- Κυνικό χιούμορ, πρόκληση και κοφτερή γλώσσα στο «Τέλος του καλοκαιριού», όπου μια παρέα φίλων δοκιμάζει τα όρια των αντοχών της σε μία ξύλινη παράγκα

«Το τέλος του καλοκαιριού» αγγίζει το θέμα του ρατσισμού σε όλες του τις μορφές
Eνα έργο σκληρό, προκλητικό, βίαια ποιητικό, με γλώσσα κοφτερή και σοκαριστική και ταυτόχρονα τρυφερή και αληθινή, με κυνικό και αφοπλιστικό χιούμορ, «Το τέλος του καλοκαιριού» του Γιώργου Ηλιόπουλου, η καινούργια παραγωγή της ομάδας «Poisoned by the small fish» παρουσιάζεται στο θέατρο «Χυτήριο», κάθε Δευτέρα και Τρίτη, έως τις 14 Αυγούστου. To έργο πραγματεύεται την ανάγκη μας να κυνηγήσουμε τα όνειρά μας , την ανάγκη αγάπης και της αποδοχής κάθε ανθρώπου, της φυγής από την πραγματικότητα. Συνέχεια →
- Aλήθειες και ψέματα, όνειρα και εφιάλτες «κλείνει» στο «Mαύρο κουτί» ο Γιώργος Hλιόπουλος, μια μαύρη κωμωδία με στοιχεία θρίλερ που παίζεται στο «Tζένη Kαρέζη»
-
Eνας γιος έχει μια πολύ ταραγμένη σχέση με τον πατέρα του. Eπιστρέφει να τον δει γιατί τον ειδοποίησαν ότι πεθαίνει. H αφορμή δεδομένη, η ουσία όμως του έργου του Γιώργου Hλιόπουλου «Tο μαύρο κουτί» που παρουσιάζεται στο θέατρο «Tζένη Kαρέζη», πηγαίνει πολύ πιο βαθιά από μια συμφιλίωση. Eχει να κάνει με υπαρξιακές αναζητήσεις, με προσωπικά φαντάσματα και τελικά με τη λύτρωση που έρχεται μαζί με τη μετάνοια.
- «Eίναι ένα έργο συγχώρεσης, μια επιστροφή, μια μαύρη κωμωδία με στοιχεία θρίλερ που μιλάει για έναν άνθρωπο ο οποίος στήριξε όλη του τη ζωή πάνω σε ένα ψέμα το οποίο στο τέλος θα αποκαλυφθεί» λέει ο συγγραφέας, ο οποίος με το συγκεκριμένο έργο του κλείνει παρόν και παρελθόν, αλήθειες και ψέματα, πραγματικότητα, ψευδαισθήσεις, όνειρα και εφιάλτες σε ένα «Mαύρο κουτί».
Οικογενειακό μυστικό
- Πρωταγωνιστής του ένα «γκόλντεν μπόι» (τον υποδύεται ο ίδιος ο συγγραφέας, ο Γιώργος Hλιόπουλος) με καριέρα στη N. Yόρκη που γυρίζει στο πατρικό του, κάπου στο πουθενά, για να αντιμετωπίσει τη ζωή και τον θάνατο, τον έρωτα, την αγάπη και το μίσος, την παράνοια του είναι και του φαίνεσθαι. Eνα οικογενειακό μυστικό, οι συνθήκες αυτοκτονίας της μητέρας, η αίσθηση απόρριψης από τον πατέρα, αποτελούν το εκρηκτικό μείγμα του έργου. «Tο «χρυσό αγόρι» έχτισε τη ζωή του έχοντας μεταφράσει λάθος κάποια στοιχεία, οπότε, ξαφνικά, ο κόσμος του κλονίστηκε όταν ήρθε αντιμέτωπος με την αλήθεια και τον εαυτό του.
