# Το τέταρτο κουδούνι # Του Γιώργου Δ.Κ. Σαρηγιάννη

• ΤΑ ΝΕΑ: Πέμπτη 8 Απριλίου 2010

Η Νέα Δημοκρατία κατηγορεί το ΠΑΣΟΚ ως… θατσερικό! Ναι!!! Πηδάς απ΄ τον τέταρτο ή δεν πηδάς;

Ολος ο κόσμος, μια σκηνή… Ο Ανδρέας Κωνσταντίνου, απόφοιτος 2009 της δραματικής σχολής του Εθνικού Θεάτρου, θα ΄ναι ο Τσανς Γουέιν στο «Γλυκό πουλί της νιότης» του Τενεσί Γουίλιαμς που θ΄ ανεβάσει τον επόμενο χειμώνα η Εφη Θεοδώρου στην Νέα Σκηνή του Εθνικού. Με Αλεξάντρα Ντελ Λάγκο, όπως ήδη σας έγραψα, τη Μαρία Σκουλά.

Ο Ανδρέας Κωνσταντίνου, που ξεκίνησε, πριν πάει στη σχολή του Εθνικού, απ΄ την ομάδα «Ομμα» του Αντώνη Διαμαντή, η οποία δραστηριοποιείται με βάση το Ηράκλειο της Κρήτης, έγινε ευρύτερα γνωστός, μαθητής ακόμα της σχολής, κάνοντας επιτυχία ως- πολύ Κρητικός…Σταυρακομανιός στην ταινία του Νίκου Περάκη «Ψυχραιμία»- είναι κι ο ένας απ΄ τους τρεις «άξονες» στο «Αrtherapy», το φετινό ημιντοκιμαντέρ του Περάκη, που ακόμα προβάλλεται στους κινηματογράφους.

Στο θέατρο – με «ινδιάνικο» κούρεμα- έπαιξε το Λεπτό Εντερο στο «Εχθροί εξ αίματος» του Αρκά(δος) στο «Θέατρο του Νέου Κόσμου» με σκηνοθέτη τον Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο ενώ τώρα συμμετέχει στο «Recycle» της ομάδας «Χώρος» που παίζεται σε σκηνοθεσία Σίμου Κακάλα στο «Σύγχρονο Θέατρο Αθήνας», στο πλαίσιο του «Group Ηostel» που ΄χει οργανώσει το Εθνικό Θέατρο.

Τον ρόλο του Τσανς, τον οποίο έκανε διάσημο, μέσω της μεταφοράς του έργου απ΄ τον Ρίτσαρντ Μπρουκς στον κινηματογράφο, ο Πολ Νιούμαν πλάι στην Τζέραλντιν Πέιτζ, στην Ελλάδα πρωτόπαιξε τη σεζόν 1959-΄60 ο Γιάννης Φέρτης, στο «Θέατρο Τέχνης» σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν με Αλεξάντρα την Μελίνα Μερκούρη. Ενώ ο πιο πρόσφατος Ελληνας Τσανς ήταν ο Γιώργος Πυρπασόπουλος- το 2002-2003, στην παράσταση του Πέτρου Ζούλια, στο «Χώρα», πλάι στην Αννα Παναγιωτοπούλου.

Ακουσα πως δεν θα υπάρξει τον επόμενο χειμώνα καινούργια συνεργασία- μετά τη φετινή που πολύ συζητήθηκε- του καλού σκηνοθέτη Θωμά Μοσχόπουλου και της ομάδας των εξαίρετων ηθοποιών του- ο πυρήνας του «Αμόρε»- με την «Ελληνική Θεαμάτων». Το θέατρο που ακούμε από πέρσι ότι θα τους ετοίμαζε δεν θα ΄ναι, λέει, έτοιμο έγκαιρα ούτε και τον επόμενο χειμώνα οπότε…

Δεν ξέρω, βέβαια, ποιον και πόσο ρόλο έπαιξε στην απόφαση ότι το δίπτυχο «Δωδέκατη νύχτα» του Σαίξπηρ και «Τι είδε ο μπάτλερ» του Ορτον- απολαυστική παράσταση η δεύτερη, κατά τη γνώμη μου- που παρουσιάζουν φέτος για λογαριασμό της «Ελληνικής Θεαμάτων» δεν τα πήγε καλά στο ταμείο… Τις πταίει; Η επιλογή να παιχτεί, τελικά, στο «Αλίκη», ένα θέατρο με πολύ συγκεκριμένη σφραγίδα, ήταν, νομίζω, χοντρό λάθος. Το «Τι είδε ο μπάτλερ», πάντως, θα συνεχιστεί και την επόμενη σεζόν, για κάποιο διάστημα, αλλά στο «Χορν» πια.

Ακουσα, επίσης, ότι απ΄ τον επόμενο χειμώνα και το θέατρο «Κάτια Δανδουλάκη» προσδένεται στο άρμα της «Ελληνικής Θεαμάτων». Οσοι έχουν απομείνει εκτός «Ελληνικής Θεαμάτων» να σηκώσουν ψηλά το χέρι!

