ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ: Ιουλιέτα στη Βερόνα του 2012

«Η ιστορία του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας επηρεάζει τους πάντες και αναλογιζόμουν αν κάτι ανάλογο θα μπορούσε να συμβεί σήμερα…Πιστεύω πως ναι!», λέει ο Ρενάτο Τζανέλα

Με δημιουργίες της Σήλιας Κριθαριώτη, το μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής παρουσιάζει την αιώνια ιστορία αγάπης σε νέα χορογραφία του Ρενάτο Τζανέλα. Η Ιουλιέτα φοράει δημιουργίες της Σήλιας Κριθαριώτη, στη διάσημη σκηνή του μπαλκονιού και όχι μόνο. Είναι γεγονός. Η Εθνική Λυρική Σκηνή προτείνει μια ενδιαφέρουσα σύμπραξη μεταξύ της τέχνης του χορού και της υψηλής ραπτικής (η οποία συνηθίζεται στα ευρωπαϊκά θέατρα) στην παραγωγή «Ρωμαίος και Ιουλιέτα», μπαλέτο σε δύο πράξεις του Σεργκέι Προκόφιεφ. Το μπαλέτο της ΕΛΣ θα παρουσιάσει την αιώνια ιστορία αγάπης του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, σε νέα χορογραφία του χορογράφου και διευθυντή του Μπαλέτου της ΕΛΣ, Ρενάτο Τζανέλα, για πέντε μοναδικές παραστάσεις, από τις 9 έως τις 13 Μαΐου, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (αίθουσα «Αλεξάνδρα Τριάντη»).

«Η Κρητικοπούλα» επιστρέφει

Μετά τη μεγάλη επιτυχία του πρώτου κύκλου παραστάσεων της «Κρητικοπούλας» τον περασμένο Νοέμβρη, η κωμική όπερα του Σπύρου Σαμάρα επιστρέφει στην Εθνική Λυρική Σκηνή για οκτώ νέες παραστάσεις. Το ξεχασμένο λυρικό έργο του μεγάλου μουσουργού, που ανακαλύφθηκε και αποκαταστάθηκε πρόσφατα, θα παρουσιαστεί στο Θέατρο «Ολύμπια» στις 24, 30/3 και 6, 7, 20, 21, 22, 29/4 (8μμ), σε σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια. Βασισμένη σε ποιητικό κείμενο των Νικολάου Λάσκαρη – Πολύβιου Δημητρακόπουλου, αποτελεί το κύκνειο άσμα του Σπύρου Σαμάρα. Το έργο διαδραματίζεται στην ενετοκρατούμενη Κρήτη, ενώ αφορμή για τη σύνθεσή του στάθηκαν οι κρητικές επαναστάσεις στα τέλη του 19ου αιώνα, η ίδρυση της Κρητικής Πολιτείας (1896-1913) και η ένωση της Μεγαλονήσου με την υπόλοιπη Ελλάδα. Μέσα από έρωτες, τραγούδια και πεντοζάλη, η Μεγαλόνησος πανηγυρίζει την επανάστασή της. Ο Σαμάρας αντιπαραβάλλει δύο διαφορετικά μουσικά ιδιώματα: Το «ελληνικό» και «ευρωπαϊκό». Τα πρώτα χορωδιακά, στο ρυθμό του πεντοζάλη, καθορίζουν την κρητική ύπαιθρο και τα χαρακτηριστικά των Κρητικών: Λεβεντιά, ηρωισμό, πατριωτισμό, πόθο για ελευθερία και έρωτα. Το «ευρωπαϊκό» ιδίωμα χαρακτηρίζεται από εμβατηριακούς και χορευτικούς ρυθμούς (βαλς και πόλκα). Η «Κρητικοπούλα» πρωτοπαρουσιάστηκε το 1916 στο Δημοτικό Θέατρο Αθηνών. Μουσική Διεύθυνση: Γιώργος Βράνος. Σκηνικά – Κοστούμια Αναστασία Αρσένη. Φωτισμοί Κατερίνα Μαραγκουδάκη. Κινησιολογία Φώτης Διαμαντόπουλος. Επιμέλεια μουσικού κειμένου Γιάννης Τσελίκας. Ερμηνεύουν: Γεωργία Ηλιοπούλου – Ελένη Βουδουράκη, Μαρία Μητσοπούλου – Σοφία Κυανίδου, Γιώργος Ματθαιακάκης – Διονύσης Τσαντίνης, Τζούλια Σουγλάκου – Αλεξάνδρα Ματθαιουδάκη κ.ά. Συμμετέχουν η Ορχήστρα και η Χορωδία της ΕΛΣ.