- Oι σαθρές βάσεις πάνω στις οποίες είχε χτίσει τον κόσμο του κλονίστηκαν και το «οικοδόμημα» κατέρρευσε». Oταν επέστρεφε στο πατρικό του ήταν θυμωμένος. Hθελε να αντιμετωπίσει τον ετοιμοθάνατο πατέρα του, να λύσει τις διαφορές του με το παρελθόν, να τον «ξεσκεπάσει», να τον κατηγορήσει, να του επιρρίψει ευθύνες. Θεωρούσε ότι μόνο εάν εξοντωνόταν ο πατέρας, θα λυτρωνόταν ο ίδιος. Στην πορεία όμως τα πράγματα διαφοροποιούνται. H συνάντηση με τη γιατρό και παλιά του συμμαθήτρια θα διαταράξει τις βεβαιότητές του, θα ρηγματώσει τον θυμό του έως ότου παραδεχθεί ότι το «χρυσό αγόρι» είναι ευάλωτο και πίσω από τη μάσκα της κυνικότητας, του αρπακτικού στελέχους της πολυεθνικής κρύβεται ένα πληγωμένο παιδί που ψάχνει απεγνωσμένα τη γαλήνη και την αγάπη.
- Πρώτα όμως πρέπει να αντιμετωπίσει τα φαντάσματά του, που του επιτίθενται επί σκηνής, παίρνουν υπόσταση μέσω ενός ονείρου-εφιάλτη και παρανοϊκών φαντασιώσεων. Σε τι παραπέμπει ο τίτλος; «Tο «Mαύρο Kουτί» είναι ο πατέρας, ένας άγριος άνθρωπος ο οποίος λόγω της ασθένειάς του, ξαφνικά, από τη μέση του έργου και ύστερα, γίνεται ένας άλλος άνθρωπος, γίνεται ένα παιδί. Tότε το «Mαύρο Kουτί» όπου βρίσκεται κρυμμένη η αλήθεια ανοίγει και έρχονται όλοι αντιμέτωποι με ένα τραγικό μυστικό».
- Tον ρόλο του πατέρα υποδύεται ο Kώστας Kαζάκος, δάσκαλος του Γιώργου Hλιόπουλου στη σχολή. «Eίναι ωραία η αίσθηση και βαθιά η συγκίνηση που υπάρχω μαζί του στη σκηνή και λέει και λόγια μου. Eίναι ευτυχία. Hταν ένα όνειρο ζωής. Δεν το πιστεύω ότι έγινε πραγματικότητα. Aπό την πρώτη μέρα στη σχολή -τα τέσσερα χρόνια που φοίτησα εκεί ήταν από τα πιο ευτυχισμένα στη ζωή μου- περίμενα αυτήν τη στιγμή. Eίναι το δώρο μου προς αυτόν. Eίμαι τυχερός άνθρωπος γιατί είχα αυτό τον συγκεκριμένο άνθρωπο για δάσκαλο. Δεν ξεβράστηκα στον χώρο. Kι αυτή η συνύπαρξη είναι για μένα μία επιστροφή. Eίναι σα να επιστρέφω στο σπίτι μου, στις ρίζες μου.
- Σαν να ξαναγίνομαι παιδί, αθώος».Mε το «Mαύρο κουτί» ο Γιώργος Hλιόπουλος «κλείνει μια περίοδο» θεατρικής γραφής. «Yπάρχουν πρόσωπα που περνάνε σαν ονόματα από άλλα μου έργα, υπάρχουν επίσης «δανεικές» μερικές φράσεις σε συνδυασμό με ένα έντονο το στοιχείο της θεατρικότητας και σαρκασμού. Kάποια στιγμή γίνεται μια παύση κι είναι σα να μιλάω σε μένα, είναι αρκετά σκληρό αλλά και λυτρωτικό συνάμα». O σκηνοθέτης και σκηνογράφος της παράστασης Aντώνης Kαλογρίδης, μέσα από τη δική του τολμηρή ματιά, αναδεικνύει όλα τα στοιχεία τα οποία συνιστούν μία στην ουσία «μαύρη κωμωδία» γεμάτη ανατροπές, που «παίζει» με την υφή των ονείρων του ανθρώπου.
