Τους πέτυχα έξω από το θέατρο. Δέχτηκαν ευγενικά να αναβάλουν το γεύμα τους, για να μου μιλήσουν. Ο Θοδωρής Πετρόπουλος και ο Σεραφείμ Ράδης είναι το νέο πρωταγωνιστικό δίδυμο του θεατρικού φαινομένου που ακούει στο όνομα «Κατσαρίδα». Λίγες μέρες πριν κάνουν πρεμιέρα στην πόλη μας, συμμετέχουν σε μια κουβέντα για το έργο του Βασίλη Μαυρογεωργίου, που αγαπήθηκε από κοινό και κριτικούς.
Η θεατρική «Κατσαρίδα» γεννήθηκε πριν από έξι χρόνια. Πρωτοπαρουσιάστηκε από τον δημιουργό της, Βασίλη Μαυρογεωργίου, και τον κολλητό του φίλο, Κώστα Γάκη, ο οποίος είχε αναλάβει παράλληλα την ευθύνη να «ντύσει» την παράσταση με τις μουσικές του, στον «Άδειο χώρο» του Εθνικού Θεάτρου στην Αθήνα. Σύντομα μεταφέρθηκε στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, ενώ στη συνέχεια οι ρόλοι άλλαξαν χέρια κι έφτασαν σε εκείνα των Μιχάλη Οικονόμου και Γιώργου Παπαγεωργίου. Μεσολάβησαν πλήθος επιτυχημένων εμφανίσεων, διθυραμβικές κριτικές στα μέσα και φανατικοί θαυμαστές σε όλη τη χώρα. Αυτόν τον χειμώνα, η «Κατσαρίδα» επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, και το τρίτο κατά σειρά ζευγάρι που καλείται να της δώσει σάρκα και οστά επί σκηνής δηλώνει πολύ ενθουσιασμένο. «Για μένα υπήρξε ένα όνειρο η συμμετοχή μου σε αυτήν την παράσταση, γιατί έτυχε να ζήσω τη δημιουργία της από την αρχή. Με συνδέουν πολλά μαζί της και ανέκαθεν ήθελα να περάσω κι εγώ μέσα από την ερμηνεία μου τα μηνύματα που επιδιώκει να μεταδώσει» σχολιάζει ο ένας εκ των δύο πρωταγωνιστών, Θοδωρής Πετρόπουλος. Το δίδυμο έχει συνεργαστεί ξανά με τον δημιουργό και σκηνοθέτη της παράστασης, Βασίλη Μαυρογεωργίου, και διατηρεί μαζί του φιλική σχέση. Μάλιστα, ο Σεραφείμ Ράδης θυμάται χαρακτηριστικά: «Είχα δει την παράσταση με τον Βασίλη (Μαυρογεωργίου) και τον Κώστα (Γάκη), ακριβώς μία μέρα πριν από το πρώτο μου μάθημα στη δραματική σχολή. Κυριακή βράδι, ήμουν εκεί και, Δευτέρα πρωί, διαπίστωσα ότι καθηγητής μου από το πρώτος κιόλας έτος θα ήταν ο ίδιος ο Βασίλης. Εκεί, ξεκίνησε ουσιαστικά και η σχέση μας».