Ευγένιος Τριβιζάς στο Θέατρο Ολύμπια

Τρεις νέες όπερες σχεδιάζει να ανεβάσει η Πειραματική σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, μέσα στον Ιούνιο. Από τις 17 έως τις 19 Ιουνίου, το Θέατρο Ολύμπια θα φιλοξενήσει τρείς νέες όπερες. Η πρώτη είναι βασισμένη στο παραμύθι του Ευγένιου Τριβιζά «Ποιός έκανε Πιπί στο Μισισιπή», και θα ανέβει σε μουσική διεύθυνση του Ιάκωβου Κονιτόπουλου και σκηνοθεσία της Τζένης Αρσένη. Η δεύτερη όπερα ανήκει στον Ερνστ Κρένεκ και έχει τίτλο «Το μυστικό βασίλειο», σε μουσική διεύθυνση Ανδρέα Τσελίκα και σκηνοθεσία για άλλη μία φορά της Τζένης Αρσένη. Ενω η τελευταία όπερα τιτλοφορείται «Τέρνιγκ Όπερα»  και είναι του Γουίλιαμ Αντωνίου. Σε όλες τις παραστάσεις θα συμμετάσχουν μέλη της Ορχήστρας της Παιδικής Σκηνής της ΕΛΣ.

Παραίτηση Πετρόπουλου από το ΔΣ της Λυρικής

• Την παραίτησή του από το- υπηρεσιακό, όπως έχει χαρακτηριστεί- ΔΣ της Εθνικής Λυρικής Σκηνής υπέβαλε στον υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού κ. Παύλο Γερουλάνο ο διακεκριμένος σκηνογράφος κ. Νίκος Πετρόπουλος. Οπως δηλώνει ο ίδιος, η παραίτηση οφείλεται σε λόγους προσωπικούς. Ωστόσο ο κ. Πετρόπουλος παραμένει στην Επιτροπή Ανασυγκρότησης της ΕΛΣ η οποία σκοπό έχει τη ριζική ανασυγκρότηση και τον σχεδιασμό της Λυρικής Σκηνής του 2015, οπότε και αναμένεται η λειτουργία του νέου κτιρίου στο Φαληρικό Δέλτα.
• Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=330828&dt=11/05/2010#ixzz0nake4aaV

Συναδελφική στήριξη…

• Την αλληλεγγύη τους στους ηθοποιούς και όλους τους εργαζόμενους στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, που απεργούν για τα δίκαια μισθολογικά και θεσμικά αιτήματά τους, εκφράζουν οι εργαζόμενοι στην Εθνική Λυρική Σκηνή και στο Εθνικό Θέατρο.

Σε χτεσινή κοινή ανακοίνωση δηλώνουν: «Συμπαραστεκόμαστε στους συναδέλφους μας στο ΚΘΒΕ που εδώ και μέρες βρίσκονται σε κινητοποιήσεις για τη σύναψη νέας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Τους μεταφέρουμε μήνυμα αισιοδοξίας και τους υπενθυμίζουμε πως στην ΕΛΣ, μετά από πολύμηνους αγώνες, υπογράψαμε αύξηση 6% από 01/01/2009, περισσότερο δηλαδή από τη ΓΣΕΕ και με πρόεδρο τον κ. Οδυσσέα Κυριακόπουλο. Στέλνουμε, λοιπόν, τους αγωνιστικούς μας χαιρετισμούς και ευχόμαστε να έχει αίσιο τέλος ο δίκαιος αγώνας τους».

Το μήνυμα συμπαράστασης υπογράφουν τα ΔΣ των σωματείων Χορωδών, Χορευτών, Πρωταγωνιστών, Τεχνικού – Βοηθητικού και Λοιπού Προσωπικού, Συντελεστών Εργαζόμενων και Διοικητικών Υπαλλήλων της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, καθώς και το Σωματείο Εργαζομένων Εθνικού Θεάτρου.