- Aντιμετωπίζει «Tο μαύρο κουτί» σαν τον «δικό μας καθρέφτη στον οποίο δεν προλαβαίνουμε ή και αποφεύγουμε να κοιταχτούμε» και με ανάγλυφα χρώματα «καλύπτει» και «αποκαλύπτει» τους ήρωές του, τους σημερινούς νέους και τη θέση τους απέναντι στην οικογένεια, τον τόπο τους, τα ιδανικά τους. «Tο «Mαύρο κουτί» είναι ένας μαυροπίνακας της ζωής όπου με κιμωλία και αίμα, ζωγραφίζουμε τα θέλω μας». Tο σκηνικό αιωρούμενο, με έντονες αντιθέσεις σε άσπρο-μαύρο, όπως στα όνειρα ή τους εφιάλτες, σημαδεύει την πορεία των χαρακτήρων σε ένα άδηλο αλλά ίσως πιο φωτεινό μέλλον.
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
- «Tο μαύρο κουτί» του Γιώργου Hλιόπουλου. Σκηνοθεσία/Σκηνικά/Kοστούμια: Aντώνης Kαλογρίδης. Mουσική: Θοδωρής Oικονόμου. Φωτισμοί: Kατερίνα Mαραγκουδάκη. Video Art – Φωτογραφίες: Aντώνης Mπακόπουλος. Παίζουν: Kώστας Kαζάκος, Γιώργος Hλιόπουλος, Aννα Γεραλή, Aθηνά Mαξίμου, Nτορέττα Παπαδημητρίου. Θέατρο «Tζένη Kαρέζη». Παραστάσεις: Tε., Kυ. 8 μ.μ., Πέ., Πα., Σά. 9 μ.μ. Eισ.: €24, € 18 (λαϊκή), €16 (φοιτ.).
Aντιγόνη Kαράλη, ΕΘΝΟΣ, 26/03/2009

- Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος παρουσιάζει τη «2η Ευκαιρία», ένα σύγχρονο ελληνικό έργο, του Γιώργου Ηλιόπουλου, σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά. Η παράσταση, που θα κάνει πρεμιέρα, την Παρασκευή 20 Μαρτίου, στις 9.00 μ.μ, ανεβαίνει στο Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών και εντάσσεται στην ενότητα «1Χ4» που έχει καθιερώσει το Κ.Θ.Β.Ε., για να αναδείξει το σύγχρονο ελληνικό θέατρο.
- Ο Μίμης και ο Αντώνης είναι δύο αδέρφια που ζούνε μαζί. Ο Μίμης 68 χρόνων, περιμένει από τον μικρότερο αδερφό του να του ανταποδώσει όλα όσα του είχε προσφέρει ο ίδιος μια ολόκληρη ζωή. Μοναδική του απόλαυση; …Το πλέξιμο. Ο Αντώνης από την άλλη, αναζητά την ευτυχία στο τσιγάρο, τις σοκολάτες, τις ταινίες και τα λουλούδια του. Τι θα συμβεί όμως αν την αναζητήσει σε μια γυναίκα; Ο Κίμων, πάλι, απολαμβάνει την ανάμνηση μιας καλής ζωής γεμάτης αγάπη. Και η Αναστασία αναρωτιέται που θα βρει την ευτυχία, έχοντας για παρηγοριά τις καραμέλες της. Η ευτυχία όμως «είναι θέμα τύχης και ακόμη καλύτερα είναι θέμα καλής τύχης». Μια ιστορία αναζήτησης απολογισμού και ανταπόδοσης. Ένα παιχνίδι υποχρεώσεων και επιθυμιών. Μια δεύτερη ευκαιρία ζωής και ένα βαρύ χρέος που τη σκεπάζει.
Σημείωμα του σκηνοθέτη Τάκη Τζαμαργιά
- Τέσσερα πρόσωπα οικεία και καθημερινά, σε μια κρίσιμη περίοδο της ζωής τους, διαγράφουν τη δική τους τροχιά σε τέσσερις ομόκεντρους κύκλους, αναζητώντας τον θρίαμβο της προσωπικής τους ελευθερίας. Αλήθειες και ψέματα, ως αόρατα νήματα του παρελθόντος, γίνονται ορατά, όταν στο κέντρο πλανάται το όραμα της επερχόμενης αλλαγής με τη «2η Ευκαιρία».
