Daily Archives: 1 Ιουνίου, 2009

Ο Σωκράτης περιοδεύει στη Γαλλία

«Ερως καλός», «ουδείς εκών κακός», «εν οίδα ότι ουδέν οίδα», «γνώθι σεαυτόν». Τα αποφθέγματα του Σωκράτη, τα υπαρξιακά και φιλοσοφικά ερωτήματα που ενέπνευσαν το έργο των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, στοχαστών και καλλιτεχνών, απασχολούν τον σύγχρονο κόσμο ή τα ισοπέδωσε ο τεχνοκρατικός πολιτισμός;

Η Αναστασία Πολίτη αυτό τον καιρό εκτός από τις παραστάσεις δίνει και συναυλίες με τίτλο «Γιορτή Πανός με φόντο το Αιγαίο»

Η Αναστασία Πολίτη αυτό τον καιρό εκτός από τις παραστάσεις δίνει και συναυλίες με τίτλο «Γιορτή Πανός με φόντο το Αιγαίο»

Αυτός ο προβληματισμός βρίσκεται στο επίκεντρο της καλλιτεχνικής δραστηριότητας της Αναστασίας Πολίτη. Η Ελληνίδα σκηνοθέτις, ηθοποιός και τραγουδίστρια, που ζει από το 1989 στη Γαλλία, παρουσιάζει τον τελευταίο καιρό με τον θίασό της «ΗΡΙΝΝΑ», που τον δημιούργησε το 1994, ένα φιλόδοξο θεατρικό δίπτυχο με τίτλο «Ο Σωκράτης ανάμεσά μας».

«Θέλησα να είμαι παρούσα στον γαλλικό θεατρικό χώρο με ένα ερευνητικό και τρυφερό βλέμμα για την κληρονομιά της Ελλάδας», μας εξηγεί. «Στόχος μου είναι να περάσει η ιστορία του Σωκράτη στο κοινό με σειρά από εκδηλώσεις, ανάγνωση κειμένων, διαλέξεις, συζητήσεις με συγγραφείς, ποιητές και φιλοσόφους, παραστάσεις σε σχολεία και πανεπιστήμια. Τέσσερα χρόνια τώρα εργάζομαι επάνω στη μορφή του Σωκράτη και τον ανθρωπισμό, όπως τον είχαν αντιληφθεί οι αρχαίοι Ελληνες. Για το πρόγραμμα αυτό, που τελεί υπό την αιγίδα της ελληνικής πρεσβείας στο Παρίσι, ο θίασός μου ΗΡΙΝΝΑ έλαβε πολύ σημαντική οικονομική και διοικητική υποστήριξη από τη νομαρχία της περιφέρειας Ile de France, που μας δίνει επίσης τη δυνατότητα να παρουσιάσουμε παραστάσεις σε δημοτικές αίθουσες. Μια άλλη δραστηριότητα του θιάσου είναι συναυλίες με τίτλο «Γιορτή Πανός με φόντο τη θάλασσα του Αιγαίου». Με πλαισιώνουν στο τραγούδι οι μουσικοί Γιάννης Βλάχος, Φαντέλ Μεσαουντί και απαγγέλλουμε ποίηση με την Αμίνα Χαμουτέν».

  • Με ποιον τρόπο μπορεί να γίνει σήμερα μία επαναπροσέγγιση της φιλοσοφίας του Σωκράτη;

«Η προσέγγιση του φιλοσόφου στη θεατρική μου εργασία γίνεται με το δίπτυχο «Ο Σωκράτης ανάμεσά μας» που περιλαμβάνει δύο έργα. Το πρώτο είναι «Ο Σωκράτης μού είπε», που έγραψε για μας ο τελευταίος μεγάλος σουρεαλιστής συγγραφέας Σαράν Αλεξαντριάν, φίλος του Αντρέ Μπρετόν. Συνδέει τη σημερινή εποχή με την αρχαιότητα, παρουσιάζοντας μία σύγχρονη νεαρή γυναίκα να περιπλανιέται στην Πλάκα αναζητώντας τον δρόμο της ανάμεσα στο παρελθόν και στο παρόν. Το δεύτερο είναι το «Καμπαρέ του Σωκράτη». Ο φιλόσοφος δεν άφησε δικά του γραπτά κείμενα. Ετσι πραγματοποίησα μοντάζ κειμένων από την «Απολογία του Σωκράτη» και το «Συμπόσιο» του Πλάτωνα και τις «Νεφέλες» του Αριστοφάνη».