«Τάνχοϊζερ» από τη Λυρική Σκηνή

Πρεμιέρα το Σάββατο στο Μέγαρο σε σκηνοθεσία Γκράχαμ Βικ

Το Σάββατο 24 Ιανουαρίου αρχίζει η όπερα «Τάνχοϊζερ» στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Η Εθνική Λυρική Σκηνή φιλοξενεί μια παραγωγή της ρομαντικής όπερας του Γερμανού συνθέτη Ρίχαρντ Βάγκνερ, που φέρει την υπογραφή της Οπερας του Σαν Φρανσίσκο και του σκηνοθέτη Γκράχαμ Βικ. Μια μεγάλη, ρομαντική όπερα σε τρεις πράξεις, ο «Τάνχωυζερ» βασίζεται σε ποιητικό κείμενο του ίδιου του συνθέτη. Η ιστορία περιέχει στοιχεία που προέρχονται τόσο από τον 19ο αιώνα, όσο και τον 13ο αιώνα, και αφορά τον ιππότη Τάνχωυζερ που εγκαταλείπει την Αφροδίτη, τον κόσμο της ηδονής και της αισθητικής απόλαυσης για την πνευματική αγάπη της Ελισάβετ. Ομως στο διαγωνισμό ερωτικής ποίησης του Βάρτμπουργκ της Θουριγγίας υπερασπίζεται τον κόσμο της Αφροδίτης, προσβάλλοντας τα ήθη, με αποτέλεσμα να του ζητηθεί η μεταμέλεια…

Εχουν περάσει σχεδόν τέσσερις δεκαετίες από τότε που η όπερα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Εθνική Λυρική Σκηνή, τον Νοέμβριο του 1962, υπό τη διεύθυνση του Ανδρέα Παρίδη. Φέτος, παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία του Γκράχαμ Βικ και υπό τη μουσική διεύθυνση του Φιλίπ Ωγκέν, ενώ τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Τάνχοϊζερ αναλαμβάνει ο Τζον Τριλέβεν. Συμμετέχουν οι χορευτές του Μπαλέτου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και η Παιδική Χορωδία Rosarte. Στις 24, 27, 30 Ιανουαρίου και 1 Φεβρουαρίου. Ωρα έναρξης, 7 μ.μ. Βασ. Σοφίας & Κόκκαλη, τηλ.: 210-72.82.333 και 210-36.12.461

Οι δύο έρωτες του Τανχόιζερ σε σάρκα μία

Της ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΜΠΑΡΚΑ, Ελευθεροτυπία / 2 – 17/01/2009. Εχουν περάσει τέσσερις και πλέον δεκαετίες από τότε που η Εθνική Λυρική Σκηνή παρουσίασε για πρώτη φορά (1962) τον «Τανχόιζερ» του Ρίχαρντ Βάγκνερ. Και να που από το ερχόμενο Σάββατο και για τέσσερις (μόνο) παραστάσεις (24, 27, 30/1 και 1/2), ο τροβαδούρος ιππότης του κορυφαίου Γερμανού συνθέτη θα εμφανιστεί στη σκηνή του Μεγάρου Μουσικής, στην πιο φιλόδοξη φετινή συμπαραγωγή της Λυρικής με την Οπερα του Σαν Φρανσίσκο.

Η εντυπωσιακή σκηνή του τέλους του Τανχόιζερ όπως παρουσιάστηκε στην όπερα του Σαν Φρανσίσκο. Τα ίδια σκηνικά και κοστούμια θα δούμε και στην Αθήνα

Το αμερικανικό συγκρότημα παρουσίασε τον δύσκολο και απαιτητικό «Τανχόιζερ» τον Οκτώβριο του 2007. Λίγους μήνες πριν, το τιμόνι της όπερας είχε αναλάβει ο Ντέιβιντ Γκόκλεϊ (33 χρόνια γενικός διευθυντής της Houston Grand Opera) και όλοι θεώρησαν ότι η νέα παραγωγή της όπερας του Βάγκνερ είναι το μεγάλο στοίχημα του καλλιτεχνικού του οράματος. Σας θυμίζει κάτι; Ναι, και η ΕΛΣ έχει εδώ και μερικούς μήνες νέο καλλιτεχνικό διευθυντή.

