Μας ήξερε από τις διαδηλώσεις. Ο Τζον Μάλκοβιτς στην Αθήνα. «Σπαρταριστός».

• Εύπλαστος σαν το ζυμάρι. Να «τσαλακώνεται». Να αυτοσαρκάζεται. Να μας πειράζει. Να δίνει χαριτωμένες τσιμπιές στις δυο σοπράνο-συμπρωταγωνίστριές του, ανακαλώντας τον αλησμόνητο Βαλμόν στις «Επικίνδυνες σχέσεις». Και μετά να δαγκώνει το αυτάκι τους και να κυλιέται σαν το κουβάρι μαζί τους στη σκηνή, ώσπου τελικά να τις στραγγαλίζει με το σουτιέν τους!

• Αυτό που απέδειξε ο Αμερικανός σταρ ως σίριαλ κίλερ Τζακ Ουντερβέγκερ στο «Θέατρον» (της Πειραιώς) και την «Κολασμένη Κωμωδία» του Μ. Στούρμινγκερ είναι ότι διαθέτει και στο σανίδι… αψεγάδιαστο τρόπο -ήτοι, τεχνική, αμεσότητα, διαδραστικότητα, ευαισθησία, χιούμορ και ρυθμό. Το κατακτά με μία και μόνο κίνηση.

• Το μόνο που μας έλειψε στη σαρωτική εμφάνισή του, συνοδεία της εξαίρετης Ορχήστρας της Ακαδημίας της Βιέννης, ήταν τα κινηματογραφικά close up στη… διαταραγμένη ματιά του. Κατά τα άλλα, αισθανθήκαμε ότι εισχωρήσαμε στο μυαλό του… Τζον Μάλκοβιτς. Ή, περίπου. Γιατί, όταν εμφανίστηκε με λευκό κοστούμι και ασπρόμαυρο πουά πουκάμισο στη σκηνή, ομολογώ πως «τσιμπήσαμε». Με το «καλημέρα» ο Μάλκοβιτς δήλωσε ότι τον τιμά που τον προτιμήσαμε στη θέση της Ντιόν Γουόργουικ που μας έφτυσε. «Νιώθω ότι σας ξέρω», μας διαβεβαίωσε, κοιτώντας επίμονα προς την πλατεία. «Μάλλον από το CNN που κάλυψε τις διαδηλώσεις σας. Δύσκολο να σας αναγνωρίσει όμως κανείς χωρίς κουκούλες! Τους πιο ηλικιωμένους σάς ξέρω από την οδό Φυλής», κάγχασε.

• Μόνο όταν ζήτησε συγγνώμη για τα… περίεργα αγγλικά του, συνειδητοποιήσαμε ότι δεν μας μιλούσε τόση ώρα ο Αμερικανός Μάλκοβιτς αλλά ο Αυστριακός Ουντερβέγκερ, περιβόητος δολοφόνος ιερόδουλων. Η παράσταση, επιτομή της μίνιμαλ θεατροποίησης και ενδεχομένως η πιο ενδιαφέρουσα πρόταση του Φεστιβάλ «Πέρα από τα όρια», βασιζόταν έτσι κι αλλιώς σε μια σύμβαση. Ο σίριαλ κίλερ Ουντερβέγκερ επανήλθε απ’ τον άλλο κόσμο για να προωθήσει το νέο βιβλίο του. Αφού ανέλυσε τη θεωρία του για τις γυναίκες (εντυπωσιακός ο τρόπος που η μπαρόκ μουσική συμπλήρωνε την πρόζα), στο τέλος μάς την «έσκασε». «Αν θέλετε να μάθετε γιατί σκότωσα τόσες γυναίκες, πρέπει να αγοράσετε το βιβλίο», μάς έκλεισε, αποχωρώντας, το μάτι ο Μάλκοβιτς. Και αποθεώθηκε.