  • Η εργασία σας γύρω από τα αρχαία κείμενα είναι καθοριστική καλλιτεχνική σας επιλογή. Με ποιο κίνητρο;

«Δεν μένω με το βλέμμα καρφωμένο στην αρχαία Ελλάδα, είμαι καλλιτέχνης πολίτης του κόσμου. Στα παιδιά, στους νέους, θέλω να μεταδώσω ότι πρέπει να πάρουμε το καλύτερο από κάθε πολιτισμό. Μια βασική έρευνα στη δουλειά μου είναι επίσης πώς να ανακαλύψουμε ξανά μία έννοια ιερότητας, ανεξάρτητα από τις θρησκείες. Πιστεύω ότι πρέπει να αντιπαρατεθούμε στη μόδα του «μηδενισμού» και να αντιμετωπίσουμε την παγκοσμιοποίηση και τα σημερινά αδιέξοδα της κρίσης, αντλώντας αξίες από την αστείρευτη πηγή των αρχαίων ελληνικών κειμένων. Μπορούν να δώσουν απαντήσεις, να υψώσουν τον άνθρωπο για να ξεπεράσει τις δυσκολίες και να αναδημιουργήσει έναν καλύτερο κόσμο».

  • Στις παραστάσεις και τα ρεσιτάλ σας αναφέρεστε σε γεγονότα από την επικαιρότητα στην Ελλάδα, στη Μεσόγειο. Ποιο είναι το μήνυμά σας;

«Στο ρεσιτάλ «Γιορτή Πανός με φόντο το Αιγαίο» θέλησα να μεταφέρω στον κόσμο σκέψεις και συναισθήματα για τα όσα γίνονται στη χώρα μας, τον κοινωνικό αναβρασμό, την καταπίεση, τους πολέμους. Στις παραστάσεις μας υπάρχουν και μεσανατολικά πολιτιστικά στοιχεία. Θέλω να περάσω το μήνυμα ότι σ’ αυτό τον χώρο που λέγεται Μεσόγειος θα πρέπει να συνυπάρξουν όλες οι κουλτούρες, πέρα από διαχωριστικές γραμμές και ρατσισμό. Λέω στα παιδιά που βλέπουν τις παραστάσεις μας ότι στη Μεσόγειο είμαστε στο σταυροδρόμι της Δύσης, της Ανατολής, των Βαλκανίων. Και ότι μπορεί κανείς να είναι διαφορετικός αλλά να συνυπάρχει ειρηνικά. Το μήνυμα που θέλω να περάσω στο κοινό είναι ότι μπορείς να έχεις δική σου ταυτότητα μένοντας ανοιχτός στους άλλους». *

  • Της ΗΡΑΣ ΦΕΛΟΥΚΑΤΖΗ, Ελευθεροτυπία, Δευτέρα 1 Ιουνίου 2009

Υπέροχες… τρελές

//

Ικανοποιημένος έφυγε ο κόσμος το βράδυ της Παρασκευής από το «Παλλάς», όπου γέλασε με την ψυχή του με το μιούζικαλ «Το κλουβί με τις τρελές». Μια χορταστική παράσταση- άρχισε στις 21.00 και ολοκληρώθηκε στις 24.00- που δύσκολα μπορείς να ξεχάσεις, με εντυπωσιακά- φανταχτερά σκηνικά και κοστούμια, έξυπνες ατάκες και τον Σταμάτη Φασουλή ακούραστο στη σκηνή να δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας, όπως και όλους τους άλλους πρωταγωνιστές. Τον Γιάννη Μπέζο, τη Νέλλη Γκίνη, τον Θόδωρο Κατσαφάδο, τον Μέμο Μπεγνή, τον Αλέξανδρο Μυλωνά, την Νταίζη Σεμπεκοπούλου, τη Σοφία Φαραζή, ενώ ξεχωριστή νότα αποτέλεσε το οκταμελές ανδρικό μπαλέτο. Η ήρεμη ζωή τού γκέι ζευγαριού, Σταμάτης Φασουλής (Αλμπέν- Ζαζά) – Γιάννης Μπέζος (Ζορζ), που είναι ιδιοκτήτες του καμπαρέ «Το κλουβί με τις τρελές», αναστατώνεται από τον επικείμενο γάμο του γιου (Μέμος Μπεγνής) τού ενός (Γιάννης Μπέζος) με την κόρη ενός συντηρητικού πολιτικού (Σοφία Φαραζή). Μόλις ο γιος γνωστοποιεί την απόφασή του, αρχίζει ένας αγώνας δρόμου ώστε να κρύψουν το «Κλουβί» μη τυχόν και… προδοθούν. Και για να τα καταφέρουν τοποθετούν στο σπίτι έναν τεράστιο Εσταυρωμένο. Όμως το κερασάκι στην τούρτα ήταν μια διαφορετική παράσταση με «Το κλουβί με τις τρελές»- μόλις 20 λεπτών- που είχαν ετοιμάσει οι ταξιθέτριες και παρουσίασαν σε σκηνικό που ετοίμασαν οι ίδιες αμέσως μετά τα μεσάνυχτα στο φουαγιέ, σατιρίζοντας τους ηθοποιούς- αυτή τη φορά αποτελούσαν το κοινό και δεν μπορούσαν να συγκρατήσουν τα γέλια τους. Μπορεί χτες να έπεσε η αυλαία με τις «Τρελές» στο «Παλλάς», όμως θα ξαναδούμε το μιούζικαλ τον Οκτώβριο στην Αθήνα. Με το καλό. [Β.Λ., Δίκτυο, ΤΑ ΝΕΑ: Δευτέρα 1 Ιουνίου 2009]