• Το στοίχημα πέτυχε

Ο Γκόκλεϊ επέλεξε να φέρει για πρώτη φορά στο Σαν Φρανσίσκο πολλούς καταξιωμένους καλλιτέχνες. Ο Βρετανός σκηνοθέτης Γκράχαμ Βικ ανέλαβε τη σκηνοθεσία, ο συνεργάτης του Πολ Μπράουν τα σκηνικά και τα κοστούμια, τη μουσική διεύθυνση ο Ντόναλντ Ράνικλς, ο Ρον Χάουελ τη χορογραφία, ενώ τους πρωταγωνιστικούς ρόλους ο Γερμανός τενόρος Πέτερ Σάιφερτ (Τανχόιζερ) η Πέτρα Λανγκ (Αφροδίτη) και η Πέτρα Μαρία Σνίτζερ (Ελίζαμπετ). Το στοίχημα πέτυχε. Οι κριτικές εξήραν τη μουσική απόδοση και επιβράβευσαν τον νέο διευθυντή. Ξένισαν όμως ορισμένες επιλογές του Γκράχαμ Βικ.

Ο διακεκριμένος διεθνώς σκηνοθέτης επέλεξε να ανεβάσει την παρισινή βερσιόν της όπερας του 1861, που περιλαμβάνει αρκετές σκηνές με μπαλέτο, με χαρακτηριστικότερη τη σκηνή της έναρξης. Οι γυμνόστηθοι χορευτές με τις προκλητικές τους κινήσεις ενόχλησαν, γιατί θεωρήθηκαν παράταιρες. (Και οι ελληνικές παραστάσεις θα είναι πολυπληθείς: συμμετέχουν περισσότεροι από πενήντα χορωδοί και άλλοι τόσοι κομπάρσοι, χορευτές, η παιδική χορωδία Rosarte κ.ά.)

Μη φανταστείτε όμως ότι ο γνωστός μας Γκράχαμ Βικ («Μποέμ») μεταφέρει τη μεγάλη ρομαντική όπερα του Βάγκνερ στο σήμερα. Αντίθετα. Μαζί με τον συνεργάτη του Πολ Μπράουν κρατούν πιστά το πνεύμα της εποχής, τοποθετώντας τη δράση στον Μεσαίωνα και τους μύθους του. Στόχος τους άλλωστε ήταν να δώσουν έμφαση στην ψυχολογία του ίδιου του ήρωα, «ένα αβοήθητο θύμα των ίδιων του των συγκρουόμενων επιθυμιών», όπως περιγράφουν τον Τανχόιζερ.

Τις ελληνικές παραστάσεις υπογράφουν οι ίδιοι. Αλλάζουν φυσικά οι ερμηνευτές αλλά και ο μαέστρος, που θα είναι ο Φιλίπ Ογκέν. Τανχόιζερ θα είναι ο Τζον Τριλέβεν, από τους διασημότερους υπερασπιστές του ρόλου διεθνώς, ενώ και τις δύο γυναίκες του έργου, Ελίζαμπετ και Αφροδίτη, θα υποδυθεί η Αμερικανίδα σοπράνο Λιζ Λίντστρομ.

«Είναι ευκολότερο να ερμηνεύεις και τους δύο ρόλους, παρά τον έναν», εξηγεί η Αμερικανίδα σοπράνο Λιζ Λίντστρομ, πανευτυχής που συμμετέχει στη συγκεκριμένη παραγωγή. «Η συνθήκη είναι για μένα ονειρική: Εχω πάνω στη σκηνή περισσότερες από δύο… διαστάσεις»

«Δεν έχω ερμηνεύσει ποτέ ξανά κανέναν από τους δύο ρόλους. Θα ήταν η πρώτη μου φορά ως Αφροδίτη. Η τύχη όμως, τύχη εξαιρετική θα έλεγα, μου έδωσε τη μοναδική ευκαιρία να ερμηνεύσω και την Ελίζαμπετ», εξηγεί.

Είναι η πρώτη φορά που έρχεται στην Ελλάδα, η πρώτη φορά που συνεργάζεται με τον Γκράχαμ Βικ, αλλά και τον Τζον Τριλέβεν και δηλώνει ενθουσιασμένη. Με καταγωγή μισή γερμανική και μισή νορβηγική, η γερμανική γλώσσα είναι στο… αίμα της. «Είναι η γλώσσα στην οποία νιώθω πολύ άνετα», λέει, αν και έγινε γνωστή ερμηνεύοντας «Τουραντό» του Πουτσίνι. Τους επόμενους μήνες άλλωστε αναμένεται να ερμηνεύσει την Κινέζα πριγκίπισσα στη Μετροπόλιταν της Νέας Υόρκης.