• ΙΩΑΝΝΑ ΚΛΕΦΤΟΓΙΑΝΝΗ, Ελευθεροτυπία, Πέμπτη 27 Μαΐου 2010

Τζον Μάλκοβιτς: Δεν μπορούμε παρά να συνεχίσουμε…

• Δηλώνοντας ευγενικά ότι είναι χαρούμενος που επισκέπτεται την Αθήνα, ο Τζον Μάλκοβιτς, αν και κουρασμένος από τη νυχτερινή πτήση που από την ισπανική Ταραγόνα τον έφερε στη χώρα μας, μίλησε στους δημοσιογράφους λίγες ώρες προτού σηκωθεί η αυλαία της Infernal Comedy (Κολασμένη κωμωδία) στο Θέατρον του Κέντρου Πολιτισμού Ελληνικός Κόσμος. Εκεί, ο διάσημος ηθοποιός θα υποδυθεί, από χθες και για τρεις μονάχα παραστάσεις (σήμερα στις 6.30 και 9.30 μ.μ.), έναν Αυστριακό κατά συρροήν δολοφόνο, συνοδεία της Ορχήστρας της Ακαδημίας της Βιένης και δύο σοπράνο.

Ο διάσημος ηθοποιός, για πρώτη φορά στην Αθήνα, παρουσιάζει απόψε την «Κολασμένη κωμωδία»

• Πρόκειται για μια παράσταση για έναν, ουσιαστικά, ηθοποιό, που στηρίζεται πάρα πολύ στον αυτοσχεδιασμό ή, όπως το έθεσε ο ίδιος ο Τζον Μάλκοβιτς, στη «διάδραση ανάμεσα στο υλικό της παράστασης και το κοινό». Γι’ αυτό και παρομοίασε τον ρόλο του σε αυτή με το σερφ: «Ελπίζεις να αρπάξεις το κατάλληλο κύμα και να πετύχεις να κινηθείς πάνω του. Πάντως σίγουρα δεν δημιουργείς το κύμα αυτό»…

• Σχολιάζοντας τη μάλλον επαναλαμβανόμενη απορία για το αν απολαμβάνει να υποδύεται ρόλους «κακών», μη φυσιολογικών χαρακτήρων, παρατήρησε πως είναι δύσκολο να ορίσει κανείς τι είναι φυσιολογικό και τι μη φυσιολογικό και ίσως αυτό να αντανακλά, στην πραγματικότητα, τη διαφορά ανάμεσα στους ρόλους που υποδυόμαστε στην καθημερινότητά μας και σ’ αυτό που είμαστε από τη φύση μας.

• Μιλώντας για τη δουλειά του στο θέατρο και στον κινηματογράφο, ο διεθνούς φήμης ηθοποιός, αφού τόνισε πως, κατά τη γνώμη του, δεν υπάρχει καμία συγγένεια ανάμεσα στις δύο τέχνες («δεν είναι καν ξαδέρφες», είπε) και παρομοίασε τη δουλειά του ηθοποιού στον κινηματογράφο με το να παίζει κανείς κάθε μέρα κι από μία διαφορετική νότα από κάποια συμφωνία – μπορεί και να έχει ενδιαφέρον, αλλά δεν είναι ολόκληρη η συμφωνία…

• Από τη μεριά του, ο Μάρτιν Χάζελμπεκ, ο οποίος θα διευθύνει την Ορχήστρα της Ακαδημίας της Βιένης, τόνισε ότι η πρωτότυπη ιδέα του συνδυασμού ηθοποιίας υψηλού βεληνεκούς και κλασικής μουσικής έλκει την καταγωγή της από τους Γερμανούς συνθέτες του 18ου αιώνα, που δημιούργησαν το μελόδραμα εμπνευσμένοι από θέματα ελληνικά, όπως ο μύθος της Μήδειας ή της Αριάδνης, και χρησιμοποίησαν γι’ αυτό ηθοποιούς. Έξι τέτοια κομμάτια ακούγονται και στην παράσταση της Infernal Comedy, φέρνοντας κοντά δύο μορφές τέχνης που απέχουν δύο αιώνες μεταξύ τους.