Οι κύκλοι της «Κόλασης».

//

  • «Πώς να παρουσιάσεις τον Θεό ή το απόλυτο κακό;» αναρωτιέται ο Ρομέο Καστελούτσι, που φέρνει την «Κόλαση» της «Θείας Κωμωδίας» του Δάντη στην Πειραιώς 260 (Χώρος Δ) στις 21.00, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών. Η «Θεία Κωμωδία» του Δάντη στη θεαματική εκδοχή του Ρομέο Καστελούτσι, που εξασφάλισε για το καλοκαίρι ο Γιώργος Λούκος, είναι μια σπουδαία παραγωγή που προκάλεσε ενθουσιασμό στο Φεστιβάλ της Αβινιόν, όπου παίχτηκε πέρυσι. Η τριλογία «Κόλαση- Καθαρτήριο- Παράδεισος» δεν είναι στημένη πάνω στους συμβατικούς θεατρικούς κώδικες, αφού δεν θα ακούσουμε τον ποιητικό λόγο ούτε θα δούμε μια αναπαράσταση της αλληγορικής περιήγησης του ποιητή στους εννέα κύκλους της Κόλασης, στις επτά ανοδικές στεφάνες του Καθαρτηρίου, στις εννέα σφαίρες του Παραδείσου και το ουράνιο ρόδο. Οι ριζοσπαστικές, οραματικές προτάσεις του Καστελούτσι προσεγγίζουν την τριλογία του Δάντη εικαστικά, οντολογικά. «Δεν έχουμε ένα έργο μελέτης, αλλά ένα έργο φαντασίας πάνω στις λέξεις Κόλαση, Καθαρτήριο, Παράδεισος. Η σύλληψη είναι να φανταστείς κάτι που δεν μπορείς να δεις. Πώς θα παρουσιάσεις π.χ. τον Θεό ή το απόλυτο κακό; Μετασχηματίζεται σε κινήσεις, εικόνες, ήχους, σε σχέση με τον αιώνιο χρόνο, πάνω στην ψυχολογική και θεολογική δομή» λέει ο Ρομέο Καστελούτσι. Ερμηνεύουν οι Αlessandro Cafiso, Μaria Luisa Cantarelli, Εlia Corbara, Sara Dal Corso, Silvia Costa, Μanola Μaiani, Luca Νava, Gianni Ρlazzi, Stefano Questorio, Sergio Scarlatella, Silvano Voltolina. Εισιτήρια: 30, 20 και 15 (φοιτητικό) ευρώ. Πληροφορίες τηλ. 210-3272.000.

ΙΝFΟ

«Κόλαση» του Ρομέο Καστελούτσι, βασισμένη στη «Θεία Κωμωδία» του Δάντη, στην Πειραιώς 260 (Χώρος Δ) στις 21.00, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών. Εισιτήρια: 30, 20 και 15 (φοιτητικό) ευρώ. Πληροφορίες, τηλ. 210-3272.000.