- «Σώπα, ρε, την «Κατσαρίδα»;»
Το πρωτότυπο ντανταϊστικό μιούζικαλ δοκιμάστηκε στον χρόνο και αποδείχτηκε άκρως επιτυχημένο. Πόσο αγχωτικό είναι να σηκώνεις στις πλάτες σου ένα θεατρικό προϊόν, η επιτυχία του οποίου ξεπέρασε ακόμη και τις προσδοκίες όσων δούλεψαν για τη δημιουργία του; Ο Θοδωρής το βλέπει ξεκάθαρα ως πρόκληση, την ώρα που ο Σεραφείμ κυριεύεται από ένα άγχος, έστω και δημιουργικό, και δεν το αρνείται. «Εδώ και τέσσερις μήνες, σε όποιον γνωστό και φίλο μου έχει τύχει να μιλήσω για τον ρόλο μου, η απάντηση είναι μία και δίνεται με γουρλωμένα μάτια. »Σώπα, ρε, την ‘Κατσαρίδα’;»! Η προσδοκία, λοιπόν, αντί να είναι μηδενική ξεκινάει από το συν δέκα. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να το βγάλω από το μυαλό μου». Ο Θοδωρής συμπληρώνει: «Η δική μας προσπάθεια να προσεγγίσουμε τους ρόλους και το έργο ξεκίνησε από το μηδέν. Επιχειρήσαμε να το δούμε σαν κάτι καινούργιο. Να αφήσουμε στην άκρη κάθε ανάμνηση από τις προηγούμενες παραστάσεις. Δεν θέλαμε να προκύψει ένα αποτέλεσμα που θα ήταν ξένο πάνω μας, γεγονός που θα γινόταν αντιληπτό και από το κοινό». Με το κείμενο και τον βασικό σκελετό να παραμένουν ίδια, η «Κατσαρίδα» καλείται να προσελκύσει ξανά, πέρα από νέους θεατές, εκείνους που την έχουν ήδη παρακολουθήσει. Θα το κάνει; «Η συγκεκριμένη παράσταση είναι μια φρέσκια ματιά στα πράγματα. Όποιος την έχει δει σε προηγούμενη εκδοχή της, θα θυμηθεί κάποια σημεία που του άρεσαν και θα προσέξει παραπάνω κάποια άλλα, στα οποία δεν είχε δώσει τότε σημασία. Άλλωστε, κάθε ερμηνεία είναι διαφορετική, κι εμείς σκοπεύουμε να βάλουμε το δικό μας λιθαράκι» απαντά ο Θοδωρής. Ο Σεραφείμ δίνει βάση και στο ίδιο το κείμενο: «Το έργο πρωτοπαίχτηκε, όταν δεν υπήρχε η οικονομική κρίση. Τώρα, πλέον, λόγω συγκυριών τονίζονται διαφορετικά κομμάτια της ιστορίας. Για παράδειγμα, το μήνυμα που θέλει να περάσει η παράσταση, ότι, παρά τις δυσκολίες, δεν σταματάς να κυνηγάς το όνειρό σου, μπορεί να είναι κάτι πιο έντονο την συγκεκριμένη περίοδο που οι δυσκολίες είναι μεγαλύτερες σε όλα τα επίπεδα». «Και τα μηνύματα δεν σταματούν εκεί» προσθέτει ο Θοδωρής. «Η αίσθηση που αφήνει η παράσταση είναι ό,τι τίποτε δεν είναι αδύνατον, αν έχεις ξεκάθαρους στόχους και ξέρεις ακριβώς τι θέλεις. Με τη δική σου προσπάθεια και κατά έναν μαγικό τρόπο, παρακινώντας δυνάμεις και ενέργειες, πραγματοποιείται το όνειρο».
- Γνωρίζοντας τον Θοδωρή και τον Σεραφείμ
Ο Θοδωρής Πετρόπουλος αποφοίτησε από το «Θέατρο Τέχνης», το 1999. Έχει παίξει σε δέκα θεατρικές παραστάσεις, μεταξύ των οποίων είναι «Το ελιξίριο του έρωτα» του Γκαετάνο Ντονιτσέτι (Εθνική Λυρική Σκηνή 2002), «Παραμύθι για δύο» του Φίλιπ Ρίντλεϊ, σε σκηνοθεσία Γ. Μαυραγάνη (ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου – ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης 2005) και «Εγώ ελπίζω να τη βολέψω», σε σκηνοθεσία Β. Μαυρογεωργίου (Θέατρο Νέου Κόσμου 2009). Συμμετείχε στις τηλεοπτικές σειρές «Eroica» του Π. Κοκκινόπουλου (ΕΤ1), «Δέκα μικροί Μήτσοι» του Λ. Λαζόπουλου (ALPHA», «Η ώρα η καλή» του Α. Τέμπου (MEGA) κ.α. Στον κινηματογράφο έχει παίξει στις ταινίες «Tomb Raider, το λίκνο της ζωής» του J. de Bont, «Ηθικόν Ακμαιότατον» του Σ. Τσαρούχα κ.α. Ήταν βοηθός χορογράφου και περφόρμερ στην Τελετή Λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων (Αθήνα 2004).