• Τέλος, σχεδόν αναπόφευκτα, η συζήτηση στράφηκε και στην τρέχουσα οικονομική κρίση. Αφού δήλωσε πως δεν ασχολήθηκε ποτέ με τα οικονομικά, καθώς θεωρεί πως αποτελούν κατά το 90% μαγεία και κατά το υπόλοιπο εικασίες, δεν παρέλειψε να τονίσει πως «η ζωή είναι δύσκολη όταν ξοδεύεις περισσότερα απ’ όσα βγάζεις», για να υπογραμμίσει αμέσως μετά πως η Ελλάδα και στο παρελθόν είχε βρεθεί σε δύσκολη θέση και κατάφερε να αντεπεξέλθει. Πάντως, αν και ο ίδιος έχασε πολλές από τις αποταμιεύσεις του στην υπόθεση Μέιντοφ, δήλωσε βέβαιος ότι θα ξεπεράσουμε την κρίση, «απλούστατα γιατί δεν έχουμε καμία άλλη εναλλακτική λύση, από το να συνεχίσουμε τη δουλειά μας, τη ζωή μας»…

• Η ΑΥΓΗ: 26/05/2010

Μάλκοβιτς: Η υποκριτική είναι σαν το σέρφινγκ

• Ο Τζoν Μάλκοβιτς χθες βράδυ φόρεσε το κοστούμι του κατά συρροήν δολοφόνου Τζακ Ουτερβέγκερ, στην παραγωγή «Η κολασμένη κωμωδία-Οι εξομολογήσεις ενός κατά συρροήν δολοφόνου» στο «Θέατρον», Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος».

Ο Τζον Μάλκοβιτς, που απόψε δίνει δύο παραστάσεις στο «Θέατρον» με την «Κολασμένη κωμωδία», ρωτήθηκε εάν τον έχει επηρεάσει η οικονομική κρίση. «Και ναι και όχι. Πριν από δύο χρόνια έχασα όλες τις αποταμιεύσεις μου… Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό. Μπορώ να δουλέψω, να έχω ένα καλό εισόδημα και μια καλή ζωή. Δεν παραπονιέμαι». Οσον αφορά την κρίση στην Ελλάδα, ανέφερε ότι «η χώρα έχει περάσει και στο παρελθόν, αν δεν κάνω λάθος, παρόμοιες καταστάσεις κι έχει αντεπεξέλθει», για να καταλήξει: «Δεν ξέρω από οικονομία και οικονομικές αγορές… Σίγουρα θα το ξεπεράσουμε. Δεν έχουμε κι άλλη επιλογή».

Νωρίτερα, το μεσημέρι, ο διάσημος ηθοποιός, μίλησε για τον ρόλο του αλλά και για τη σχέση του με τους ρόλους, το σινεμά, το θέατρο, την οικονομική κρίση αλλά και τον… θάνατο!

Ομιλητικός, με χιούμορ, ο καλλιτέχνης κλήθηκε να απαντήσει στο πώς είναι να μπαίνει κανείς στο μυαλό ενός δολοφόνου. «Ποτέ δεν μπαίνεις στο μυαλό κάποιου. Η ηθοποιία είναι μυθοπλασία» απαντά. Θεωρεί ότι δεν υπάρχει σύγκριση μεταξύ θεάτρου και κινηματογράφου («το σινεμά είναι σαν να παίζεις μια νότα από μια συμφωνία την ημέρα, ενώ το θέατρο όλη τη συμφωνία»), δεν ανησυχεί για την ηλικία του σε σχέση με τους ρόλους («αρκεί να έχω ενέργεια και να κοιμάμαι ήσυχος»), ενώ αντιμετωπίζει την υποκριτική κάθε βράδυ σαν να κάνει σέρφινγκ: «Πρέπει να είσαι έτοιμος να ανέβεις στη σανίδα και να φύγεις». [ΕΘΝΟΣ, 26/05/2010]

Ο Τζον Μάλκοβιτς στην Αθήνα ερμηνεύοντας ένα φονιά γυναικών

• Κι όμως, είναι όπως στο σινεμά. Ισως κατά τι πιο παχύς, χωρίς ωστόσο να χάνει τη γοητεία του. Ο Τζον Μάλκοβιτς μιλάει σιγανά, σχεδόν ψιθυρίζει, το μέταλλο της φωνής του έχει μια μάλλον φυσική βραχνάδα, δείχνει μαζεμένος κι εκεί που θα έλεγες ότι το παίζει μπλαζέ ή και σνομπ, επιδεικνύει ένα γλυκό χαμόγελο και μια επίσης φυσική ευγένεια.

