του Νόελ Κάουαρντ «Το σ’ αγαπώ δεν είναι ντεμοντέ» ανεβαίνει στις 19 Νοεμβρίου στο «Ιλίσια-Ντενίση» σε ελεύθερη απόδοση-σκηνοθεσία της Μιμής Ντενίση, κινηματογραφική σκηνοθεσία της Μέμης Σπυράτου, σκηνικά – κοστούμια της Αναστασίας Αρσένη, φωτισμούς του Ανδρέα Μπέλλη, μουσική διδασκαλία-ενορχήστρωση του Παναγιώτη Τσεβά, χορογραφίες της Ελπίδας Νίνου – Φιλιππίδη. Βοηθός σκηνοθέτη ο Χρήστος Καρχαδάκης. Πρωταγωνιστούν Μιμή Ντενίση, Στράτος Τζώρτζογλου, Χρήστος Σιμαρδάνης, Αγγελική Λάμπρη, Τζένη Διαγούπη, Πρόδρομος Τοσουνίδης και ο Μιχάλης Μητρούσης. Μαζί τους οι Νεφέλη Μαρκάκη, Στέλλα Σμυρνάκη, Ανδρέας Γυφτάκης και Μπάτης Πεφάνης.
θέατρο, théâtre, teatro, theater, theatre... world 
