Μνήμη Γιώργου Λαζάνη

Πέρασαν τρία χρόνια από την ημέρα που ο Γιώργος Λαζάνης έφυγε από κοντά μας. To Σάββατο, στις 12 μ., η γυναίκα του Μάρω Καμπούρη, οι συγγενείς, συνεργάτες, μαθητές και φίλοι του θα τελέσουν μνημόσυνο στον τάφο του, στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.

Μία σπουδαία μορφή του θεάτρου μας, που το υπηρέτησε με σεμνότητα, ευαισθησία και πάθος, ποιώντας ήθος, ψυχή του «Θεάτρου Τέχνης», ο Γιώργος Λαζάνης ήταν ιδιαίτερα αγαπητός, με δύναμη που συμπαρέσυρε στο όνειρο και στο προσδοκώμενο από την τέχνη. Από τους μεγάλους δασκάλους του θεάτρου, ο Γιώργος Λαζάνης μένει στη μνήμη μας ως ο ακούραστος και σεμνός καλλιτέχνης, ο αφιερωμένος και συνεπής που συνέβαλε στην αποδοχή του πρωτοποριακού θεάτρου. Αξιος συνεχιστής του οραματιστή δασκάλου του Καρόλου Κουν, άφησε πίσω του μια πολύτιμη παρακαταθήκη σαν ηθοποιός, σκηνοθέτης, δάσκαλος, αλλά και σαν αγωνιστής για τη σωτηρία του «Θεάτρου Τέχνης».

Πίσω από την κρίση στο «Θέατρο Τέχνης»

Δύσκολη μοιάζει η κατάσταση που δημιουργείται στο Θέατρο Tέχνης με το καινούργιο Δ.Σ., το οποίο έχει να αντιμετωπίσει τον θόρυβο από την αποχώρηση δύο ιστορικών στελεχών. Της Μάγιας Λυμπεροπούλου και της Ρένης Πιττακή, τις οποίες βέβαια κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει ότι αδιαφορούν για το θέατρο, στο οποίο έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και ταυτίστηκαν με τον Κάρολο Κουν.

«Εγινα εταίρος της Ελληνικής Εταιρείας Θεάτρου κατόπιν προτάσεως της Ρένης Πιττακή το φθινόπωρο του 2006, για να προσπαθήσω εκ των έσω και από κοινού να συμβάλλω, ώστε το Θέατρο Τέχνης να αποσπασθεί από την ακινησία στην οποία είχε καθηλωθεί και να πάψει να είναι “ένα θέατρο σαν όλα τα άλλα”.

Η αποτελεσματικότητα της “θεραπείας” εξαρτάται ωστόσο από την ικανότητα της “διάγνωσης”…», σημειώνει η Μ. Λυμπεροπούλου. Αντ’ αυτής υπήρξε: «μια συστηματική και συχνά κουτοπόνηρη παράκαμψη οποιασδήποτε όχι μόνο εις βάθος συζήτησης, αλλά ακόμα και προσωπικής επαφής – εκτός από τις ελάχιστες φορές που μόνη μου επεδίωξα. Oτιδήποτε διατυπώθηκε ως προβληματισμός, είτε προφορικά είτε υπό μορφήν προσωπικών επιστολών προς το Δ.Σ. (Φεβρουάριος 2007) ουδέποτε συζητήθηκε σοβαρά και υπεύθυνα. Διότι οι έως σήμερα 3 συνελεύσεις μέσα σε δύο χρόνια δεν συνιστούν σοβαρή αντιμετώπιση του προβλήματος…».

Κάνει λόγο όμως και για μια επιστολή (τη δεύτερη, όπως σημειώνει) την οποία υπέγραφε ο τότε πρόεδρος Πάνος Σακελλαριάδης και το Δ.Σ. (τον περασμένο Ιούνιο), αλλά και 11 μέλη της Εταιρείας, η οποία «αγνοήθηκε με πρωτοφανή αγένεια και αντιδημοκρατική δεοντολογία. Αγένεια κυρίως προς το πρόσωπο του Βίκτωρα Μελά, επιτίμου προέδρου της Εταιρείας και συνοδοιπόρου επί μακρόν μαζί με τον Γιώργο Σαρρή και τον Πάρι Τακόπουλο, του Κ. Κουν».

Είναι πολλά ακόμη αυτά που περιγράφει η Μάγια Λυμπεροπούλου, όπως άλλωστε και η Ρένη Πιττακή, δίνοντας την εντύπωση ότι το Θέατρο Τέχνης καιρό τώρα μοιάζει με καζάνι που βράζει.

«Είναι γνωστό ότι όλο αυτό το διάστημα μετά τον θάνατο του Γ. Λαζάνη κάποιοι από μας είχαμε θέσει επίμονα το ζήτημα της καλλιτεχνικής ταυτότητας, της φυσιογνωμίας και του προσανατολισμού του Θεάτρου Τέχνης για το αύριο. Είχαμε διατυπώσει, κατόπιν προτροπής του Δ.Σ., σκέψεις και προτάσεις, είχαμε ακόμη αναφερθεί και σε ονομαστικές λύσεις. Το Δ.Σ. υποτίθεται ότι συζήτησε, ενώ επί της ουσίας παρέκαμψε και αγνόησε όλον τον σχετικό προβληματισμό. Αντί γι’ αυτό επιδόθηκε στην κατασκευή ενός δήθεν νέου καταστατικού, για να “προικοδοτήσει” την Εταιρεία με τη θέση ενός “Διευθυντή” σε… κενό αέρος».