• Χθες το μεσημέρι, στον ένατο όροφο του ξενοδοχείου Intercontinental, o διάσημος Αμερικανός ηθοποιός πολιορκήθηκε από ερωτήσεις δημοσιογράφων (δεν θέλησε να κάνει κάποια εισαγωγική ομιλία), με αφορμή την παράσταση «Η κολασμένη κωμωδία. Οι εξομολογήσεις ενός κατά συρροήν δολοφόνου». Το έργο ανέβηκε χθες στο «Θέατρον», Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος» (Πειραιώς 254), ενώ για σήμερα έχουν προγραμματιστεί άλλες δύο παραστάσεις, στις 18.30 και στις 21.30.

• Η παράσταση αποτελεί κράμα θεάτρου και όπερας μπαρόκ (συμμετέχουν δύο υψίφωνοι και μπαρόκ ορχήστρα, η Wiener Akademie), υπό την μπαγκέτα του Martin Haselbock. Η σκηνοθεσία είναι του Michael Sturminger και το έργο είναι βασισμένο σε μια ιδέα των Birgit Hutter και Martin Haselbock, εμπνευσμένη από τη ζωή του Jack Unterweger, συγγραφέα και δημοσιογράφου, ο οποίος αυτοκτόνησε αφού κατηγορήθηκε για τις δολοφονίες έντεκα γυναικών.

• Για τον Τζον Μάλκοβιτς το θέατρο ισοδυναμεί με «τρένο της μεγάλης φυγής», ενώ το σινεμά με «έναν ογκόλιθο που κάποιος τον σπρώχνει στην κορυφή ενός λόφου. Ακόμα το θέατρο είναι όπως το… σερφ. Πρέπει να είσαι πάντα έτοιμος με τη σανίδα σου, να πετύχεις το καλό κύμα και να το καβαλήσεις. Από ’κει και πέρα, είναι και θέμα υλικού και αλληλεπίδρασης με το κοινό. Πάντως, μου αρέσει και το σινεμά και το θέατρο, απλώς το ένα δεν έχει σχέση με το άλλο».

Ηλιας Μαγκλινης, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 26/05/2010

Στο θέατρο νιώθω σαν σε εκτροχιασμένο τρένο

• Της ΕΛΕΝΑΣ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ, Ελευθεροτυπία, Τετάρτη 26 Μαΐου 2010

Δεν κατέβαλε την παραμικρή προσπάθεια, κι όμως μας καταγοήτευσε. Ο Τζον Μάλκοβιτς χθες το πρωί, λίγο πριν ανέβει στη σκηνή του «Θεάτρου» για να υποδυθεί ακόμη μια διαταραγμένη προσωπικότητα στην καριέρα του -τον κατά συρροήν δολοφόνο Τζακ Ουντερβέγκερ στην «Κολασμένη κωμωδία» (Infernal Comedy) του Μίκαελ Στούρμινγκερ- μίλησε στους δημοσιογράφους από την ταράτσα γνωστού αθηναϊκού ξενοδοχείου.

Ο Τζον Μάλκοβιτς ποζάρει με φόντο την Αθήνα. Δεν δήλωσε γοητευμένος, όμως, από την πόλη. «Δεν είδα τίποτα και ούτε θα προλάβω. Ηρθα για δουλειά», είπε.

Με μπεζ σακάκι και χαρούμενο φωτεινό πουκάμισο, ελαφρώς κουρασμένος καθώς βρίσκεται εν μέσω μιας πολύ απαιτητικής περιοδείας, απάντησε με ήρεμη φωνή, χωρίς ιδιαίτερη θεατρικότητα αλλά με το βαθύ ανεπιτήδευτα μαγνητικό βλέμμα του, που έχουμε γνωρίσει από τις ταινίες του.

Λακωνικός και περιεκτικός, φάνηκε ειλικρινής και απέφυγε κάθε κλισέ. Ούτε πανευτυχής που βρίσκεται στην Αθήνα δήλωσε, ούτε επηρεασμένος από τη διεθνή οικονομική κρίση. Ενώ δεν δίστασε να αποκρούσει όσες ερωτήσεις βρήκε εξαιρετικά προβλέψιμες. «Αισθάνομαι γέρος πια για να απαντάω καθημερινά στην ίδια και την ίδια ερώτηση», είπε για παράδειγμα όταν τον ρώτησαν για το εάν επέλεξε ο ίδιος τους σκοτεινούς ρόλους ή τον επέλεξαν εκείνοι.

