Ζημιές και στο Μπρόντγουεϊ έφερε η Enron

Βρετανικό θεατρικό έργο που αφορά στην κατάρρευση της Enron αναμένεται να «κατέβει» από το Μπρόντγουεϊ ύστερα από 15 παραστάσεις και 22 προπαραστάσεις. Εκτιμάται ότι η παράσταση τελειώνει την Κυριακή με απώλειες 4 εκατ. δολαρίων. Η παραγωγή έκανε πέρσι πρεμιέρα στο Chichester Festival Theatre και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο West End. Όταν όμως έκανε πρεμιέρα τον περασμένο μήνα στη Νέα Υόρκη, οι κριτικές ήταν απογοητευτικές. Παρά τις θετικές κριτικές στη Βρετανία, οι Αμερικανοί κριτικοί θεάτρου δεν συμμερίστηκαν την άποψη των Άγγλων. Ο Μπεν Μπράντλεϊ των The New York Times το χαρακτήρισε ένα «φανταχτερό αλλά κοπιαστικό μάθημα οικονομικών».

Η απάτη έγινε µιούζικαλ

Μια µεγάλη οικονοµική απάτη της σύγχρονης εποχής µεταφέρεται στο Μπρόντγουεϊ, σε ένα πολυδάπανο µιούζικαλ. Περίπου τρία εκατοµµύρια ευρώ κόστισε η παραγωγή τού «Εnron», που κάνει πρεµιέρα στο θέατρο «Βroadhurst» του Μανχάταν στις 27 Απριλίου, την ηµέρα που ο αµερικανός πρόεδρος Μπαράκ Οµπάµα αναµένεται να ανοίξει µέτωπο κατά των αγορών και της Γουόλ Στριτ. Αναµειγνύοντας την τραγωδία µε το χιούµορ, η βρετανίδα συγγραφέας του µιούζικαλ Λούσι Πρεµπλ κάνει µια αναδροµή στη δεκαετία του ’90 και ρίχνει φως στην οικονοµική κρίση. Το κοινό θα παρακολουθήσει το σκάνδαλο µε την εταιρεία Εnron και την ελεγκτική Αrthur Αndersen, οι οποίες έπειτα από αµφιλεγόµενες λογιστικές πρακτικές βρέθηκαν στο χείλος της χρεοκοπίας το 2001. Την κατάρρευση του χρηµατοπιστωτικού συστήµατος «αποδίδουν» οι 22 ηθοποιοί µε µουσικοχορευτικά νούµερα, µάσκες ποντικών, δεινοσαύρους που αναπαριστούν το χρέος και στιχουργικά «κατηγορώ» όπως: «Σας πιστέψαµε, επενδύσαµε τις αποταµιεύσεις µας στις µετοχές της εταιρείας σας, µείναµε χωρίς δουλειά, πνιγήκαµε στα χρέη». Η παράσταση έρχεται από το Λονδίνο µε µια υποψηφιότητα για βραβείο Ολίβιε και, όπως όλα δείχνουν, η κρίση διόλου δεν την αγγίζει, καθώς τα εισιτήρια των πρώτων παραστάσεων έχουν εξαντληθεί.

Σκηνοθέτης είναι ο Ρούπερτ Γκουλντ και παίζουν, µεταξύ άλλων, ο Σάµιουελ Γουέστ, η Αµάντα Ντρου, ο Τιµ ΠίγκοτΣµιθ, η Κλίο Ντιµιτρίου και ο Τρέβορ Γουάιτ.

Ενα οικονομικό σκάνδαλο έγινε θεατρικό έργο!

• Noel Coward Theatre
• http://www.royalcourttheatre.com

«Enron». Ενα από τα πιο διαβόητα οικονομικά σκάνδαλα της πρόσφατης ιστορίας έγινε θεατρικό έργο από τη συγγραφέα Λούσι Πεμπλ, η οποία, αναμειγνύοντας την κλασική τραγωδία με άγριο χιούμορ, κάνει μια αναδρομή στη δεκαετία του ’90 και ρίχνει καινούργιο φως στην οικονομική κρίση που ζούμε σήμερα. «Είναι μεγάλο επίτευγμα να δημιουργήσεις ένα θεατρικό έργο που δεν περιέχει ούτε μια βαρετή στιγμή, αλλά όταν αυτό συμβαίνει σε μια τρίωρη μαύρη κωμωδία με θέμα τη λειτουργία των χρηματοπιστωτικών εταιρειών, τότε είναι πραγματικός άθλος», έγραψε ο κριτικός των Τάιμς. Σκηνοθέτης της παράστασης είναι ο Ρούπερτ Γκουλντ και παίζουν, μεταξύ άλλων, ο Σάμιουελ Γουέστ, η Αμάντα Ντρου, ο Τιμ Πίγκοτ-Σμιθ, η Κλίο Ντιμιτρίου και ο Τρέβορ Γουάιτ. Το έργο έχει ήδη αρχίσει να παίζεται και στη Νέα Υόρκη, όπου θα κάνει την επίσημη πρεμιέρα του στο Broadhurst Theater στις 27 Απριλίου, σκηνοθετημένο από τον Γκουλντ.

«Enron» επί σκηνής… Η φούσκα των αγορών γίνεται μιούζικαλ στο Μπρόντγουεϊ

Associated Press

Επίσημη πρεμιέρα για το μιούζικαλ «Enron» στο Μπρόντγουεϊ στις 27 Απριλίου

• «Η Αμερική είναι πραγματικά έτοιμη να παρακολουθήσει ένα μπαλέτο για τη φούσκα των αγορών;» αναρωτιόταν με μια δόση αγανάκτησης το ένθετο οικονομικό περιοδικό της Wall Street Journal. Η απάντηση είναι θετική: τα εισιτήρια για την πρώτη παράσταση με θέμα την οικονομική κρίση έχουν εξαντληθεί στο Broadhurst Theater της Νέας Υόρκης.

