Το γαλλικό θέατρο «Οντεόν» φέρνει τον Ντανιέλ Οτέιγ με «Το σχολείο γυναικών» στην Αθήνα

Ένας απατημένος μισογύνης

Της Έλενας Δ. Χατζηιωάννου, ΤΑ ΝΕΑ: Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2009

Το γαλλικό, θρυλικό θέατρο «Οντεόν» και ο πολυβραβευμένος εθνικός σταρ των Γάλλων Ντανιέλ Οτέιγ έρχονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα για δύο παραστάσεις του «Σχολείου γυναικών» του Μολιέρου, σε σκηνοθεσία Ζαν Πιερ Βενσάν. Το «Σχολείο γυναικών παρουσιάστηκε πέρυσι στο Παρίσι, ξανακερδίζοντας την εμπιστοσύνη των Γάλλων θεατών στα κλασικά κείμενα. Η παράσταση του Βενσάν, πριμοδοτημένη από διθυραμβικές κριτικές, διατηρεί την εποχή του έργου (είναι γραμμένο το 1662), πατάει στις αρχές του καλού, λαϊκού θεάτρου, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα «το ανατρεπτικό και φιλοσοφικό πνεύμα του έργου».

Aτού της παράστασης είναι η ερμηνεία του Ντανιέλ Οτέιγ, ο οποίος υποδύεται τον Αρνόλφο, ένα γεροντοπαλίκαρο που θέλει να παντρευτεί αλλά τρέμει στην ιδέα ότι θα τον απατήσει η γυναίκα του. Φοβικός και μισογύνης υιοθετεί ένα κοριτσάκι, φροντίζοντας να μεγαλώσει μέσα στην άγνοια και στον τρόμο της αμαρτίας, ώστε να μπορέσει κάποια στιγμή εκείνος, ήσυχος να το παντρευτεί. Η φύση όμως του χαλάει όλα τα σχέδια, τις κατασκευές και τα τεχνάσματα. Η Αγνή, τρομοκρατημένη από τον αυστηρό και απόμακρο κηδεμόνα της, θα το σκάσει με τον πρώτο νεαρό, τον Οράτιο, που εισβάλλει στη «φυλακή» της.

Κατ΄ εξοχήν μολιερικός ηθοποιός, ο Οτέιγ έχει τη σπάνια ικανότητα να προκαλεί γέλιο συνδυάζοντας τον αθώο τρόπο του Τσάρλι Τσάπλιν και τη μελαγχολία του Μπάστερ Κίτον. Από τις μολιερικές «Κατεργαριές του Σκαπίνο» (1991) χρονολογείται η συνεργασία του με τον σκηνοθέτη Ζαν Πιερ Βενσάν. Ο σκηνοθέτης, ύστερα από 17 χρόνια, αναθέρμανε τη σχέση τους, θεωρώντας τον Οτέιγ ως «τον πλέον τραγικό των κωμικών» και του ανέθεσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο «Σχολείο γυναικών».

Σύμφωνα με τον Ζαν Πιερ Βενσάν, η μικρή Αγνή που υιοθετεί ο Αρνόλφο υφίσταται «μια εκπαίδευση «παραμορφωμένη», όπως μια εκτροφή ζώων. Είναι η ίδια η αποποίηση της εκπαίδευσης. Η απόλυτη εξουσία του Αρνόλφο καταλαμβάνει όλο τον χώρο, στον οποίο θα αναπτυχθεί η μικρή. Αποκομμένη από τον κόσμο, γίνεται μαριονέτα στα χέρια του».

Ο Μολιέρος έγραψε το «Σχολείο γυναικών» σε ηλικία 40 ετών, μετά τον γάμο του με τη νεαρή Μαντλέν, απηχώντας τους φόβους για τη σχέση με την κόρη τής ερωμένης του. Έναν χρόνο μετά (1663) ανέβασε το έμμετρο «Σχολείο», παίζοντας ο ίδιος τον ρόλο του Αρνόλφου και ξεσηκώνοντας θύελλες στη συντηρητική κοινωνία της εποχής του. Είναι η πρώτη από τις κωμωδίες του, όπου το κλασικό πρότυπο του κερατά συζύγου αποκτά τραγικό ύφος μέσα από τη μοναξιά του ανθρώπου που κατατρύχεται από ιδεοληψίες.

Η παραγωγή του γαλλικού θεάτρου είναι η πρώτη μιας σειράς εκδηλώσεων του «Θεάτρου Χωρίς Όρια», που θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα καθ΄ όλη τη διάρκεια του χρόνου.

Στην Ελλάδα το «Σχολείο γυναικών» ανέβασε ο Λευτέρης Βογιατζής πριν από πέντε χρόνια, αναλαμβάνοντας τον ρόλο του Αρνόλφο, με την Αγγελική Παπούλια- Αγνή και τον Νίκο Κουρή- Οράτιο.

ΙΝFΟ: Στις 11 και 12 Φεβρουαρίου στο «Παλλάς» (Βουκουρεστίου 2, τηλ. 210-3213.100), με ελληνικούς υπέρτιτλους.

Με μια ματιά

1950. Γεννήθηκε στο Αλγέρι, γόνος οικογένειας τραγουδιστών της όπερας.

Ιδανικός μολιερικός ηθοποιός, καταξιώθηκε με ρόλους στον «Μισάνθρωπο», τις «Κατεργαριές του Σκαπίνο», τον «Ταρτούφο» κ.λπ.

1986. Η διεθνής αναγνώριση (ακόμη και ένα βρετανικό «Όσκαρ» ΒΑFΤΑ) ήρθε με την ταινία «Jean de Florette» («Η Μανόν των πηγών») του Κλοντ Μπερί.

Πρωταγωνίστησε σε ταινίες όπως «Μια καρδιά τον χειμώνα» του Κλοντ Σοτέ, «Βασίλισσα Μαργκό» του Πατρίς Σερό, «Ο δήμος του Σαν Πιερ», «Το κορίτσι στη γέφυρα» του Πατρίς Λεκόντ κ.ά.

Υπήρξε επί μακρόν σύντροφος της Εμανουέλ Μπεάρ, με την οποία έχουν μία κόρη (τη δεύτερή του), ενώ η δεύτερη σύζυγός του είναι η Κορσικανή γλύπτρια Οντ Αμπροζί.