Ο σκηνοθέτης και καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας μιλά για το έργο του Μάριου Ποντίκα που ανεβαίνει στη σκηνή ξανά έπειτα από τριάντα χρόνια
Ενα έργο που καθόρισε την ιστορία του Θεσσαλικού Θεάτρου επιστρέφει ξανά στη σκηνή του. Η «Διαθήκη» του Μάριου Ποντίκα παρουσιάζεται από το ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας – «Θεσσαλικό Θέατρο», που λειτουργεί πλέον υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Κώστα Τσιάνου. Το έργο είναι εμπνευσμένο από το αριστουργηματικό διήγημα του Δημήτρη Χατζή «Η διαθήκη του καθηγητή».
Η «Διαθήκη» πρωτοπαρουσιάστηκε από το Θεσσαλικό Θέατρο την περίοδο 1977-1978 με εξαιρετική επιτυχία και προσδιόρισε τη φυσιογνωμία του ιστορικού θεάτρου. Ο Μάριος Ποντίκας χαρακτήρισε τη διασκευή του ως «Προσχέδιο σκηνικής μυθιστορίας», που γράφτηκε κατόπιν παραγγελίας και για τους σκοπούς του Θεσσαλικού Θεάτρου. «Η επιθυμία μας τότε ήταν να γεννηθούν νέα ελληνικά έργα που θα αφορούσαν κυρίως τη ζωή και τα προβλήματα της περιφέρειας, με τις ιδιαιτερότητές της. Η σκέψη μας να θεατροποιηθεί το αριστουργηματικό διήγημα του Δημήτρη Χατζή «Η Διαθήκη του καθηγητή» ήταν κοινή και τη δέχτηκαν με ενθουσιασμό και ο Δημήτρης Χατζής και ο Μάριος Ποντίκας, που θα έκανε τη θεατρική διασκευή», εξηγεί ο Κώστας Τσιάνος, που σκηνοθετεί την παράσταση.
Το έργο αναφέρεται στην ταραγμένη, μετεμφυλιακή περίοδο και όσα διαδραματίζονταν τότε αντιστοιχούν σε όσα μολύνουν τη σημερινή μας κοινωνία. Ζωντανό, συναρπαστικό, καθαρά ελληνικό, με σπαρταριστό αληθινό λόγο, δεν του λείπει το χιούμορ και η σάτιρα που συνοδεύεται από μουσική και τραγούδια, τα οποία προκύπτουν μέσα από τη δράση.
Πρόκειται για μια «καυστική σάτιρα, ηθών και εθίμων, κάθε φαύλου κατεστημένου, που προσπαθεί να ξεσκεπάσει το πρόσωπο της εξουσίας, τα γρανάζια που την κινούν και να αποκαλύψει την παρακμή των αξιών, των θεσμών και των ανθρώπων που ζουν σε μια επαρχιακή πόλη στα δύσκολα μετεμφυλιακά χρόνια», τονίζει ο σκηνοθέτης. Ομως, στη «σαπίλα» αυτή ο καθηγητής Ραλλίδης της διαθήκης βλέπει τη διαφθορά και απομονώνεται, «απροσπέλαστος» για να μείνει αμόλυντος, με την ελπίδα πως η νέα γενιά θα δημιουργήσει καλύτερες συνθήκες ζωής. «Δυστυχώς, αν και το έργο αναφέρεται σε μια παλαιότερη εποχή, δείχνει σαν να γράφτηκε για όσα φοβερά συμβαίνουν σήμερα και η μόνη ελπίδα μας και πάλι στηρίζεται στη νέα γενιά, που δείχνει να ασφυκτιά με όσα εμείς οι παλιοί της παραδώσαμε και να αντιδρά, αποφασισμένη να διεκδικήσει όσα δικαιούται», τονίζει και καταλήγει: «Φυσικά την παράσταση την αφιερώνουμε στους νέους μας».
Τα σκηνικά – κοστούμια φιλοτέχνησε ο Αγγελος Μέντης, ενώ η μουσική και τα τραγούδια είναι του Διονύση Τσακνή. Παίζουν: Τάκης Χρυσικάκος, Περικλής Καρακωνσταντόγλου, Παντελής Παπαδόπουλος, Χρήστος Νίνης, Δημήτρης Καλατζής, Δημήτρης Παλαιοχωρίτης, Σπύρος Τσεκούρας, Δημήτρης Μυλωνάς, Φανή Γέμτου, Πόπη Πελτεκοπούλου και η Λίλλυ Μελεμέ.
θέατρο, théâtre, teatro, theater, theatre... world 