ΤΑ ΝΕΑ: Δευτέρα 1 Ιουνίου 2009

//

Η Φαίδρα, το σεληνόφως και ο Επιτάφιος. Γ. ΡΙΤΣΟΣ: ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΥΝΑΥΛΙΑ

  • Τέσσερις παραστάσεις και μία συναυλία περιλαμβάνει το αφιέρωμα του Ελληνικού Φεστιβάλ στον Γιάννη Ρίτσο. Στην εκατονταετηρίδα Γιάννη Ρίτσου (εκατό χρόνια από τη γέννησή του) συμμετέχει το Ελληνικό Φεστιβάλ με ένα αφιέρωμα, το οποίο περιλαμβάνει τέσσερις θεατρικές παραστάσεις ποιημάτων του και μία συναυλία σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη.
  • Αν και το αφιέρωμα δεν φιλοδοξεί να δείξει τη μορφική ποικιλία του ογκώδους έργου του, κάνει ωστόσο ανοίγματα για να δει κανείς τη γοητεία ενός κόσμου αυτοβιογραφικού, που αναπλάθει λυρικά την ελληνική κοινωνία στην κρίσιμη περίοδο των δεκαετιών 1950-70. Στην Αθήνα το Φεστιβάλ ανοίγει αυλαία με τις δραματικές συνθέσεις: «Η σονάτα του σεληνόφωτος» που σκηνοθετεί και αποδίδει η Ρούλα Πατεράκη, «Φαίδρα» που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Λιγνάδης και ερμηνεύει η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και «Όταν έρχεται ο ξένος», με τον Ακύλα Καραζήση, σε σκηνοθεσία Βίκτορα Αρδίτη. Στο Ηρώδειο θα δοθεί συναυλία με τα έργα του «Επιτάφιος», «Ρωμιοσύνη» και «Δεκαοκτώ λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας» σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη. Στη Μικρή Επίδαυρο ο Δημήτρης Μαυρίκιος θα παρουσιάσει «Το τερατώδες αριστούργημα», με τη Λυδία Φωτοπούλου.
  • «Άφησέ με να ΄ρθω μαζί σου. Τι φεγγάρι απόψε!» Εμβληματικοί στίχοι από τον ποιητικό μονόλογο της πολυπαιγμένης αιώνιας «Σονάτας» (1956 Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης). Αυτή τη φορά, η γυναικεία περσόνα ενσαρκώνεται από τη Ρούλα Πατεράκη. Στην παράστασή της ο ποιητικός μονόλογος αντλώντας από τα προσωπικά πάθη, τους πόθους, τις αγωνίες και τη σύγχρονη πραγματικότητα απευθύνεται σε έναν σιωπηλό ακροατή, έναν πιανίστα που παίζει «ζωντανά» επί σκηνής (σκηνικά- κοστούμια: Άγγελος Μέντης, σύμβουλος μουσικής: Δημήτρης Καμαρωτός, φωτισμοί: Αλέκος Γιάνναρος, επιμέλεια κίνησης: Μπέτυ Δραμισιώτη). Στον δραματικό μονόλογο της «Φαίδρας» ο Δημήτρης Λιγνάδης θα επιχειρήσει να τοποθετήσει το μυθικό στοιχείο στη σημερινή, τεχνολογική εποχή, με την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη να αποδίδει τον μακρόσυρτο δραματικό μονόλογο της ηρωίδας, η οποία βιώνει τον ερωτικό πόνο από έναν καταδικασμένο έρωτα, σε μια σύντηξη του μύθου με το ιστορικό και κοινωνικό πλαίσιο της σύγχρονης Ελλάδας (σκηνικά- κοστούμια: Εύα Νάθενα. Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης. Συμμετέχει ακόμα ένας ηθοποιός).
  • Διαφορετικής μορφής έργο (εναλλαγή πρωτοπρόσωπης και τριτοπρόσωπης αφήγησης) αποτελεί το «Όταν έρχεται ο Ξένος» (1958). Στην παράσταση του Βίκτωρα Αρδίττη ο Ακύλλας Καραζήσης θα ερμηνεύσει τον ακάλεστο άγνωστο, που φτάνει σε ώρα πένθους για να μιλήσει για τον «χαμένο και ξανακερδισμένο» χρόνο, όπου ο μύθος αναπλάθεται με το σήμερα και η προσωπική εμπειρία με την ιστορία (σκηνικά- κοστούμια: Αντώνης Δαγκλίδης, μουσική: Δημήτρης Καμαρωτός, φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης). Αλλαγή ύφους και μορφής με μια ελεύθερη σκηνική απόδοση του «Τερατώδους αριστουργήματος» (1977), που θα σκηνοθετήσει ο Δημήτρης Μαυρίκιος στο μικρό θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου. Και επειδή το «Τερατώδες αριστούργημα» είναι μια παραληρηματική αυτοβιογραφία του Ρίτσου με χειμαρρώδη λόγο (10.000 λέξεις χωρίς κανένα σημείο στίξης), ο σκηνοθέτης κάνει μια παράσταση πάνω στη ζωή και το έργο του ποιητή αντλώντας από την πολυσημία των αντίθετων λέξεων του τίτλου (ερμηνευτές: Λυδία Φωτοπούλου, Τατιάνα Παπαμόσχου κ.ά.).

