Η «Ηλέκτρα» του Σουζούκι και η δυσκολία της επικοινωνίας

• Ηρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1985, και παρουσίασε στους Δελφούς τους «Τρωάδες». Από τότε έχει έρθει αρκετές φορές ο Ταντάσι Σουζούκι, εκπλήσσοντάς μας κάθε φορά με την προσέγγισή του στο αρχαίο δράμα. Αυτή τη φορά ο Ταντάσι Σουζούκι μας καλεί να δούμε την «Ηλέκτρα» του Ευριπίδη, σε μια και μοναδική παράσταση, την Κυριακή 14 Ιουνίου, στο θέατρο «Αττις».

• Χθες το μεσημέρι, στο θέατρο «Αττις», ο Ταντάσι Σουζούκι μας μίλησε για την οπτική του. «Είναι μια σημαντική παράσταση», είπε ο Σουζούκι, «γιατί μέσω αυτής εκφράζουμε θέματα της σύγχρονης εποχής. Ενα από τα μηνύματά της είναι ότι στην εποχή της υψηλής τεχνολογίας και της παγκοσμιοποίησης, η επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Πιστεύω ότι ενώ θέλουμε να φέρουμε τον άνθρωπο κοντά, μέσα από την ιλλιγιώδη εξέλιξη της τεχνολογίας, τελικά τον απομακρύνουμε. Πρόκειται για ένα έργο, που αν και γράφτηκε πριν από 2.000 χρόνια, μιλάει ακριβώς γι’ αυτό το ζήτημα. Χαρακτήρες όπως η Ηλέκτρα και ο Ορέστης, υπάρχουν σήμερα γύρω μας, κι αυτό ήταν το κίνητρο γι’ αυτή την παράσταση», είπε ο Ιάπωνας σκηνοθέτης.

• Ο Ταντάσι Σουζούκι και η ομάδα του SCOT κάνει αυτή την περίοδο μια παγκόσμια περιοδεία. Ενας από τους σταθμούς του είναι η παράσταση της Κυριακής, όχι μόνο γιατί κάθε φορά επιστρέφει στην Ελλάδα με νοσταλγία, αλλά και γιατί εδώ έχει πολλούς φίλους. Η «Ηλέκτρα» του, με νέα φόρμα, είναι βασισμένη σε κείμενα του Ευριπίδη και του Χόφμανσταλ. Και στην παράστασή του, το έργο διαδραματίζεται σ’ ένα ψυχιατρείο -μια αναπαράσταση της κοινωνίας- όπου οι άρρωστοι δεν μπορούν να επικοινωνήσουν και ζητούν τη βοήθεια των γιατρών. «Ολοι οι χαρακτήρες παρουσιάζονται ως τρελοί, γιατί θέλω να πω ότι χρειάζονται ένα φάρμακο γι’ αυτή την αρρώστια. Ομως οι γιατροί είναι σαν τους πολιτικούς. Αντί να θεραπεύουν, εντείνουν το πρόβλημα. Ο σκοπός του θεάτρου είναι αφύπνιση», είπε ο Σουζούκι, που στις παραστάσεις του προσπαθεί να συνδυάσει το λόγο του αρχαίου ελληνικού δράματος και την παράδοση της σωματικότητας του ιαπωνικού θεάτρου. «Στην “Ηλέκτρα” προσπαθώ να ενώσω τις δύο αυτές φιλοσοφίες».

• Της Ολγας Σελλα, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 12/6/2009