Στα 57 του χρόνια ο βραβευμένος ηθοποιός καταπιάνεται με πολλά. Είναι ταυτόχρονα παραγωγός και σκηνοθέτης. «Ποτέ δεν υπήρξα πιο απασχολημένος στη ζωή μου. Δεν ανησυχώ με τον χρόνο που περνά. Πώς να ανησυχεί κανείς με κάτι που απλά συμβαίνει; Ούτε στα 20 ανησυχούσα, όμως», λέει. «Θέλω μόνο να έχω αρκετή ενέργεια και να μπορώ να κοιμάμαι ήρεμος το βράδυ».

Λίγες ώρες αργότερα θα βρισκόταν μόνος ηθοποιός επί σκηνής -με τη συνοδεία δύο σοπράνο και της Ορχήστρας της Ακαδημίας της Βιέννης- για να ερμηνεύσει τον απαιτητικό ρόλο, βασισμένος σε αυτοσχεδιασμούς. Καθόλου εύκολο εγχείρημα. Συμφώνησε και παρομοίασε την ερμηνεία σε τέτοιου είδους έργα με το …σέρφινγκ. «Ελπίζεις απλώς να αρπάξεις το κατάλληλο κύμα. Δεν το δημιουργεί ο ηθοποιός, όμως. Αλλά η αλληλεπίδραση με το κοινό. Ο ηθοποιός οφείλει απλά να είναι έτοιμος. Ελπίζω να προκύψει. Ποτέ δεν ξέρω τι πρόκειται να συμβεί κάθε βραδιά που έχω παράσταση».

Ενσαρκώσει τον Τζακ Ουντερβέγκερ (1952-1994), τον διάσημο ποιητή, συγγραφέα και δημοσιογράφο που καταδικάστηκε για έντεκα υποθέσεις δολοφονίας ιερόδουλων σε Βιέννη, Γκρατς, Πράγα και Λος Αντζελες, απέτυχε να διαφύγει και τελικώς αυτοκτόνησε. Πώς είναι για τον Τζον Μάλκοβιτς να προσπαθεί να μπει στο μυαλό ενός κατά συρροήν δολοφόνου; «Ποτέ δεν μπορείς να μπεις στο μυαλό ενός άλλου. Υποδύομαι τον ρόλο σαν οποιονδήποτε άλλον», απάντησε.

Γνωστός από τεράστιες κινηματογραφικές του επιτυχίες «Επικίνδυνες σχέσεις», «Τσάι στη Σαχάρα», «Η δεύτερη ευκαιρία», «Καυτό απόρρητο», «Στο μυαλό του Τζον Μάλκοβιτς», δεν έκρυψε ποτέ τη λατρεία του στο θέατρο, απ’ όπου και ξεκίνησε. «Το να γυρίζεις μια ταινία είναι σαν να παίζεις μία νότα την ημέρα από μια υπέροχη συμφωνία. Είναι ενδιαφέρον, ίσως να αποτελεί και πρόκληση, αλλά δεν συγκρίνεται με το να παίζεις ολόκληρη τη συμφωνία. Μου αρέσουν εξίσου η υποκριτική στον κινηματογράφο και το θέατρο. Θεωρώ όμως πως δεν συγγενεύουν, δεν είναι καν ξαδέλφια. Το να παίζεις στον κινηματογράφο είναι σαν να προσπαθείς να ανεβάσεις έναν ογκόλιθο σε έναν λόφο, αντίθετα στο θέατρο είναι σαν να ταξιδεύεις πάνω σε ένα τρένο που έχει ξεφύγει της τροχιάς του».

