Οταν τα πουκάμισα γίνονται όπλα εξευτελισμού

ΠΗΓΑΜΕ ΣΤΟ «ΟΛΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ» ΤΟΥ ΑΛΕΝ ΜΠΙΦΑΡ ΣΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ
Μ.Α., ΤΑ ΝΕΑ: Δευτέρα 02 Ιουλίου 2012

Στον σωστό τόπο τη σωστή ώρα ήλθε το «κακό παιδί» του γαλλικού χορού, ο Αλέν Μπιφάρ, για να παρουσιάσει την τολμηρή – στα όρια του προκλητικού – παράστασή του «Ολα πάνε καλά», στην Πειραιώς 260 του Φεστιβάλ Αθηνών. Βία, πόνος, σαδισμός και καταπίεση σε έναν φαύλο κύκλο ήταν οι βασικοί πρωταγωνιστές. Ρίζα του κακού, η εκπαίδευση. Από εκεί άρχισαν όλα στην πρώτη λιτή σκηνή, με μόλις δύο ερμηνευτές – έναν πατέρα που εκπαιδεύει καταπιέζοντας τον γιο του – να δίνουν τη σκυτάλη σε στρατιωτικές ασκήσεις. Ο πιο δυνατός υποτάσσει και εξευτελίζει τον κατώτερο. Οχι για πολύ. Ο δεύτερος τη τάξει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο εξευτελίζει τον επόμενο και η αλυσίδα μοιάζει να μην έχει τελειωμό, την ώρα που στην αίθουσα πολλοί σιγοψιθυρίζουν «για τη Χρυσή Αυγή είναι φτιαγμένο;».

Αθυροστομίες – και στα ελληνικά -, τραγούδι που έδινε έναν τόνο μιούζικαλ στο θέαμα και σύγχρονος χορός συνθέτουν τη συνέχεια. Δεκάδες λευκά πουκάμισα εκσφενδονίζονται στη σκηνή και μετατρέπονται σε «όπλα» για να εκτονωθεί η οργή, σε μέσα ερωτικής προσέγγισης, κομμάτια υφάσματος ικανά να προκαλέσουν πόνο. Και μέσα από στιγμές χιούμορ και απογοήτευσης, γρήγορους ρυθμούς και μεγάλες παύσεις, οι οκτώ ερμηνευτές πάλευαν να μεταφέρουν στους θεατές την αγωνία τους για τη δουλοπρέπεια και τις συνέπειές της σε κάθε στιγμή της «πολιτισμένης» καθημερινότητάς μας.