Οι δύο ρόλοι στον «Τανχόιζερ» δεν φαίνεται να την τρομάζουν. «Κατά κάποιον τρόπο είναι ευκολότερο να τους ερμηνεύεις και τους δύο, παρά τον έναν. Ο Τανχόιζερ είναι σχισμένος στα δύο: στη μια πλευρά βρίσκεται η επιθυμία του σωματικού έρωτα και της ηδονής της Αφροδίτης και στην άλλη ο πνευματικός έρωτας, η καθαρή αγάπη της Ελίζαμπετ. Μου είναι επομένως πολύ πιο εύκολο και κυρίως πολύ πιο ενδιαφέρον να ερμηνεύω και τις δύο πλευρές, την καλή και την, ας πούμε, κακή. Η πρόκληση είναι αφενός να βρω διαφορετικό χρώμα στη φωνή για κάθε έναν από τους ρόλους, αλλά και ως ηθοποιός διαφορετικούς τρόπους να τις ερμηνεύσω. Η συνθήκη, πάντως, δεν θα μπορούσε να είναι πιο ονειρική: έχω πάνω στη σκηνή περισσότερες από δύο… διαστάσεις».

• Διαφορετική «ζωή»

Η ασφάλεια που νιώθει οφείλεται κυρίως στον σκηνοθέτη, τονίζει, αλλά και στον «Τανχόιζερ» του Τζον Τριλέβεν. «Δεν υπάρχει ούτε ένα λεπτό δίπλα του πάνω στη σκηνή που να νιώθω φόβο ή αγωνία. Χρωστώ όμως πολλά στον Γκράχαμ Βικ. Η ομορφιά τού να δουλεύεις μαζί του είναι ότι πολύ εύκολα προσαρμόζεται ανάλογα με το κάθε άτομο ξεχωριστά. Εγώ είμαι προφανώς πολύ διαφορετική από τις συναδέλφους που ερμήνευσαν τους ρόλους στο Σαν Φρανσίσκο. Διαφορετικό ταμπεραμέντο, ένστικτο και φυσικά φωνή. Ο Βικ εξ αρχής είπε: «Ας δούμε τι «νέο» υπάρχει εδώ. Κι έτσι ο «Τανχόιζερ» της Αθήνας έχει μια διαφορετική «ζωή» από τον «Τανχόιζερ» στο Σαν Φρανσίσκο.

»Αυτό που θα δείτε είναι το κόνσεπτ του Γκράχαμ Βικ για την εποχή του Μεσαίωνα. Τοποθετεί τη δράση στην εποχή κατά την οποία η ανθρωπότητα περνούσε από τη λατρεία των θεών της γης στον χριστιανισμό. Αυτό που θα νιώσετε είναι το αίσθημα του χωρισμού σε δύο κόσμους: τον κόσμο της Αφροδίτης, της γης και του κυνηγιού, και τον υπερ-κόσμο της Ελίζαμπετ, της πνευματικής σωτηρίας».

Μεγαλωμένη στην Καλιφόρνια και με σπουδές στο Conservatory of Music του Σαν Φρανσίσκο, η Λιζ Λίντστρομ δεν τα βρήκε όλα εύκολα. «Μετά τις σπουδές παράδερνα για πολύ καιρό, δεν μπορούσα να δουλέψω και απομακρύνθηκα. Παντρεύτηκα και έφτασα στο σημείο να σκέφτομαι να τα παρατήσω. Και τότε μου ζήτησαν να ερμηνεύσω την πρώτη μου «Τουραντό» στη Mobile Opera στην Αλαμπάμα. Ηταν πολύ μεγάλη επιτυχία και μου άλλαξε τη ζωή. Ακούγεται σαν παραμύθι… Υπάρχουν ωστόσο πολλοί λυρικοί ερμηνευτές που ξεκινούν γεμάτοι υποσχέσεις και κανείς τελικά δεν τους δίνει μια ευκαιρία…». *

ΛΥΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ: Απάχηδες των Αθηνών

Οι «Απάχηδες των Αθηνών» (φωτογραφία), η τρίπρακτη οπερέτα του Νίκου Χατζηαποστόλου σε ποιητικό κείμενο του Γιάννη Πρινέα, παρουσιάζεται στις 20.00, από την Εθνική Λυρική Σκηνή στο θέατρο «Ακροπόλ» (Ιπποκράτους 9-11, τηλ. 210-3643.700). Η διασκευή από το πρωτότυπο είναι των Ισίδωρου Σιδέρη (ο οποίος υπογράφει και τη σκηνοθεσία) και Κωνσταντίνας Ψωμά. Η μουσική διεύθυνση είναι των Γιώργου Κατσαρού, Γιώργου Αραβίδη. Τον ρόλο της Βέρας ερμηνεύουν διαδοχικά η Νίνα Λοτσάρη και η Ευδοκία Χατζηιωάννου, του Πρίγκιπα ο Δημήτρης Σιγαλός και ο Νίκος Στεφάνου. Η διεύθυνση της χορωδίας είναι του Κώστα Δρακάκη και οι χορογραφίες του Άγγελου Χατζή. Εισιτήρια: 33, 28, 25, 20 και 15 (φοιτητικό) ευρώ.

«Η ωραία Γαλάτεια» στην Εθνική Λυρική Σκηνή

• Ενα άγαλμα, που ζωντανεύει και ξαφνιάζει δυσάρεστα το δημιουργό του, είναι το θέμα της μονόπρακτης κωμικής όπερας «Η ωραία Γαλάτεια» του Φραντς φον Ζουπέ, που ανεβάζει (17/1, 8 μ.μ.) σε πανελλήνια πρώτη, η Εθνική Λυρική Σκηνή, σε συνεργασία με την Οπερα Δωματίου Αθηνών. Μια ευχή, που πραγματοποιείται και μετατρέπει τη ζωή του γλύπτη Πυγμαλίωνα σε κόλαση…

Στην παραγωγή της ΕΛΣ και της 20χρονης Οπερας Δωματίου Αθηνών, οι περιπέτειες της παιγνιδιάρας Γαλάτειας και ο εφιάλτης του γλύπτη, μεταφέρονται στο σήμερα. Διεύθυνση Ερρίκος Φρεζής, σκηνοθεσία – σκηνικά Ελενα Τζαβάρα, απόδοση κειμένου Ερρίκος Μπελιές. Ερμηνεύουν: Κωνσταντίνος Κληρονόμος, Ζαφείρης Κουτελιέρης, Δημήτρης Πακσόγλου, Μαριάννα Μανσόλα. Συμμετέχει μικρό φωνητικό σύνολο και χορευτές της Σχολής Χορού της ΕΛΣ. Παραστάσεις επίσης στις 18, 20, 21/1.

Πιάνο-πιάνο η νέα Λυρική έρχεται

Της ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΜΠΑΡΚΑ

Αρχίστε να μετράτε ανάποδα. Σε 15 μέρες ο Ρέντσο Πιάνο θα αποκαλύψει ο ίδιος στην Αθήνα την αρχιτεκτονική προμελέτη της νέας Εθνικής Λυρικής Σκηνής, της νέας Εθνικής Βιβλιοθήκης και του πάρκου που θα περιβάλλει το Κέντρο Πολιτισμού του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος» στο Δέλτα Φαλήρου.

«Περιβαλλοντικό θαύμα» ονομάστηκε το νέο κτήριο της Ακαδημίας Επιστημών στην Καλιφόρνια, έργο του Ρέντσο Πιάνο.

Στις 24 Ιανουαρίου ο διάσημος Ιταλός αρχιτέκτονας θα παρουσιάσει με τους συνεργάτες του τα σχέδιά του τόσο στους δημοσιογράφους (13.30 στο Ζάππειο) όσο και στο κοινό με μια διάλεξή του (5 μ.μ.) στο Μέγαρο Μουσικής (είσοδος ελεύθερη με δελτία προτεραιότητας, η διανομή των οποίων θα ξεκινήσει μία ώρα νωρίτερα).

Ηδη τον περασμένο Ιούλιο ο Ρέντσο Πιάνο έδωσε μια πρώτη γεύση όταν επισκέφθηκε το πρωθυπουργικό γραφείο και παρουσίασε πρώτα στον Κ. Καραμανλή τη μακέτα του πολιτιστικού και εκπαιδευτικού πάρκου, που ανέλαβε να σχεδιάσει στην έκταση των 150 στρεμμάτων με την αποκλειστική χορηγία των 300 εκατομμυρίων ευρώ του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος».

Σκοπεύει να «εκμεταλλευτεί» το άπλετο φυσικό φως της χώρας μας ενώ, σύμφωνα με το αρχικό του σχέδιο, θα υπάρχει έντονη η παρουσία και του νερού. «Θα είναι ένα από τα ωραιότερα πάρκα της Ευρώπης, θα μοιάζει με τον Κήπο του Λουξεμβούργου στο Παρίσι», εξήγησε ο αρχιτέκτονας εξερχόμενος τότε από το μέγαρο Μαξίμου. Η έκταση, άλλωστε, του πάρκου είναι περίπου ίση με τον Εθνικό Κήπο στο κέντρο της Αθήνας.

