Το σκαρί του Μόμπι Ντικ… επί σκηνής

• Η θεατρική ομάδα «Πίκουοντ» ανοίγει τα φτερά της με τον «Γλάρο» του Τσέχοφ

Δύο ηθοποιοί, απόφοιτοι της σχολής του Εμπρός, η Αγγελική Παπαθεμελή και ο Δημήτρης Ξανθόπουλος, αποφάσισαν, με την παρακίνηση του συγγραφέα και φίλου τους Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη, να ανοιχτούν στα βαθιά: με το σκαρί του «Μόμπι Ντικ» ως τίτλο της θεατρικής τους ομάδας, ήτοι «Πίκουοντ», ανοίγουν τα φτερά τους με τον «Γλάρο» του Αντον Τσέχοφ, σε μετάφραση της Ξένιας Καλογεροπούλου .

«Είπαμε να δοκιμάσουμε και να δοκιμαστούμε» λέει ο ηθοποιός, που σε αυτή την πρώτη παραγωγή ανέλαβε για πρώτη φορά να σκηνοθετήσει. «Αυτοχρηματοδοτούμενοι ουσιαστικά» συμπληρώνει, «ελπίζουμε να τα καταφέρουμε όλοι μαζί και να μοιραστούμε το όνειρό μας με το κοινό». Η επιλογή του έργου έχει να κάνει με το ίδιο το θέμα που πραγματεύεται ο «Γλάρος»: την αγωνία για το καινούργιο, τις νέες φόρμες, το αυθεντικό.

«Για μας έχει σημασία να κάνουμε θέατρο που θα βγαίνει από την ψυχή μας, και αυτό είναι που κρατάμε από τα χρόνια στη σχολή και στο θέατρο του Εμπρός και από τους δασκάλους μας- τον Τάσο Μπαντή, τη Ράνια Οικονομίδου, τον Δημήτρη Καταλειφό. Για μας στο κέντρο είναι πάντα ο άνθρωπος, η ανθρώπινη κατάσταση και όχι τα λούσα και τα φανταχτερά. Αυτό άλλωστε είναι και ο Τσέχοφ». Χρησιμοποιώντας όλα όσα έχουν διδαχθεί, δούλεψαν όλοι εδώ και πέντε μήνες όλους τους ρόλους, έτσι ώστε να μάθουν το έργο.

Οσο για τον χώρο, επέλεξαν ένα μη θεατρικό, επιδιώκοντας συνειδητά να καταργήσουν την απόσταση ανάμεσα στη σκηνή και το κοινό, στους ηθοποιούς και τους θεατές. «Η χρήση, εξάλλου, του πραγματικού χώρου ως σκηνικού ενισχύει την αίσθηση ότι δεν βρισκόμαστε σε ένα φανταστικό “αλλού”, αλλά όλα συμβαίνουν εδώ και τώρα» εξηγούν. [ΤΟ ΒΗΜΑ, Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2010]