Κάτι δεν πάει καλά με τους εκπαιδευτικούς! Προσφάτως είχαμε το κρούσμα της απαγόρευσης για μια επίσκεψη σε έκθεση έργων του Πάμπλο Πικάσο. Τώρα, κάποιοι έκριναν ως Ακατάλληλο το «Λεωφορείον ο πόθος» του Αμερικανού θεατρικού συγγραφέα Τενεσί Ουίλιαμς.
Ο διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Σερρών, Γιώργος Χατζημιχάλης, απαγόρευσε σε μαθητές ενός Γυμνασίου και ενός Λυκείου των Σερρών να παρακολουθήσουν την παράσταση «Λεωφορείον ο Πόθος» του ΚΘΒΕ στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο των εκπαιδευτικών προγραμμάτων «Ισότητα των δύο φύλων» και «Γυναίκα στην τέχνη». Διαβάζω στην «Ελευθεροτυπία»:
Η απόφαση ελήφθη και πάλι, όπως και στην περίπτωση της έκθεσης Πικάσο στη Θεσσαλονίκη, έπειτα από εισηγήσεις καθηγητών, οι οποίοι μετέφεραν στον προϊστάμενό τους ότι το έργο έχει άσεμνες σκηνές. Παρ’ όλα αυτά, και έπειτα από εισήγηση περισσότερο ευαίσθητων περί του πολιτισμού εκπαιδευτικών, ελήφθη απόφαση να παρακολουθήσουν την παράσταση δύο καθηγητές-μέλη του συλλόγου εκπαιδευτικών Σερρών, ώστε να αποφανθούν αν το έργο είναι κατάλληλο για τα μάτια μαθητών άνω των 13 ετών.
Κάτι είπε σχετικά ο υπουργός Παιδείας Ευριπίδης Στυλιανίδης, αλλά πλέον το κλίμα που έχει αρχίσει να εμπεδώνεται στην ελληνική κοινωνία, είναι αυτό ακριβώς που άπλωσε παντού η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με την πρακτική της και τις ιδεολογικές αγκυλώσεις της. Ό,τι είχε κατακτηθεί κατά την τελευταία εικοσαετία, μέσα σε τέσσερα χρόνια έγινε καπνός και διελύθη, πομφόλυγες και διερράγησαν, που θα έλεγε και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Δεν είναι θέμα ενός καθηγητή ή της εκπαιδευτικής κοινότητας. Αφορά όλη την ελληνική πολιτεία που επιτρέπει το ξεπούλημα των κατακτήσεών της.
Δυο χρονιές που παίζεται η «Θεία από το Σικάγο» φαίνεται ότι άρεσε. Βέβαια, η πρώτη «Θεία» με την Γεωργία Βασιλειάδου είναι αξεπέραστη. Ωστόσο, και η Άννα Παναγιωτοπούλου έδωσε τις δικές της πινελιές και το έργο απόκτησε και μια δεύτερη «Θεία» που θα κατοχυρωθεί στη θεατρική μας ιστορία. Η κωμωδία του Αλέκου Σακελλάριου, γεμάτη νοσταλγία και άρωμα παλιάς Αθήνας, ζωντάνια, γέλιο και φρεσκάδα, ολοκληρώνει τις παραστάσεις της στο θέατρο «Ήβη» στις 23 Μαρτίου. Από τις 2 Απριλίου η «Θεία…» θα είναι στη Θεσσαλονίκη για τη συνάντησή της με το θεατρικό κοινό της συμπρωτεύουσας.
Μια μεσοαστική οικογένεια της Αθήνας του ’60. Μπαμπάς αυστηρός, πρώην στρατιωτικός. Τέσσερις κόρες σε ηλικία γάμου. Μια μαμά που ξέρει ότι τα κορίτσια της πρέπει πια να παντρευτούν. Και μια θεία που έρχεται κυριολεκτικά εξ ουρανού (με Ολυμπιακή από Σικάγο) να σώσει την κατάσταση. Η στάμνα που θα πέσει από το μπαλκόνι θα είναι μόνο η αρχή…
Για δύο τελευταίες εβδομάδες θα παίζεται ακόμη ο τσεχοφικός «Βυσσινόκηπος» στο «Αμφι-Θέατρο». Ακολουθεί στα τέλη του Μάρτη, σε πανελλήνια πρώτη, για 15 μόνο παραστάσεις, μια ιδιότυπη σύνθεση του πιο πολυπαιγμένου Γάλλου συγγραφέα Ερίκ – Εμμανουέλ Σμιτ με τίτλο «Η ζωή μου με τον Μότσαρτ», σε σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου (στη φωτογραφία), μετάφραση Τέτας Χατζηχρήστου – Φυσσούν, επιμέλεια χώρου – βίντεο Πάρη Μέξη, φωτισμούς Μελίνας Μάσχα. Το έργο αφορά σε υποτιθέμενες επιστολές του συγγραφέα προς τον Μότσαρτ, στις οποίες ο μεγάλος συνθέτης απαντά με μουσική του. Μοναδικός επί σκηνής ερμηνευτής ο Πέτρος Φυσσούν, θα πλαισιώνεται ακουστικά με οπερατικές άριες και συμφωνική μουσική -αποσπάσματα αριστουργηματικών έργων του Μότσαρτ. Στην πρώτη παρουσίαση του έργου, που έγινε στις Βρυξέλλες (Μέγαρο Καλών Τεχνών), τις επιστολές προς τον Μότσαρτ διάβαζε ο ίδιος ο συγγραφέας.
θέατρο, théâtre, teatro, theater, theatre... world 