Η οροφή του, φυτεμένη με τη χλωρίδα της περιοχής… αναπτύσσεται μαζί με το πάρκο γύρω της.

Το εκπληκτικό σώμα του έργου του 71χρονου αρχιτέκτονα αποδεικνύει τον σεβασμό που τρέφει στο περιβάλλον και στην κουλτούρα τού εκάστοτε τόπου, συνδυάζοντας την υψηλή αισθητική και τη λειτουργικότητα. «Σκέφτεται τοπικά και χτίζει παγκόσμια», έχουν πει γι’ αυτόν. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η δουλειά του έχει φανατικούς θαυμαστές σε όλο τον κόσμο.

Ο 71χρονος αρχιτέκτονας έξω από το κτήριο, στα εγκαίνιά του τον περασμένο Σεπτέμβριο

Τον περασμένο Σεπτέμβριο «άνοιξε» για το κοινό στην Καλιφόρνια το νέο κτήριο της Ακαδημίας Επιστημών, ίσως ένα από τα πιο… πράσινα κτήρια στον κόσμο. Οι κριτικοί δεν ήταν καθόλου φειδωλοί. «Περιβαλλοντικό θαύμα», «δεύτερη φύση» ήταν μερικοί μόνο από τους χαρακτηρισμούς τους. Γιατί ο Πιάνο επέλεξε το κτήριο, που στεγάζει κροκόδειλους, πιγκουίνους και εκατομμύρια ακόμη είδη της πανίδας, να είναι αόρατο. Είναι δυνατόν; Ναι. Δημιουργώντας μία πολύ λεπτή οροφή επιτρέπει στο κτήριο όχι μόνο να «συνομιλεί» με τη φύση του πάρκου που το αγκαλιάζει, αλλά να γίνεται ένα μ’ αυτήν. Ο επισκέπτης απ’ όποια γωνία κι αν σταθεί έξω από το κτήριο μπορεί να δει μέσα από αυτό την άλλη πλευρά του πάρκου. Κι όταν βρίσκεται μέσα είναι σαν να στέκεται κάτω από τη σκιά ενός δέντρου το καλοκαίρι… Στην οροφή ο Πιάνο με τον βοτανολόγο Φρανκ Αλμέντα φύτεψαν καλιφορνέζικα φυτά, οπότε το κτήριο αναπτύσσεται και μεγαλώνει… Κι επειδή η Καλιφόρνια παρουσιάζει μεγάλη σεισμική δράση, το κτήριο αν ταρακουνηθεί από τα Ρίχτερ θα ανοίξει σαν καρυδότσουφλο αφήνοντας ανέπαφα τα ζωντανά του πλανητάριου.

Πρόσφατα, παρέδωσε και τα νέα γραφεία της εφημερίδας «New York Times». Γεννημένος στη Γένοβα το 1937, σε μια οικογένεια κατασκευαστών, ο Πιάνο έγινε διάσημος τη δεκαετία του ’70 όταν μαζί με τον Ρίτσαρντ Ρότζερς σχεδίασαν το περίφημο Κέντρο Πομπιντού στο Παρίσι. Μεταξύ πολλών άλλων έχει υπογράψει την αναγέννηση του παλιού λιμανιού της Γένοβας, την πλατεία Πότσνταμ στο Βερολίνο, τον σταθμό στο διεθνές Αεροδρόμιο Κανσάι στην Οσάκα, το Κέντρο Πολ Κλε στη Βέρνη, την αναδιάρθρωση και επέκταση της βιβλιοθήκης Morgan στη Νέα Υόρκη -την οποία είχε χρηματοδοτήσει και πάλι το Ιδρυμα «Σταύρος Νιάρχος»- το Parco della Musica Auditorium στη Ρώμη. Ανάμεσα στις διακρίσεις που έχει λάβει είναι το Αρχιτεκτονικό Βραβείο Pritzker (1998), το Χρυσό Μετάλλιο της Διεθνούς Ενωσης Αρχιτεκτόνων (2002) και το Χρυσό Μετάλλιο του Αμερικανικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτόνων (2008). *

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ – 09/01/2009