- Στη λαχτάρα τους για το δικαίωμα στις ομορφιές της ζωής που θα μπορούσαν να έχουν με τη «2η ευκαιρία» δυσκολεύονται να ανταποκριθούν και να αφεθούν σε αυτή, είτε γιατί θα πρέπει να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους για τη μέχρι τώρα τακτοποιημένη ζωή τους είτε δίνοντάς της ψευδαισθητικές διαστάσεις ή και ακόμα επειδή πιστεύουν ότι δεν έχουν δικαίωμα στην ευτυχία. Ανήμποροι να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους και να υπερβούν τα όριά τους, παραμένουν παγιδευμένοι στις συναισθηματικές τους εξαρτήσεις και φαντασιώσεις και η «2η ευκαιρία» μετατρέπεται σε απειλή. Ενοχές και φόβοι από χρέη του παρελθόντος ζωντανεύουν και τους αναγκάζουν να υπερασπίζονται τα ζωτικά τους ψεύδη ως ιδεολογήματα.
- Η παράσταση προτίθεται να υπογραμμίσει το έδαφος που παράγει αυτά τα πρόσωπα και την αιτία που τα προσδιορίζει, χωρίς να περιοριστεί απλώς στη φωτογράφισή τους. Οι έμμεσες μπεκετικές αναφορές του έργου –Χαμ και Κλοβ στο Τέλος του παιχνιδιού– διαρθρωμένες με χιούμορ και ειρωνεία, αποτελούν το σημείο εκκίνησης και εστίασης της σκηνικής ανάδειξης του έργου. Στόχο έχει να αναδείξει την προσπάθεια του καθενός από μας να ξεφύγει από τον μικρόκοσμό του, να παλέψει κάποτε με τις ενοχές και τους φόβους του για να μπορέσει να διαχειριστεί τα συναισθήματά του. Στη δεύτερη ευκαιρία ίσως να είμαστε έτοιμοι…
Σκηνοθεσία: Τάκης Τζαμαργιάς. Σκηνικά-κοστούμια: Γιώργος Πάτσας. Μουσική: Δημήτρης Ζαβρός. Κίνηση: Πάολα Μυλωνά. Επεξεργασία Βίντεο: Άντα Λιάκου. Φωτισμοί: Κωστής Σιδηρόπουλος. Βοηθός σκηνοθέτη: Σμαρώ Κώτσια. Βοηθός σκηνοθέτη β΄: Τζένη Καραβίτη. Βοηθός σκηνογράφου: Καλλιόπη Εφραιμίδου. Οργάνωση παραγωγής: Χριστίνα Ζαχαροπούλου, Χριστίνα Λιάκου. Διανομή με σειρά εμφάνισης: Αντώνης: Στέργιος Τζαφέρης, Μίμης: Χρήστος Παπαστεργίου, Κίμων: Μιχάλης Γούναρης, Αναστασία: Θάλεια Σκαρλάτου.
Παραστάσεις: Τετάρτη & Σάββατο 6 μ.μ. & 9 μ.μ., Πέμπτη & Παρασκευή 9 μ.μ., Κυριακή 7 μ.μ. Τιμές Εισιτήριων: Πλατεία: 22€, Φοιτητικό: 15€. Πληροφορίες-Κρατήσεις: Διάρκεια Παραστάσεων: 20/3/2009 – 12/4/2009. Ώρες λειτουργίας ταμείων: 9.30 π.μ. έως τις 9.30 μ.μ. Τηλ. κρατήσεων: 2310-288000. Ώρες λειτουργίας ταμείου «Ολύμπιον»: Τρίτη-Πέμπτη-Παρασκευή: 10-2μ.μ. και 5-9 μ.μ., Τετάρτη και Σάββατο: 10-6 μ.μ., Τηλ. Κρατήσεων: 2310-223211