O Κωνσταντίνος Γιάνναρης, από τους σημαντικότερους και ουσιαστικά τολμηρούς ενεργούς σκηνοθέτες του κινηματογράφου μας, επιστρέφει στο θέατρο. Ανεβάζει στο θέατρο «Χώρα» τη μαύρη κωμωδία του Γερμανού Μάριους φον Μάγιενμπουργκ «Εldorado».
Ένας φιλόδοξος κτηματομεσίτης που χάνει τη δουλειά του και το αποκρύπτει.
Η σύζυγος του, πιανίστρια που έχει χάσει την πίστη της στη μουσική. Η μητέρα της, πλούσια χήρα με αδυναμία στους νεαρούς άνδρες. Ο αριβίστας εραστής της. Ένας διεφθαρμένος μεγαλοεπιχειρηματίας. Αυτοί είναι ήρωες του έργου- ένα αφοπλιστικά επίκαιρο έργο, σήμερα ακόμα πιο επίκαιρο από το 2004, όταν πρωτοανέβηκε στη «Σαουμπίνε» του Βερολίνου.
Ο επιχειρηματίας- κτηματομεσίτης Ασενμπρένερ οραματίζεται να μετατρέψει μια ευρεία ζώνη γης, ερημωμένη απ΄ τον πόλεμο, σε βιομηχανικό συγκρότημα και σε ακίνητα. Ο υπάλληλός του όμως, ο Άντον, ο άξονας του έργου, δεν βρίσκεται στο ύψος των φιλοδοξιών του αφεντικού του και χάνει τη δουλειά του, γεγονός που αποκρύπτει από την έγκυο γυναίκα του, ενώ η μητέρα της και ο νεαρός εραστής της βάζουν χέρι στα προς οικοδόμηση οικόπεδα όταν ο Ασενμπρένερ αυτοκτονεί. Το φάντασμά του θα στοιχειώσει την καθημερινότητα του Άντον που σταδιακά θα βυθιστεί στην τρέλα.
«Ένα τεράστιο κομμάτι της πόλης κατεδαφίζεται, καίγεται, θρυμματίζεται» λέει ο σκηνοθέτης Κωνσταντίνος Γιάνναρης. «Οι ντόπιοι ιθαγενείς εκδιώκονται και μαντρώνονται στα προσφυγικά στάδια ποδοσφαίρου. Η στρατιωτική επιχείρηση προελαύνει ανελέητη και από πίσω ακολουθούν οι μεγαλοεταιρείες και οι επενδυτές που οραματίζονται να κατασκευάσουν την καινούργια πόλη του μέλλοντος. Μια δυσλειτουργική, ζάπλουτη οικογένεια- ποτισμένη μέχρι το μεδούλι με την κουλτούρα και τη μουσική της ευρωπαϊκής παράδοσηςεμπλέκεται σ΄ αυτή την άπληστη επένδυση από τον απατεωνίσκο γαμπρό Άντον.
Ο πόλεμος κορυφώνεται, αλλά οι ιθαγενείς με την απεγνωσμένη αυτοκτονική αντίστασή τους ανατρέπουν τα σχέδια των κατασκευαστών. Αντιμέτωπη με το φάσμα της επενδυτικής απώλειας, η οικογένεια αρχίζει να πιέζει ανελέητα τον Άντον έως την αυτοκτονία. Το Ελ Ντοράντο των ονείρων, η μυθική πόλη του χρυσού αποδεικνύεται ένας σωρός άνθρακες».
«Η απληστία των σύγχρονων κονκισταδόρες αφήνει πίσω μόνο κατεστραμμένες πόλεις και ζωές» καταλήγει. «Αλλά η ανθρώπινη ματαιοδοξία ποτέ δεν σκύβει το κεφάλι. Και τα σχέδια των κατασκευαστών δεν έχουν τέλος. Σαν φοίνικας από τις στάχτες η ανθρώπινη φιλοδοξία στρέφει το βλέμμα προς το παρθένο Σύμπαν για την επόμενη μεγαλεπήβολη επένδυση…». Στην Ελλάδα τον Μάριους φον Μάγιενμπουργκ πρωτοπαρουσίασε τη σεζόν 1999- 2000 η «Πράξη»της Μπέττυς Αρβανίτη με το «Φωτιά στο πρόσωπο», που ανέβηκε σε σκηνοθεσία Ελευθερίας Σαπουντζή στη Β΄ Σκηνή του θεάτρου «Οδού Κεφαλληνίας».
Το «Εldorado», μια παράσταση της εταιρείας «CoΥoΤ», ανεβαίνει σε μετάφραση Γιώργου Δεπάστα, σε σκηνικό χώρο και με κοστούμια Σωκράτη Σωκράτους, φωτισμούς Αλέκου Γιάνναρου, μουσική σύνθεση και επιμέλεια Δημήτρη Μαραμή, επιμέλεια κίνησης Νίκου Καλογεράκη και βοηθό σκηνοθέτη την Νάντια Παπαθεοδώρου. Παίζουν: Θάνος Σαμαράς, Γιώτα Φέστα, Διώνη Κουρτάκη, Λεωνίδας Καλφαγιάννης, Γιούλη Τάσιου και ο Κώστας Τριανταφυλλόπουλος. Η παραγωγή είναι του Γιώργου Λυκιαρδόπουλου/ Ηighway Ρroductions.
ΙΝFΟ: Από απόψε στις 21.30, στο θέατρο «Χώρα»/ Σκηνή Νέα Χώρα (Αμοργού 20, Κυψέλη, τηλ. 210- 86.73.945). Εισιτήρια: 22, 19 (φοιτητικό), 15 ευρώ.
Ο πολυβραβευμένος Κωνσταντίνος Γιάνναρης, με σπουδές Οικονομικών, Ιστορίας και Φιλοσοφίας στην Αγγλία όπου ξεκίνησε την κινηματογραφική καριέρα του με ανεξάρτητες ταινίες μικρού μήκους, πιστωμένος με ταινίες όπως «Από την άκρη της πόλης», «Δεκαπενταύγουστος» και «Όμηρος», που ορισμένες «έγραψαν» στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου, έκανε το σκηνοθετικό ντεμπούτο του στη θεατρική σκηνή με την Άννα Κοκκίνου το 1999 ανεβάζοντας το τρίπτυχο «Κοκτό – Ντίκινσον- Μπέκετ». Χρειάστηκαν να περάσουν δέκα χρόνια για να επιστρέψει στο θέατρο.
θέατρο, théâtre, teatro, theater, theatre... world 