• Στις ανεπίσημες πρεμιέρες που πραγματοποιούνται αυτές τις ημέρες, το κοινό δεν μπορεί να συγκρατήσει τα γέλια του, όταν βλέπει στη σκηνή την κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού. Στο τέλος της παράστασης φεύγει με ένα αγωνιώδες ερώτημα να αιωρείται στον αέρα: τι έχουμε κάνει για να αποφύγουμε μια νέα κρίση

• Η συνταγή με την οποία το μιούζικαλ Enron κατακτά το Μπρόντγουεϊ είναι ένα μείγμα καθαρής ψυχαγωγίας και πολιτικής θέσης, φάρσας και τραγωδίας, σάτιρας και καταγγελίας. Η ιδέα είναι μιας Βρετανίδας, της Λούσι Πρεμπλ, η οποία έγραψε το σενάριο στο Λονδίνο.

• Η επίσημη πρεμιέρα στη Νέα Υόρκη έχει προγραμματιστεί για τις 27 Απριλίου, την ημέρα που ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα αναμένεται να ανοίξει μέτωπο κατά των αγορών και της Γουόλ Στριτ. Οι Νεοϋορκέζοι θα απολαύσουν μια παράσταση με ρυθμό και πολλή μουσική ροκ. Θα δουν τεράστιες μάσκες ποντικών (τα τρωκτικά των αγορών) και την αμερικανική σημαία να γελοιοποιείται. Αποσπάσματα από δελτία ειδήσεων σε μια τεράστια οθόνη υπενθυμίζουν τον ρόλο του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Τζορτζ Ο.Μπους, του πρώην προέδρου της Ομοσπονδιακής Τράπεζας Αλαν Γκρίνσπαν, αλλά και του Δημοκρατικού Μπιλ Κλίντον, ο οποίος δέχθηκε άκριτα την απορρύθμιση των αγορών.

• Το όνομα «Enron» έγινε οικείο στους Αμερικανούς στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1990. Επί έξι συνεχή χρόνια, το περιοδικό Fortune αναδείκνυε μια επιχείρηση, η οποία συντάραξε τις Ηνωμένες Πολιτείες με ένα τεράστιο σκάνδαλο, ως την «πιο καινοτόμο της χώρας».

• Η Enron είχε ξεκινήσει να δραστηριοποιείται ως μια εταιρία εμπορίας πετρελαίου και φυσικού αερίου. Σύντομα, εκμεταλλεύτηκε τις δυνατότητες που έδινε το Χρηματιστήριο και το Διαδίκτυο και σε συνδυασμό με την απελευθέρωση των τιμών έστησε μια τερατώδη μηχανή για να πολλαπλασιάσει τα κέρδη της βραχυπρόθεσμα, κρύβοντας παράλληλα τα τεράστια χρέη της.

• Στις αρχές του 2001 η Enron ήταν ο έβδομος μεγαλύτερος κολοσσός της αμερικανικής οικονομίας με 22.000 υπαλλήλους και 10 δισεκατομμύρια τζίρο. Τον Οκτώβριο εκείνης της χρονιάς ο πύργος των ψεμάτων κατέρρευσε. Δύο μήνες αργότερα ο κολοσσός κήρυξε πτώχευση. Ο εκτελεστικός διευθυντής της εταιρίας καταδικάστηκε σε 24 χρόνια κάθειρξη. Ο πρόεδρος, χρηματοδότης και προσωπικός φίλος του Τζορτζ Μπους, άφησε την τελευταία του πνοή πριν εκτίσει την ποινή των 45 χρόνων που του επιβλήθηκε.

• Το μιούζικαλ Enron δεν είναι μια ιστορική αναπαράσταση εκείνων των γεγονότων. Το σκάνδαλο γίνεται μια αφορμή για ένα κριτικό σχόλιο για τον τρόπο που λειτουργούν οι αγορές και τους κίνδυνους που εγκυμονούν τα τοξικά προϊόντα τους. Τα κρυφά χρέη αναπαριστώνται στη σκηνή υπό τη μορφή τεράστιων δεινόσαυρων velociraptor (ταχυάρπαγες), αδηφάγων τεράτων που καταβροχθίζουν τα πάντα.

• Σε αυτή την περίπτωση, η θεατρική δημιουργία εμπνεύστηκε από την καπιταλιστική φαντασία που κι αυτή με τη σειρά της είχε τροφοδοτηθεί από τον κινηματογράφο: Velociraptor ήταν το όνομα που είχε δώσει στα κρυφά χρέη της Enron ο οικονομικός διευθυντής της εταιρίας, παίρνοντας την ιδέα από την ταινία Τζουράσικ Παρκ του Στίβεν Σπίλμπεργκ.

• Μια από τις πιο δυνατές σκηνές του μιούζικαλ θεωρείται το «κατηγορώ» των υπαλλήλων προς τους μάνατζερ: «Σας πιστέψαμε, επενδύσαμε τις αποταμιεύσεις μας στις μετοχές της εταιρείας σας, καταστραφήκαμε, μείναμε χωρίς δουλειά, πνιγήκαμε στα χρέη». Οι αναλογίες με την οικονομική κρίση που ξέσπασε το φθινόπωρο του 2008 είναι κάτι περισσότερο από εμφανείς. Και το μήνυμα του μιούζικαλ σαφές: Οι velociraptor (ταχυάρπαγες) είναι ακόμη ανάμεσά μας.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