Ρεαλισμός, χιούμορ και τρυφερότητα σε ένα σκηνικό… πληκτρολόγιο, στο «Chatroom», που παρουσιάζεται στο θέατρο «Χώρα», σε σκηνοθεσία Σοφίας Βγενοπούλου και πλαισιωμένο με νεανική μουσική. Μία παράσταση για εφήβους; Η πρώτη αντίδραση έχει να κάνει με ένα αίσθημα υπερβολής. Τόσα θέατρα, τόσες παραστάσεις, μοντέρνες, κλασικές, σύγχρονες, αποδομημένες, τι καινούργιο μπορεί να προσφέρει το «Chatroom» του Εντα Γουόλς στο θέατρο «Χώρα» (παραγωγή της εταιρείας θεάτρου «CoΥoΤ»); Το αποτέλεσμα διέψευσε τις όποιες αμφιβολίες κι αντιρρήσεις.
Το εφηβικό έργο του Ιρλανδού συγγραφέα, που ξεπήδησε το 2005 από το πρόγραμμα του Εθνικού Θεάτρου της Αγγλίας «Connections» (στο πλαίσιο του οποίου επαγγελματίες συγγραφείς συνεργάζονται με εφηβικές θεατρικές ομάδες προκειμένου να παρουσιάσουν ολοκληρωμένες θεατρικές παραστάσεις), έχει πολλά να πει.
Υλοποιημένη από μια ομάδα νέων καλλιτεχνών και λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες του υποψιασμένου εφήβου, του σαστισμένου γονιού και του νέου τύπου εκπαιδευτικού του 20ού αιώνα, η παράσταση φιλοδοξεί να αποτελέσει μια πρόταση στο ελληνικό θεατρικό τοπίο.
- Ξεκάθαρος λόγος
Το «Chatroom» είναι ένα έργο σύγχρονο, γραμμένο σε μια γλώσσα τόσο άμεση και ξεκάθαρη (μετάφραση Εκτορας Λυγίζος – Σοφία Βγενοπούλου), που στο φινάλε ο θεατής αναρωτιέται αν παρακολούθησε θέατρο ή μια σκηνή ρεαλιστική βγαλμένη από τη ζωή.
Περιμένει «τα παιδιά» του έργου να φορέσουν τις κουκούλες τους, να πάρουν τα σκέιτ τους και να βγουν στον δρόμο. Ή απλώς να αλλάξουν chatroom στο διαδίκτυο.
Γιατί το «Chatroom» αποτελεί μια ιστορία εφηβικής περιπλάνησης στον ανεξερεύνητο όσο και γοητευτικό κόσμο του διαδικτύου.
Με χιούμορ και τρυφερότητα και πλαισιωμένο με νεανική μουσική (Δημήτρης Καμαρωτός) φέρνει επί σκηνής ανθρώπινες σχέσεις, δυνατές φιλίες αλλά και σφοδρές συγκρούσεις.
Εξι άγνωστοι μεταξύ τους νέοι έρχονται σε επαφή αποκλειστικά μέσω των διαδικτυακών chatrooms, όπου δεν υπάρχουν σύνορα και οι ταυτότητες είναι επινοημένες. Ο Γουίλιαμ, η Εμιλυ, η Εύα, η Λώρα, ο Τζακ και ο Τζιμ είναι οι διαδικτυακές περσόνες που χρησιμοποιούν οι ήρωες του chatroom για να φλερτάρουν, να μιλήσουν για τα αγαπημένα τους βιβλία και ταινίες, να σχολιάσουν τα νεανικά τους είδωλα, να μοιραστούν τα προβλήματά τους, να εκφράσουν την οργή τους για τον κόσμο των μεγάλων και να «ταρακουνήσουν τον κόσμο».
Ανταλλάσσουν απόψεις, λένε τα προβλήματά τους, ζητούν και δίνουν βοήθεια, πέφτουν στις «παγίδες», συγκρούονται, αναζητούν επαφή, βγάζουν θυμό, οργή, μοναξιά.
Το έργο κερδίζει τους θεατές κάθε ηλικίας, καθώς πραγματεύεται με μαεστρία και διεισδυτικότητα μια βασική ανθρώπινη κατάσταση: τις δυσκολίες και το μεγαλείο των ανθρώπινων σχέσεων. Γι αυτό απευθύνεται τόσο στο εφηβικό κοινό όσο και σε όλους όσοι χρειάζονται αισιοδοξία, ελπίδα, πίστη στα όνειρά τους.
Η παράσταση ανεβασμένη λιτά από τη σκηνοθέτιδα Σοφία Βγενοπούλου, με σημερινούς θεατρικούς κώδικες, με τη χρήση βιντεοκάμερας σε ορισμένες σκηνές της, έχει κατέβει στην πλατεία του θεάτρου και παίζεται μπροστά στους θεατές στο έξυπνο σκηνικό-πληκτρολόγιο (σκηνικά-κοστούμια Γιάννης Σκουρλέτης).
Οι νέοι ηθοποιοί (Γιώργος Σπάνιας, Σοφία Γεωργοβασίλη, Μαρία Γεωργιάδου, Θύμιος Κούκιος, Παναγιώτης Εξαρχέας, Αρτεμις Φλέσσα) που ερμηνεύουν τους «εγκλωβισμένους» εφήβους κάνουν εξαιρετική δουλειά, δίνοντας στον κάθε ήρωα, μέσα σε σύντομα χρονικά όρια, τα χαρακτηριστικά που τον διακρίνουν (οι παραστάσεις διαρκούν έως τις 12 Απριλίου).
ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΚΑΡΑΛΗ, ΕΘΝΟΣ, 02/02/2009
θέατρο, théâtre, teatro, theater, theatre... world 