Διέψευσε τις έντονες φήμες που τον ήθελαν από τον Σεπτέμβριο να ξεκινά γυρίσματα στη Σάμο υποδυόμενος τον Πυθαγόρα σε ταινία αφιερωμένη στη ζωή του σπουδαίου μαθηματικού (σκηνοθεσία του Χιλιανού Ραούλ Ρουίζ). «Το ανακάλυψα κι εγώ από δημοσιεύματα. Η Πενέλοπε Κρουζ και ο Μπεν Κίνγκσλεϊ είναι φοβεροί. Πολύ θα ‘θελα να συμμετέχω, αλλά δεν ξέρω τίποτα», είπε. Ούτε για διακοπές πρόκειται να επιστρέψει στην Ελλάδα. «Είχα έρθει πριν από 2 χρόνια στη Σύμη. Αυτόν τον καιρό δεν έχω χρόνο για διακοπές. Ταξιδεύω μόνο για δουλειά», λέει. «Στην Αθήνα είχα ξαναέρθει πριν από 25 χρόνια. Δεν θα προλάβω να δω τίποτα όμως».

Οσο για το αν τον έχει επηρεάσει η οικονομική κρίση; «Δύο χρόνια πριν έχασα όλα μου τα χρήματα. Είμαι όμως τυχερός. Επέστρεψα αμέσως στη δουλειά και μπορώ να ζήσω με εξαιρετική άνεση με τα χρήματα που βγάζω. Η αλήθεια είναι πως δεν γνωρίζω πολλά από οικονομία και αγορές. Το 90% μού φαίνεται πως στηρίζεται στη μαγεία και το βουντού και το υπόλοιπο στην εικασία. Είμαι σίγουρος πως θα ξεπεράσουμε την παγκόσμια οικονομική κρίση, γιατί απλά δεν έχουμε άλλες επιλογές. Η ζωή συνεχίζεται».

* Απόψε στις 6.30 μ.μ. και 9.30 μ.μ. στο «Θέατρον» Κέντρο Πολιτισμού Ελληνικός Κόσμος (Πειραιώς 254, τηλ. 212-2540315). Εχουν απομείνει ελάχιστα εισιτήρια των 100, 120 και 150 ευρώ .

Ο έρημος, ο κακός και ο σίριαλ κίλερ

• Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΚΛΕΦΤΟΓΙΑΝΝΗ

• Ελευθεροτυπία, Τετάρτη 14 Απριλίου 2010

Τρεις πρωτιές… αστέρων για την αθηναϊκή σκηνή. Ο «αναγεννησιακός» Αμερικανός πολυκαλλιτέχνης Ρόμπερτ Γουίλσον, ο υποψήφιος για Οσκαρ συμπατριώτης του Τζον Μάλκοβιτς και ο βραβευμένος Βρετανός συγγραφέας, σκηνοθέτης και ηθοποιός Στίβεν Μπέρκοφ θα ντεμπουτάρουν, ύστερα από τις σκηνές του κόσμου, και στη σκηνή της Αθήνας.

Ο Τζον Μάλκοβιτς θα δολοφονεί γυναίκες στην «Κολασμένη Κωμωδία»

Τη μοναδική συγκυρία των τριών ανδρικών σόλο, από τις 8 ώς τις 26 Μαΐου στο «Θέατρον» του Ελληνικού Κόσμου και στο Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, την οφείλουμε στο φεστιβάλ «Θέατρο Πέρα από τα Ορια» της Αττικής Πολιτιστικής Εταιρείας.

* Εχουμε απολαύσει κάμποσες παραστάσεις του στην Αθήνα, με τελευταία την αριστουργηματικά εικονοκλαστική βερσιόν της «Οπερας της Πεντάρας» από το Berliner Ensemble. Στις 8 και 9 Μαΐου, ο ευθυτενής 69χρονος Ρόμπερτ Γουίλσον θα ερμηνεύσει, μεταμορφωμένος, στο «Θέατρον» (Ελληνικός Κόσμος, Πειραιώς 254), την «Τελευταία μαγνητοταινία του Κραπ» του Μπέκετ. Εκτός από την ερμηνεία, ο σχεδιασμός και η σκηνοθεσία ανήκουν στον σπουδαίο Τεξανό. Επρεπε να περάσει μία δεκαετία από τον «Αμλετ», έως ότου ο Γουίλσον ξανανέβει στη σκηνή ως ηθοποιός. Με το πρόσωπο βαριά μακιγιαρισμένο, ώστε να μοιάζει με ανέκφραστη, άφιλη και χωρίς ηλικία μάσκα, σε ένα γκρίζο μη-τόπο, θα ακούει και θα ξανακούει τον εαυτό του και τις σκέψεις του μέσα από μια μαγνητοταινία που είχε γράψει πριν από 40 χρόνια, την ημέρα των γενεθλίων του.