«Σαν όλα τα άλλα»

Η γνωστή ηθοποιός σημειώνει ότι δεν έγινε συζήτηση για το ζητούμενο, δηλαδή το αυριανό πρόσωπο του Θεάτρου Τέχνης, και κατηγορεί το Δ.Σ. ότι με «επιδέξιες» ισορροπίες και «ευφυείς» συσχετισμούς στο εσωτερικό του μπορούσε πλέον να αναλάβει δράση. «Δράση όμως προς τι; Προς διαχείριση ενός θεάτρου σαν όλα τα άλλα ή μήπως προς δικαίωση της μεταφυσικής/συναισθηματικής θεωρίας περί “επιστροφής των παλιών στελεχών-μαθητών του Κουν” στη βιτρίνα, είτε με την ιδιότητα του καλλιτέχνη είτε με τον μανδύα του διοικητικού παράγοντα ή και με τα δύο». Υπενθυμίζει ότι σε λίγο καιρό συμπληρώνονται 22 χρόνια από τον θάνατο του Κουν και πως δεν μπορούν να έχουν πια θέση δράσης «οι εξορκισμοί και τα υποκατάστατα».

Υπογραμμίζει, τέλος, ότι η αστική μη κερδοσκοπική «Ελληνική Εταιρεία Θεάτρου» δημιουργήθηκε πριν από 40 χρόνια χάριν του Θεάτρου Tέχνης, «ενώ σήμερα, αντίστροφα, το Θ. Τέχνης φαίνεται να υπάρχει δυστυχώς όσο και όπως υπάρχει χάριν της εταιρείας αυτής».

Τιμητικές προβολές – μνήμη του Γιώργου Λαζάνη

Ο Γιώργος Λαζάνης στον «Οιδίποδα Τύραννο» σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν

Σήμερα συμπληρώνονται δύο χρόνια από το θάνατο του σπουδαίου ηθοποιού και σκηνοθέτη Γιώργου Λαζάνη. Το «Θέατρο Τέχνης», θέλοντας να τιμήσει τη μνήμη του, θα προβάλει, σήμερα, στο «Υπόγειο», μαγνητοσκοπημένες δύο από τις σημαντικότερες παραστάσεις στις οποίες πρωταγωνίστησε. Συγκεκριμένα, σήμερα, στις 3μμ θα προβληθεί η παράσταση «Αχαρνείς» του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν και λίγο αργότερα, στις 5μμ, ο «Μινέττι» του Τόμας Μπέρνχαρντ, σε σκηνοθεσία Γιώργου Λαζάνη – Κωστή Καπελώνη. Οι προβολές και των δύο παραστάσεων είναι με ελεύθερη είσοδο.

Ο Γιώργος Λαζάνης, αν και ανήμπορος τα τελευταία χρόνια της ζωής του, αγωνιζόταν για τη διάσωση του «Θ. Τ.», αυτής της μεγάλης ιστορικής σημασίας και αξίας «κιβωτού» του κατοχικού, μεταπολεμικού και μεταπολιτευτικού θεάτρου μας. Θεάτρου που καινοτόμησε ρεπερτοριακά και αισθητικά επί δεκαετίες, συνέβαλε καθοριστικά για μια ουσιώδη και σύγχρονη ερμηνεία του αρχαίου δράματος, ανέδειξε ουκ ολίγους δραματουργούς, συνθέτες, σκηνοθέτες και διαμόρφωσε δεκάδες ταλαντούχους ηθοποιούς -στελέχη του θεάτρου μας. Και το μερίδιο συμμετοχής του Γιώργου Λαζάνη σ’ όλα τα επιτεύγματα του «Θεάτρου Τέχνης» ήταν – ποσοτικά και ποιοτικά – πολύ μεγάλο, σ’ όλα τα πενήντα πέντε χρόνια της αποκλειστικά «ταμένης» στο «Θέατρο Τέχνης» ζωής και προσφοράς του.

Δύο χρόνια από τον θάνατο του Γιώργου Λαζάνη

Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν-Υπόγειο
Πεσμαζόγλου 5
ΑΘΗΝΑ, Κέντρο
210-3222760

Από 5/12/2008 Εως 5/12/2008
Ώρα 3:00

Την Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου συμπληρώνονται δύο χρόνια από τον θάνατο του Γιώργου Λαζάνη.
Το Θέατρο Τέχνης θέλοντας να τιμήσει τη μνήμη του, θα προβάλει την ημέρα αυτή, μαγνητοσκοπημένες δύο από τις σημαντικότερες παραστάσεις στις οποίες πρωταγωνίστησε.
Συγκεκριμένα, την Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2008, στις 15:00 θα προβληθεί η παράσταση «Αχαρνείς» του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν και λίγο αργότερα, στις 17:00, ο «Μινέττι» του Τόμας Μπέρνχαρντ σε σκηνοθεσία Γιώργου Λαζάνη – Κωστή Καπελώνη.

Οι προβολές και των δύο παραστάσεων είναι με ελεύθερη είσοδο.