Ο Σεραφείμ Ράδης αποφοίτησε από τη δραματική σχολή «Αρχή» της Νέλλης Καρά, το 2008, και είναι πτυχιούχος του Τμήματος Ηλεκτρονικών Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Πολυτεχνείου Κρήτης. Συμμετείχε σε παραστάσεις, όπως «Ο Αρχοντοχωριάτης» του Μολιέρου (Πανελλήνιο Μεταναστευτικό Θέατρο 2003), ενώ στο Θέατρο του Νέου Κόσμου έπαιξε στις παραστάσεις «Τι γλώσσα μιλάμε, Άλμπερτ;» (θέατρο για παιδιά που νοσηλεύονται σε ιδρύματα και νοσοκομεία) και «Εγώ ελπίζω να τη βολέψω», σε σκηνοθεσία Β. Μαυρογεωργίου. Έχει, επίσης, πάρει μέρος σε δύο ερασιτεχνικές ταινίες μικρού μήκους.
- «Η Κατσαρίδα είναι τσατισμένη»
Για το αγαπημένο του θεατρικό «παιδί», την «Κατσαρίδα», ο Βασίλης Μαυρογεωργίου λέει:
«Δεν περίμενα ότι θα πάει τόσο καλά. Ήταν κάτι που το κάναμε μέσα στην τρέλα μας, μαζί με τον φίλο μου, Κώστα Γάκη. Το γουστάραμε πολύ και το κάναμε, για να πειραματιστούμε. Το ότι πήγε καλά σημαίνει ότι κάτι έδεσε και βγήκε ένα αποτέλεσμα ειλικρινές και καθαρό».
«Η «Κατσαρίδα» είναι τσατισμένη με όλους και με όλα. Την εξορίζουν από την πόλη της, και αποφασίζει να ανέβει στο φεγγάρι, για τον μοναχικό της στόχο. Στον δρόμο της συναντά έντομα, φυτά και ανθρώπους. Άλλα την βοηθούν, άλλα της δημιουργούν εμπόδια, ώσπου, κάποια στιγμή, την κάνουν να αναρωτηθεί αν αυτό που θέλει είναι καλό».
«Το έργο δεν απαντά σε κάτι. Στο τέλος, δεν σου δίνει κάτι έτοιμο στο χέρι, αλλά γεννάει ένα ερωτηματικό για το τι σημαίνουν τα όνειρά μας και κατά πόσο η εκπλήρωσή τους είναι στόχος ζωής».
«Πιστεύω στον Θοδωρή και στον Σεραφείμ. Νιώθω μαζί τους σαν φίλος και μετά σαν σκηνοθέτης. Θέλω να περάσουν καλά και να μη διστάσουν να κερδίσουν ένα μεγάλο κοινό, σε ένα μεγάλο θέατρο».
INFO
- «Κατσαρίδα»: Παραστάσεις στο Θέατρο «Κολοσσαίον» (Β. Ολγας 150, τηλ.: 2310834996).
- Από Τρίτη έως Παρασκευή: 21.15. Σάββατο: 18.30 (γεν. είσοδος 15 ευρώ) και 21.15. Κυριακή: 20.00. Τιμή εισιτηρίου: 15 και 20 ευρώ.
θέατρο, théâtre, teatro, theater, theatre... world 