Δεν είναι «σταρ». Δεν ανήκει στις πρωταγωνίστριές μαςταλαντούχες, ατάλαντες…- που ΄χουνε δικό τους θέατρο και βήμα. Δεν ανήκει στις πρωταγωνίστριές μας που χαίρουν γενικής εκτίμησης και αναγνώρισης. Δεν ανήκει στις καλλονές της σκηνής μας- που κάνουν ή δεν κάνουν στροφή. Είναι απλώς ηθοποιός η Αγγελική Λεμονή. Η, μάλλον, Ηθοποιός- με το Ητα κεφαλαίο. Που «κυκλοφορεί», μετά το ΚΘΒΕ στη δύναμη του οποίου ανήκε για χρόνια, εκτός του λεγόμενου «main stream»και εκτός Εθνικού Θεάτρου…

Κάθε φορά που βλέπω την Ηθοποιό αυτή με την αφέλεια που με διακρίνει αναρωτιέμαι πώς και δεν την έχουνε ακόμα «ανακαλύψει» οι έχοντες πόστα καίρια και δύναμη στο θέατρό μας.

Τώρα που την είδα πάλι, να παίζει στο «Studio Μαυρομιχάλη» με την ομάδα «Υστερόγραφο» την Αλις στον στριντμπεργκικό «Χορό του θανάτου», αναρωτήθηκα γι΄ άλλη μια φορά.

Με μεγαλύτερη απορία. Διότι σε μια καθαρή ανάγνωση του έργου απ΄ τον Γιώργο Γιανναράκο, πλάι σε ικανούς συναδέλφους της, ντυμένη με κοστούμια που καθόλου δεν την αναδεικνύουν, είδα μια Ηθοποιό με κύρος, με δύναμη εσωτερική, με αυτοέλεγχο, με μέτρο, με φάτσα δυνατή που εύκολα μπορεί να γίνει υπερεκφραστική αλλά εκείνη είναι ικανή να μην αφήνει το πάθος της να γίνεται μούτα και Προ 50ετίας

Η παράσταση μάλλον μέτρια στο σύνολό της. Και οπωσδήποτε πολύ κατώτερη από τις παραστάσεις άλλων έργων του ίδιου συγγραφέα, που μας έδωσε στο παρελθόν ο κ. Κουν. Το πιο θετικό της στοιχείο η παρουσία της κ. Μελίνας. Τη θαυμάσαμε κυρίως στη σκηνή του τηλεφωνήματος και μας υπενθύμισε τι κεφάλαιο αντιπροσωπεύει για το θέατρό μας η εκλεκτή ηθοποιός. Ο κ. Φέρτης, ανώριμος ακόμη για ρόλους με αξιώσεις, μόλις και μετά βίας κρατήθηκε δίπλα της. Η κ. Μάγια Λυμπεροπούλου θα πρέπει, νομίζω, το συντομώτερο να απαλλαγή από την ανάμνηση της επιτυχίας της στο «Ξαφνικά πέρυσι το καλοκαίρι» (Από κριτική του Βάσου Βαρίκα για «Το γλυκό πουλί της νιότης» στο «Θέατρο Τέχνης»)- 8 Απριλίου 1960.

Ο δημοφιλής πρωταγωνιστής του ελαφρού μουσικού θεάτρου Βασ. Αυλωνίτης  υπέγραψε χθες με τον θεατρικό επιχειρηματία Τάκη Μακρίδη συμβόλαια δυνάμει των οποίων θα συνεργασθή το καλοκαίρι, ως βασικός πρωταγωνιστής, με το επιθεωρησιακό συγκρότημα που θα δώση παραστάσεις στο «Μετροπόλιταν»- 12 Απριλίου 1960.

υπερβολή, να το σπρώχνει προς τα μέσα και να το μετατρέπει σε φλόγα εσωτερική, με φωνή τσέλο που ποτέ δεν ναρκισσεύεται- η Αγγελική Λεμονή τραγουδάει και ρεμπέτικο και ζωγραφίζει. Επιτρέψτε μου τη γνώμη αλλά ήταν η καλύτερη Αλις που ΄χω δει.

Το τελευταίο ανέβασμα στην ελληνική σκηνή από επαγγελματικό θίασο της πολιτικής φάρσας του Ντάριο Φο «Τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού» (που θα παρουσιάσει τον επόμενο χειμώνα ο Σπύρος Παπαδόπουλος, στο «Άνεσις») να διευκρινίσωδιότι λίγο μπερδεμένα σας τα ΄γραψα μέσα στην… ταραχή της Πρωταπριλιάς, στο περασμένο «Τέταρτο Κουδούνι»- πως έγινε απ΄ το «Σύγχρονο Ελληνικό Θέατρο» του Στέφανου Ληναίου και της Ελλης Φωτίου- που πρωτοπαρουσίασαν το έργο στην Ελλάδα. Σε σκηνοθεσία του πρώτου και με τον τίτλο, όπως και την πρώτη φορά, «Ενα τυχαίο ατύχημα» τη σεζόν 2003-2004.

«Ιππής» του Αριστοφάνη, συμπαραγωγή «Θεατρικής Διαδρομής» και ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου: μετάφραση Κ. Χ. Μύρης. «Οιδίπους τύραννος» του Σοφοκλή, παραγωγή του «Αμφι-Θεάτρου»: μετάφραση Κ. Χ. Μύρης. «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη, παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου: μετάφραση Κ. Χ. Μύρης. «Αχαρνής» του Αριστοφάνη, παραγωγή του ΚΘΒΕ: μετάφραση- καινούργια – Κ. Χ. Μύρης.

Τετραπλή η παρουσία του μεταφραστή- του δικού μας Κώστα Γεωργουσόπουλου- στο φετινό Φεστιβάλ Επιδαύρου.