Εξι… μαθήματα ζωής

Υμνος στη ζωή και στη συντροφικότητα είναι το «Εξι μαθήματα χορού σε… έξι εβδομάδες» του Ρίτσαρντ Αλφιέρι που ευτυχεί στο ανέβασμά του στο θέατρο Ιλίσια-Βολανάκης χάρη στην εμπνευσμένη σκηνοθεσία του Πέτρου Ζούλια μα και τον υποκριτικό οίστρο της Ρένης Πιττακή που έχει πλάι της τον Κωνσταντίνο Κάππα.

Το έργο παρακολουθεί την απρόβλεπτη σχέση μεταξύ μιας αστής μοναχικής γυναίκας που έχει χάσει τον άντρα της κι ασθενεί κι ενός νεαρού γκέι χορευτή τον οποίο προσλαμβάνει για να της παραδώσει κατ οίκον μαθήματα χορού.

Μέσα από έξι διαφορετικούς χορούς -βαλς, σουίνγκ, ροκ εντ ρολ τσάρλεστον, φλαμένκο, τανγκό- η Λίλι και ο Μάικλ έρχονται κοντά και περνούν όλη την γκάμα της ανθρώπινης επικοινωνίας. Τα μαθήματα χορού γίνονται μαθήματα ζωής και για τους δύο. Με δυνατές ανατροπές, χιούμορ και πολύ χορό, το αταίριαστο ζευγάρι φτιάχνει μια πρωτότυπη μα και αισιόδοξη ανθρώπινη σχέση. Ο Πέτρος Ζούλιας ανέβασε το έργο -σε μετάφραση του Αντώνη Γαλέου- με μαεστρία και φαντασία. Φώτισε όλες του τις πτυχές με ζηλευτό τρόπο και ανέδειξε τα μηνύματα του έργου με μοναδικό τρόπο.

Η Ρένη Πιττακή «κεντά» υποκριτικά καθώς μεταμορφώνεται από την αστή, κουρασμένη, απογοητευμένη και βαριά γυναίκα της αρχής, στην αισιόδοξη γυναίκα που βρίσκει νόημα στη ζωή της μέσα από τη φιλία. Εχει δεινότητα υποκριτική αλλά και χορευτική και μαγεύει το κοινό! Πλάι της άμεσος και απολαυστικός στον καθηγητή χορού ο Κωνσταντίνος Κάππας.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

• Πού: Ιλίσια – Βολανάκης. Παπαδιαμαντοπούλου 4, Ιλίσια, Αθήνα
• Πότε: Τετάρτη έως Σάββατο στις 9.00 μ.μ. Κυριακή στις 8.00 μ.μ.
• Εισιτήρια: 23 ευρώ, 18 ευρώ (φοιτητικό)
• Τηλέφωνο: 210-7216317

Βασίλης Μπουζιώτης, ΕΘΝΟΣ, 11/12/2008

Χορεύοντας στο «ηλιοβασίλεμα»

ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΑΤΙΑ

Απαλύνεται το αδυσώπητο βάρος του χρόνου; Η φθορά του, και μάλιστα σε μια γυναίκα; Η σκληρή μοναξιά του ηλικιωμένου; Αλλά και η μοναξιά ενός νέου με ιδιαιτερότητες; Η ζωτική ανάγκη επικοινωνίας κι επαφής; Το βάλσαμο είναι ο… χορός, το άγγιγμα, λέει με γλυκόπικρο, χιουμοριστικό και ουμανιστικό τρόπο ο Αμερικανός Ρίτσαρντ Αλφιέρι στο έργο του «Έξι μαθήματα χορού σε έξι εβδομάδες» στο θέατρο «Ιλίσια-Βολανάκη».

Μια εξηνταπεντάχρονη συντηρητική γυναίκα που ζει μόνη σ’ ένα διαμέρισμα στη Φλόριντα αρχίζει μαθήματα χορού κατ’ οίκον συνήθως βραδάκι μ’ έναν 35χρονο δάσκαλο, απρόβλεπτο και αθυρόστομο. Μαθήματα επεισοδιακά, όπου κάθε φορά ξεδιπλώνονται απρόσμενες πτυχές των χαρακτήρων τους και των βιωμάτων τους.

Μυστικά και ψέματα, καβγάδες, βρισιές, ανεπούλωτα τραύματα, καταχωνιασμένα μυστικά, σταδιακές εκμυστηρεύσεις τούς φέρνουν κοντά παρά το χάσμα του χρόνου που τους χωρίζει. Ο χορός τούς γλυκαίνει, τους ανοίγει, τους παρηγορεί, τους κάνει να ελπίζουν. Μετά την «Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου», ο σκηνοθέτης Πέτρος Ζούλιας ευτυχεί πάλι στον ίδιο χώρο, μ’ αυτή την επιδέξια ισορροπημένη ανάμεσα σε συγκίνηση και γέλιο παράσταση.

Υπέροχη η Ρένη Πιττακή, γλυκαίνει το βάρος του χρόνου άφοβα, πλάθοντας στην εντέλεια την 65 «καρατίων» συντηρητική-εσωστρεφή ηρωίδα της, που αλλάζει ρότα χορεύοντας σε ρυθμούς σουίνγκ, τάνγκο, βαλς, τσάρλεστον, ροκ εν ρολ, μπλουζ (πολλές κοπελίτσες θα τη ζήλευαν και μόνο για τις χορευτικές της ικανότητες). Ο νεαρός Κωνσταντίνος Κάππας τα έβγαλε πέρα μια χαρά χωρίς τερτίπια με τον οξύθυμο, παρορμητικό, φιλότιμο και πληγωμένο ομοφυλόφιλο δάσκαλο χορού. Μια παραστάση χάρμα οφθαλμών.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΙΔΑΛΗΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ – 04/12/2008