ΙΝFΟ

«Φαίδρα» (1, 3, 4, 5/6), «Όταν έρχεται ο ξένος» (1, 2, 3, 5/6), «Η Σονάτα του σεληνόφωτος» (2, 3, 4, 5/6) στην Πειραιώς 260. Συναυλία Μίκη Θεοδωράκη (10/6), στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού.

* «Το τερατώδες αριστούργημα» (24, 25/7) στη Μικρή Επίδαυρο. (Εκδοτήρια Ελληνικού Φεστιβάλ: Πανεπιστημίου 39- εντός στοάς Πεσμαζόγλου- τηλ. 210-3272.000 και αγορά εισιτηρίων on line: www. greekfestival.gr)

«Τη Ρωμιοσύνη μη την κλαις»

  • Στίχοι παρηγορητικοί στην επαναστατική μουσική του Μίκη Θεοδωράκη, που ένωσαν εκατομμύρια Έλληνες εντός και εκτός συνόρων. Τα ποιήματα του Γιάννη Ρίτσου συνάντησαν το μεγάλο κοινό όταν έγιναν τραγούδια από τον Μίκη Θεοδωράκη. Η Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης» θα αποδώσει τους τρεις κορυφαίους καρπούς αυτής της συνεργασίας: τα έργα «Επιτάφιος» (1960), «Ρωμιοσύνη (1966) και «Δεκαοκτώ λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας» (1973). Η συναυλία θα δοθεί στο Ηρώδειο με ερμηνευτές τους Νένα Βενετσάνου, Δημήτρη Μπάση, Καλλιόπη Βέττα και Αλέξανδρο Χατζή.
  • Της Έλενας Δ. Χατζηιωάννου, ΤΑ ΝΕΑ: Δευτέρα 1 Ιουνίου 2009

Μια μικρή «Επίδαυρος» στον Κίσσαβο

Λάρισα

Ηταν ένα παλιό λατομείο. Θα ξαναλειτουργήσει στις αρχές Ιουλίου. Όχι όμως ως τέτοιο, αλλά ως ένα σύγχρονο ανοιχτό Θέατρο, στις πλαγιές του Κισσάβου, απέναντι από τον Όλυμπο και αντικριστά στα Τέμπη και το Δέλτα του Πηνειού. Πρόκειται για το θέατρο στο Ομόλιο του δήμου Ευρυμενών της Λάρισας, το οποίο κατασκευάστηκε στα πρότυπα των αρχαίων θεάτρων.

Σύμφωνα με τη μελέτη έχει 800 περίπου θέσεις μία μεγάλη σκηνή, κόστισε περί το 1 εκ. ευρώ  και σχεδιάστηκε για να μπορεί να καλύπτει και άλλες πολιτιστικές δραστηριότητες, όπως συναυλίες, εκθέσεις, ομιλίες και άλλα καλλιτεχνικά δρώμενα του Νομού.
Αναμένεται δε να εξελιχθεί σε μία από τις σημαντικότερες κυψέλες πολιτισμού για το νομό και την περιοχή με δυνατότητα να αποτελέσει πανελλήνιο σημείο αναφοράς. Ο νομάρχης Λάρισας Λουκάς Κατσαρός φιλοδοξεί να καταστήσει  το συγκεκριμένο θέατρο μια «μικρή Επίδαυρο»  για το νομό, ενώ  ο δήμαρχος Ευρυμενών Δ.Τσιτσές κάνει λόγο για σημαντικό έργο που θα αναβαθμίσει την περιοχή τουριστικά προσελκύοντας τους καλοκαιρινούς μήνες πολλούς επισκέπτες.
Το υπάρχον κτίσμα έτσι όπως διαμορφώθηκε διαθέτει: αποδυτήρια και βοηθητικούς χώρους ηθοποιών (στο ισόγειο) αλλά και μια αρκετά μεγάλη αίθουσα συγκεντρώσεων ικανή να φιλοξενεί εκδηλώσεις και εκθέσεις  ακόμη και το χειμώνα. Μεγάλο βάρος δόθηκε και στη διαμόρφωση των εξωτερικών χώρων, έγιναν πετρόκτιστοι τοίχοι, πλακόστρωτοι διάδρομοι, χώροι με πράσινο αλλά και μεγάλοι και άνετοι χώροι για πάρκινγκ, ώστε να διευκολύνεται η προσέλευση των επισκεπτών.

  • enet.gr, 13:05 Κυριακή 31 Μαΐου 2009