* Λίγα χιλιόμετρα μακρύτερα στην ίδια λεωφόρο, την Πειραιώς, σε μιαν άλλη σκηνή, αυτή του θεάτρου του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης (Πειραιώς 206), θα βρεθεί ο 73χρονος Στίβεν Μπέρκοφ. Μέχρι στιγμής έχουν παρουσιαστεί στην Ελλάδα πολλά θεατρικά του έργα. Μάλιστα έχει πρωταγωνιστήσει και στις «Νύφες» του Παντελή Βούλγαρη. Ηρθε η ώρα να τον δούμε επί σκηνής.

Οι σεξπιρικοί κακοί είναι πολλοί. Καθένας πάσχει από τη δική του διαστροφή, το δικό του αχαλιναγώγητο πάθος. Με τίτλο «Οι κακοί του Σέξπιρ» ο Μπέρκοφ θα παραδώσει στις 18, 19 και 20 Μαΐου ένα μεγάλο θεατρικό μάθημα. Θα μπαίνει και θα βγαίνει στο σαρκίο του Ιάγου, του Μάκμπεθ, του Σάιλοκ, του Ριχάρδου του ΙΙΙ και του Κοριολανού, σχολιάζοντάς τους ταυτόχρονα. «Ο Μπέρκοφ μπαίνει κάτω από το δέρμα των σεξπιρικών αντιηρώων με έναν τρόπο που προκαλεί και τέρπει», έχει σημειώσει ο ξένος Τύπος για μια παράσταση κοσμοταξιδεμένη: από την Ινδία, τις ΗΠΑ και τη Βραζιλία ώς το Ισραήλ.

* Ο 56χρονος Τζον Μάλκοβιτς, μένοντας πιστός στο «νοσηρό» καλλιτεχνικό πορτρέτο που σμιλεύει χρόνια, θα υποδυθεί στο «Θέατρον» έναν κατά συρροήν δολοφόνο, ρίχνοντας την αυλαία του Φεστιβάλ «Θέατρο Πέρα από τα Ορια». Στις 25 και 26 Μαΐου ο Αμερικανός πρωταγωνιστής, ντυμένος με λευκό κοστούμι, θα αποπλανεί δύο σοπράνο, πριν τις σκοτώσει.

Το έργο για «ηθοποιό, ορχήστρα και δύο σοπράνο» του Μίκαελ Στούρμιγκερ «The Infernal Comedy» (Κολασμένη Κωμωδία) -υπότιτλος: «Οι εξομολογήσεις ενός κατά συρροήν δολοφόνου»- είναι η αυτοβιογραφία του Αυστριακού συγγραφέα και δημοσιογράφου, Τζακ Ουντερβέγκερ, ο οποίος κατηγορήθηκε για σειρά δολοφονιών.

Με έργα των Μπετόβεν, Γκλουκ, Μότσαρτ, Μποκερίνι, Βέμπερ, Χάιντν και Βιβάλντι θα συνοδεύει τον ηθοποιό και τις σοπράνο η Ορχήστρα Wiener Akademie (η μουσική διεύθυνση του Μάρτιν Χασελμπέκ). Η παράσταση έρχεται στην Αθήνα, μετά τη βιεννέζικη πρεμιέρα της τον περασμένο Ιούλιο. Επόμενοι σταθμοί, το Λονδίνο και το Βερολίνο.

• Info: Οι παραστάσεις έχουν ελληνικούς υπέρτιτλους. Η προπώληση εισιτηρίων αρχίζει τη Δευτέρα. Κρατήσεις για το «Θέατρον» με πιστωτική κάρτα στο 2122540315 και μέσω ιστοσελίδας στο www. theatron254.gr.

• Εισιτήρια προπωλούνται και στα Public Συντάγματος και Πειραιά. Κρατήσεις για το Ιδρυμα Κακογιάννης με πιστωτική στο: 210-3418579, μέσω ιστοσελίδας στο: http://www.mcf.gr. *